aantekening #8767

Als tradities er zijn om gebroken te worden, dan is niets zo rebels als de regels van de gewoonte te volgen & daarom draai ik Shot Of Love zoals (bijna) ieder jaar op 1 januari. Geen idee waar die traditie vandaan komt, geen idee (meer) waarom ik er ooit mee ben begonnen. Het is er, niet meer & niet minder.

Het is niet moeilijk om hard te maken dat Shot Of Love niet Dylans beste album is. Misschien zelfs niet eens zijn beste van de jaren tachtig of van de zogenaamde 'religieuze trilogie', als je in die absurdistische catalogisering van Slow Train Coming, Saved & Shot Of Love geloofd. Maar er springt een soort levensvreugde uit de groeven van dit album de luisteraar tegemoet die onweerstaanbaar is, die nou net dat opkontje geeft om vol vertrouwen aan de nieuwe dag te beginnen.

Een groot Dylanoloog zei ooit dat Shot Of Love Dylans best klinkende plaat is & hij had gelijk. Ik heb Shot Of Love wel eens het album van de twijfelaar genoemd & zo hoor ik dit album nog steeds. De twijfelaar heeft de wereld aan zijn voeten, hij kan alle kanten nog op. 

En daarom draai ik Shot Of Love.

Maak een mooi & Dylanesk jaar van 2024.

Al het beste,

Tom Willems