Dylan kort #3756

Setlist 8 juni, Madrid: Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / I'll Be Your Baby Tonight / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Tweedle Dee & Tweedle Dum / Mother Of Muses // [band introductions] // Goodbye Jimmy Reed / Every Grain Of Sand

'Not Fade Away' is op de setlist vervangen door 'Tweedle Dee & Tweedle Dum'. Hoewel dit de eerste 'Tweedle Dee' in bijna acht jaar is (de laatste keer dat Dylan het speelde was op 16 juli 2015), is de toevoeging van deze song aan de setlist geen grote verrassing. Eerder deze week dook er op Facebook een foto van een setlist van een van de concerten in Portugal op. Op die setlist stond 'Tweedle Dee & Tweedle Dum' als mogelijkheid genoemd.

Uncut nr. 315 (aug. 2023) heeft een korte, door Richard Williams geschreven recensie van Shadow Kingdom. Het album krijgt een 8 (van maximaal 10) van Williams. Hoogtepunt op het album volgens deze recensent: 'What Was It You Wanted': 'Adding new depth to the words of a man reaching back into his life and groping for meaning in a series of questions seemingly addressed to his god'. Zo heb ik de song nog niet gehoord, moet ik bekennen. Toch maar eens opnieuw luisteren.

Mania 398 heeft een korte, door Henri Drost geschreven recensie van Shadow Kingdom. Het mooie van de recensies in Mania is dat ze over het algemeen meer beschrijvend dan oordelend zijn. De papieren editie van Mania 398 zal binnenkort op de bekende plekken te verkrijgen zijn, nu is het blad al online in te zien, zie hier.

Diana Monshouwer portretteerde Bob Dylan, zie hier.

boeken

Val Warner - Before Lunch (1986)

'All the green dreams blowing in the wind' (blz. 40)

'Through the open window, thoughts cycle past, blowing in the wind' (blz. 43)

'So many short-fuse clocks are blowing in the wind.' (blz. 45)

'fresh blood and green dreams, blowing in the wind' (blz. 52)

'Only home traffic's blowing in the wind.' (blz. 53)

'with the green dreams blowing in the wind' (blz. 71)

'Japanese saloons, chrome fig-leafed by leaves blowing in the wind' (blz. 98)

'They say, in India, no scrap of paper's blowing in the wind but is scooped by some dab hand.' (blz. 107)

'Like net curtains, the snow was blowing in the wind' (blz. 117)

'And the fewer among us who could communicate directly, the more international it was, blowing in the wind by every campfire.' (blz. 131)

'Smoke gets in all our eyes, blowing in the wind, yet starry-eyed beneath a star-crossed sky' (blz. 132)

Elf is het antwoord op de vraag: hoe vaak kan een dichter de woorden 'blowing in the wind' in een dichtbundel stoppen?

Dat een dichter de zinsnede 'blowing in the wind' gebruikt in een gedicht kan natuurlijk (en dat ik als lezer dan misschien wel geheel ten onrechte aan de gelijknamige Dylansong denk, is onoverkomelijk), maar zo vaak als Val Warner deze zinsnede in Before Lunch gebruikt is natuurlijk geen toeval meer. Met uitzondering van die ene, op bladzijde 131, lijkt Warner met de woorden 'blowing in the wind' niet een keer te verwijzen naar de gelijknamige Dylansong. Wonderlijk, vooral omdat Warner wel degelijk bekend is met Dylans werk, zelfde bundel:

blz. 22: 'impressions of desolation row'

blz. 47: 'you only wasted mt precious time as the Dylan song goes.'

blz. 54: 'Stood up by her high pane, Saturday dawned light on the window-box, the page The Times - they are a-changing, still... she lacks the nerve for life.' 

blz. 73: 'After these monster marches, they call for tomorrow's stage, bringing it all back home, with more community work.'

Mark Oliver Everett - Things The Grandchildren Should Know (2008)

blz. 201: 'On September 11, 2001, I was in London, in the midst of the Souljacker tour. I appeared on a morning radio talk show where I debated the host over his negative assessment of the Bob Dylan album that had been released that day by demanding, "Do you really think you know better that Bob Dylan!?"

Bovenstaande is niet de enige keer dat Dylan in Things The Grandchildren Should Know voorbij komt. Niks in dit boek voorspelt de liner notes die Bob Dylan al dan niet voor Eels - Everetts band - schreef, zie hier.

Dylan kort #3755

Setlist 5 juni, Lissabon: Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / I'll Be Your Baby Tonight / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Not Fade Away / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed // [band introductions] // Every Grain Of Sand

Setlist 7 juni, Madrid: Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / I'll Be Your Baby Tonight / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Not Fade Away / Mother Of Muses // [band introductions] // Goodbye Jimmy Reed / Every Grain Of Sand

Hallelujah: Leonard Cohen, a Journey, a Song: Deze documentaire uit 2021 over de song 'Hallelujah' van Leonard Cohen staat sinds kort op Netflix. In de film wordt gememoreerd dat Bob Dylan de eerste was die de song coverde. Dat deed hij twee maal in 1988. In deze documentaire zijn wat archiefbeelden van Bob Dylan te zien en is een fragment te horen van Dylans versie van 'Hallelujah'. Aanrader.

Marc Didden (Humo) over Shadow Kingdom, zie hier. [met dank aan Hans van Bep Dylan, de leukste platenzaak van Nederland. Goede naam ook voor een platenzaak.]

Voetbaltrainer Ron Jans luister naar Dylan, zoals al eerder bleek. In de documentaire Het lot van Gibril Sankoh (ESPN, 5 juni) kwam Ron Jans voorbij, staand voor enkele albumhoezen. [met dank aan Hans]

Bart Chabot sprak met Nick Muller (HP De Tijd). In dit interview komt Bob Dylan kort voorbij, zie hier. [met dank aan Frans]

Lessen, de nieuwe roman van Ian McEwan bevat wat Dylan, onder andere over de Europese tournee van 1978. [met dank aan Alja]

Het boek Song & Dance Man van Michael Gray, zo lees ik op Expecting Rain, krijgt een 50th Anniversary edition. Het boek wordt maar liefst in drie delen uitgegeven. Wat ik begrepen heb uit een bericht van Gray op Facebook, gaat het helaas niet om een herschreven of aangevulde editie, maar simpelweg om een herdruk van de laatste editie verdeeld over drie banden. Gemiste kans, lijkt mij.

aantekening #8559

Vorige week was ik bezig met het opbergen in de platenkast van de aankopen van de laatste tijd. Een plaat gaat pas de kast in als die gedraaid is en van een nieuwe plastic beschermhoes voorzien is. Bij dat opruimen kwam - tot mijn schaamte - een plaat te voorschijn die ik een jaar of misschien wel twee jaar geleden kocht, waarvan ik überhaupt vergeten was dat ik 'm had gekocht. Down In The Groove, nog in het plastic. Ik heb net het plastic van de hoes gehaald en de plaat op de draaitafel gelegd. 

Down In The Groove draait in huize Willems. Het is een zin die ik niet vaak kan opschrijven zonder te liegen.

Het ligt voor de hand om nu te schrijven dat wat ik hoor niet heel best is. Dat Down In The Groove in de ranglijst van alle Dylanalbums ergens in de onderste regionen thuishoort. Dat Down In The Groove een dieptepunt is in Dylans carrière en niet de moeite loont om te beluisteren. Maar ik verdom het om te schrijven wat voor de hand ligt omdat het in de eerste plaats het album te kort doet en in de tweede plaats de oren doof maakt. Als we alleen nog luisteren naar de top 3 van de universele-Bob-Dylan-album-ranglijst onthouden we onszelf veel goede muziek.

Als het om Down In The Groove gaat wordt er vaak gewezen op de laatste twee songs op dit album, 'Shenandoah' en 'Rank Strangers To Me' zouden het enige positieve zijn dat het album te bieden heeft. Ik kan me daar niet in vinden. Down In The Groove bevat sporen van Dylans poging om de muziek uit de jaren vijftig nieuw leven in te blazen. In 'Sally Sue Brown', 'Had A Dream About You, Baby', 'Ugliest Girl Of The World' en 'Silvio' is de Rock 'n Roll uit de jaren vijftig terug te vinden. Vier heerlijk swingende songs die Down In The Groove meer dan de moeite waard maken.

~ * ~ * ~

Links en rechts om mij heen hoor ik mensen praten over hun vakantieplannen: twee weken Mallorca in een vijf sterren hotel, tien dagen Mexico en zwemmen met dolfijnen aldaar, kunst kijken in Barcelona, de kinderen in een zwembad in Marokko, bakken in de Turkse zon. Voor mij hoeft het niet. Op een dag dat de temperatuur goed is stap ik in mijn auto, rij naar het dorp-aan-zee waar ik ter wereld kwam, loop met opgerolde broekspijpen door de branding, eet vis aan de kraam en rij aan het eind van de dag weer naar huis terwijl uit de autoradio 'Mr. Tambourine Man' schalt. Meer vakantie heb ik niet nodig.

~ * ~ * ~

Ik zal niet beweren dat Down In The Groove zonder problemen is. Het voornaamste probleem is misschien nog wel dat het geen album is, maar een verzameling songs. Er is geen eenheid in de tien songs met als grootste vreemde eend het Infidels-overblijvertje 'Death Is Not The End'. 

Het is een goede oefening: pak Down In The Groove uit de kast, draai het album, maar sla 'Death Is Not The End' over. Ik wacht wel even.

En? Is het jou ook opgevallen dat de Down In The Groove zonder 'Death Is Not The End' veel meer een album is dan met?

Dylans catalogus zit vol verrassingen. Na 35 jaar luisteren voel ik me soms nog steeds een groentje die een beetje loopt te grasduinen in dat immense oeuvre. Goddank, ik ben graag het groentje.

~ * ~ * ~

Wat ik draai na Down In The Groove? The Jerry Garcia Band die Dylans 'Simple Twist Of Fate' spelen, concertopname van 1 maart 1980. Duurt maar een kwartiertje. Nu ik ouder word begin ik soft te worden voor covers. Een beetje. En alleen voor sommige covers, uiteraard. Ik heb wel een reputatie als covermopperaar hoog te houden.

~ * ~ * ~

Dylan kort #3754

Setlist 4 juni, Lisabon: Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / I'll Be Your Baby Tonight / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Not Fade Away / Mother Of Muses // [band introductions] // Goodbye Jimmy Reed / Every Grain Of Sand

'That Old Black Magic' heeft plaats gemaakt voor 'Not Fade Away'. Vanavond weer 'Truckin'' op de setlist?

45 jaar concerten in De Kuip, wat op 23 juni 1978 begon met Bob Dylans eerste concert in Nederland, Omroep Rijnmond, zie hier. [met dank aan Hans]

'Sierra's Theme' zou 'Hurricane' kunnen zijn, zie hier. [met dank aan Bert]

Nederlands Dagblad over Shadow Kingdom (achter betaalmuur) zie hier.

Geen Stijl kort over Shadow Kingdom, zie hier. (Grappig dat Geen Stijl schrijft dat Shadow Kingdom "klassiekers (bevat) die u in de liveshows nooit meer hoort" terwijl Shadow Kingdom juist ook songs bevat die Dylan tijdens zijn Rough And Rowdy Ways Tour speelt.)

Mixed Grill kort over Shadow Kingdom, zie hier.

boeken

Biography Of A Phantom (2023) is een werkelijk schitterend boek over Robert Johnson van Robert "Mack" McCormick. Het boek verschijnt voor het eerst decennia nadat McCormick het schreef. Er hangt een interessante en tegelijkertijd trieste geschiedenis vast aan het verschijnen van dit boek. Het voert te ver om daar hier op in te gaan. McCormick schrijft niets dat voor de Dylanliefhebber interessant is, John W. Troutman in zijn inleiding wel. Allereerst schrijft hij kort over John Hammond en het uitbrengen van King Of The Delta Blues Singers (en ook hij geeft de titel als King Of The Delta Blues, zie hier.) Verder schrijft hij over het Newport Folk Festival 1965 dat "Mack" McCormick daar was en "later claimed to have pulled the plug when Bob Dylan's 'gone electric' soundcheck cut into his group's rehearsal time." Dus naast de mythe dat Pete Seeger tijdens Dylans concert de stroomkabel te lijf wilde gaan met een bijl is er nu de mythe dat "Mack" McCormick tijdens Dylans oefensessie de stekker eruit trok. Dylan werd zijn stroom niet gegund tijdens het Newport Folk Festival van 1965 ;-)

Willie Nelson schreef met ghost writer David Ritz My Life; It's A Long Story (2015). In dit boek schrijft Nelson kort over het idee achter Farm Aid, het jaarlijkse concert om geld op te halen voor Amerikaanse boeren. Ik heb al vaak gelezen dat Willie Nelson het idee voor Farm Aid kreeg nadat hij Bob Dylan tijdens zijn set op Live Aid hoorde zeggen: "You know while I'm here, I just hope that some of the money that's raised for the people in Africa, maybe they could just take just a little bit of it, 1 or 2 million maybe, and use it to, maybe use it to pay the mortgages on some of the farms, that the farmers here owe to the banks." Volgens Nelson in My Life ging het anders. Tijdens Live Aid sprak Nelson met Bob Dylan backstage over de financiële problemen van Amerikaanse boeren waarop Bob Dylan volgens Nelson zei: "This [Live Aid] is a great thing, Willie, but wouldn't it be great if we could do something like this to help our small farmers in America?" en was het die uitspraak die Willie Nelson aan het denken zette, wat uiteindelijk leidde tot Farm Aid.

In hetzelfde boek schrijft Nelson over het met Bob Dylan schrijven van de song 'Heartland': "He sent me a track and I sent him back a verse of lyrics. He added on some lyrics, and from then on we completed the song through mail. We had similar views about what was happening in America, so the theme emerged from both of our hearts."

setlist 2 juni 2023 @ Porto, Portugal

Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / I'll Be Your Baby Tonight / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You // [band introductions] // That Old Black Magic / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed / Every Grain Of Sand

Geen verrassingen in de setlist tijdens dit eerste concert van de Europese zomertournee van Rough And Rowdy Ways Tour. Ook de band is nog hetzelfde als tijdens de tournee door Japan, afgelopen april.

Forever Young

 

Shadow Kingdom (eerste indrukken)

'Soundtrack to the concert film', zo staat het in vette letter op de hypesticker van Shadow Kingdom, de vandaag verschenen toevoeging aan Bob Dylans indrukwekkende catalogus. Op 18 juli 2021 keken Dylanliefhebbers van over de hele wereld op het streamingplatform Veeps naar Shadow Kingdom, een tijdens de coronapandemie opgenomen film van Bob Dylan. Tijdens het bekijken van die film werd al snel duidelijk dat de in beeld gebrachte muzikanten niet op hun instrumenten speelden, maar acteerden, dat de muziek vooraf in een studio was opgenomen, dat Shadow Kingdom zich beter laat omschrijven als een langgerekte videoclip dan als concertfilm. Het nu uitgebrachte album is dan ook 'gewoon' een volgend studioalbum van Bob Dylan - nummer zoveel, ik ben zo langzamerhand de tel kwijt - en zeker geen livealbum. Hoewel het niet de eerste keer is dat Bob Dylan de studio induikt om een eigen compositie opnieuw op te nemen - denk bijvoorbeeld aan 'Girl From The North Country', het duet met Johnny Cash op Nashville Skyline - is dit de eerste keer dat hij een heel album met nieuwe studio-opnamen van oude songs uitbrengt. Waarom nu wel? Waarschijnlijk omdat het nooit de bedoeling is geweest deze opnamen als album uit te brengen. En dat is ook wel begrijpelijk, want al snel duikt de vraag op: heeft de gemiddelde Dylanliefhebber wel deze officiële release van de songs van Shadow Kingdom nodig? Immers: er is geen Dylanliefhebber op deze aardkloot te vinden die niet binnen een week na die uitzending van de film Shadow Kingdom zowel de audio als de video ergens op de harde schijf van zijn / haar computer had staan. Het antwoord op die vraag is: Ja. Hoe goed de geluidskwaliteit van de Veeps-uitzending (en de download van die uitzending) ook is, de vandaag verschenen officiële release klinkt toch echt een stuk beter. Luister bijvoorbeeld naar 'What Was It You Wanted?', het is net of Dylan en band bij je in de huiskamer zitten.

De dubbelelpee (3 kanten muziek, 1 kant een schitterende afbeelding) zit in een klaphoes met op de voor-, binnen- en achterzijde stills uit de film Shadow Kingdom. Op het eerste oog ziet het er allemaal schitterend uit, al bevat de verpakking zeker een aantal storende onvolkomenheden. In de eerste plaats mis ik op de hoes de namen van de muzikanten die op Shadow Kingdom spelen, een grove misser als je het mij vraagt, en in de tweede plaats bevat de titel van de openingstrack zoals geschreven op de hoes een fout, er staat: 'When I Paint My Masterpiecce'. Knullig, natuurlijk.

Ondanks de wat knullige hoes, is Shadow Kingdom een aanwinst voor de Dylan-catalogus. We horen een Dylan-op-leeftijd (wat is hij weer goed bij stem!) zijn oude songs nieuw leven inblazen. De nieuwe arrangementen voor songs als 'Tombstone Blues', 'Pledging My Time' en 'Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine)' zijn dusdanig verrassend dat er haast sprake is van nieuwe songs. Het geheel sluit af het instrumentale Sierra's Theme', een nieuwe compositie. 

Net als met Rough And Rowdy Ways (2020) en de bijbehorende tournee laat Bob Dylan met Shadow Kingdom horen dat hij - ondanks zijn gevorderde leeftijd - nog steeds genoeg te bieden heeft als zanger en muzikant. Ook in het zesde decennium van zijn carrière zingt hij nog steeds beter dan Caruso. Vanavond begint Bob Dylan aan een nieuwe leg van zijn Rough And Rowdy Ways Tour. Misschien dat het een idee is om een van de concerten van deze tournee als live-album uit te brengen. Daarna is het tijd voor een album met nieuwe songs, een volgend deel in The Bootleg Series èn Shadow Kingdom deel 2, want als iets wel blijkt uit het vandaag verschenen Shadow Kingdom is dat Bob Dylan nog genoeg te bieden heeft.

Dylan kort #3753

Jan van den Berg over de Dylan-lezing bij Boekhandel Riemer, zie hier.

Leslie Feist (Canadese zangeres) was de 'weekendgids' in de Volkskrant van afgelopen zaterdag (27/05). Onder het kopje 'muziek' noemt ze Blake Mills. Mills speelt op en produceerde enkele song op het album Multitudes van Feist. Verder zegt ze over Mills onder andere: 'Hij werkte met Bob Dylan en maakte in 2020 en prachtig soloalbum, Mutable Set. Toen we aan Multitudes werkten, was hij ook bezig met muziek voor de tv-serie Daisy Jones & The Six en werkte hij aan zijn eigen nieuwe plaat.' [met dank aan Hans]

Dit roept meerdere vragen op:

1. Blake Mills speelt gitaar op Dylans album Rough And Rowdy Ways, zou Feists albumtitel Multitudes - met dank aan Blake Mills - geïnspireerd zijn op 'I Contain Multitudes', de openingstrack van Rough And Rowdy Ways?

2. In hoeverre zijn Mills' werkzaamheden in Bob Dylans band van invloed op / terug te horen in de songs op het album Mutable Set en het nog titelloze nieuwe album?

3. Begin maart dook er een gerucht op dat Bob Dylan een bezoek bracht aan de opnamestudio waar de soundtrack voor Daisy Jones & The Six werd opgenomen. Het gerucht was toen dat Dylan in de opnamestudio was voor het opnemen van een nieuw album. Met bovenstaande informatie lijkt het waarschijnlijker dat Dylan Blake Mills vergezelde naar die opnamestudio, wat dan weer de nog geheel ongefundeerde vraag oproept: is Dylan te horen op de soundtrack van Daisy Jones & The Six?

Vandaag verschenen: Het album A Dylan Song A Day van Jacques Mees. Het album bevat veertien Dylan-songs, waaronder 'Abandoned Love', 'Oh Sister' en 'Things Have Changed'. A Dylan Song A Day is te beluisteren op YouTube en Spotify.

Dylan vinden waar hij niet of nauwelijks is #217

 

Op Bob Dylans 82ste verscheen op de website van Courius een artikel over Team-energie. Bij dit artikel een foto van een hond op een bed, een computer en Bob Dylan, zie hier. [met dank aan  Jan]

Dylan kort #3752

Ik loop wat achter, excuses. Hierbij enkele verjaardagsberichten en andere links.

Marnix de Boer over het Dylanvirus, zie hier.

Wil Wanders over Dylan op zijn verjaardag, zie hier.

Marc Didden over Dylan op zijn verjaardag (achter betaalmuur), zie hier.

Radio 2 over Dylan, zie hier.

Is iemand bekend met de Dylan-vertalingen van Egbert Hovenkamp? Zie onder andere hier.

Rolling Stone Duitsland van juni 2023 heeft een paginagrote recensie van Shadow Kingdom.