aantekening #8766

Waarom ben ik niet verrast dat de FBI Bob Dylan in de gaten hield?

* ~ * ~ * ~ *

Het is de ochtend van de laatste dag van het jaar. Terugblikken op 2023 boeit mij niet. Vooruitkijken naar 2024 laat me koud. Ik probeer in het nu te verdwijnen. Of moet ik zeggen UIT het nu? Verdwijnen in ieder geval, verdwijnen op de klanken van 'It's Alright, Ma (I'm Only Bleeding)', de onlangs opgedoken opname van 29 april 1976. Ik heb nogal een zwak voor de tweede Rolling Thunder Revue en deze 'It's Alright, Ma' laat maar weer eens horen waarom. Daar waar deze song meestal en spervuur van woorden is, zocht Dylan eind april 1976 meer naar de juiste klank in de woorden, een verborgen melodie, zeg maar. En omdat het anders klinkt dan anders gaan de oren open. Zo werkt dat. 

Advertising signs they con
You into thinking you’re the one
That can do what’s never been done
That can win what’s never been won
Meantime life outside goes on
All around you

Het zijn deze regels waar ik aan dacht toen ik gisteren op Facebook op een advertentie stuitte voor een spel (zie afbeelding). En uiteraard weet ik - net als jij - het juiste antwoord. En uiteraard zweeft de vinger in de advertentie eerst wat heen en weer over de antwoorden voor die vinger op het verkeerde antwoord klikt. En natuurlijk ben ik ook maar mens en schreeuw ik tegen beter weten in 'nee trut, dat is Mick Jagger op de foto!' tegen het scherm om vervolgens bijna - let wel bijna - op de knop 'game spelen' te klikken zodat ik voor eens en voor altijd niet alleen die digitale vinger de les kan lezen, maar ook de rest van de duizenden gamers de pan uit kan vegen met mijn verbluffende kennis van foto's van muzikanten. Laat mij een foto zien van een muzikant met daaronder zijn / haar naam verstopt tussen drie foute antwoorden & ik weet je te vertellen wie het is. Het is jammer dat Jos Brinks Wedden dat niet meer bestaat, zó goed ben ik.

Terwijl mijn vinger rusteloos boven het scherm zweeft, schieten bovenstaande woorden uit 'It's Alright, Ma' door mijn hoofd & ben ik gered van nog een app op mijn telefoon.

Ik heb wel eens gekscherend beweerd dat een mens niet meer gids dan 'It's Alright, Ma (I'm Only Bleeding)' nodig heeft om op een prettige & humane manier door het leven te kunnen navigeren. Ik realiseer me nu dat ik dat nooit gekscherend had moeten doen. Geef een kind de lessen uit 'It's Alright, Ma' als opvoeding & het komt wel goed met de spruit.

* ~ * ~ * ~ *

Pas goed op jezelf, wees zuinig op je vingers & tot morgen.

Geen opmerkingen: