Dylan kort #3820

The Flowers Of Indulgence brengt in april het album Dylan's Lost Songs vol. 1 uit, een album vol Basement-song. Wie er achter deze band zit, is wat onduidelijk. De muzikanten gaan schuil achter bekende namen als Tiny Montgomery, Silly Nellie & T-Bone Frank. Hier staat wat meer informatie en kan 1 track beluisterd worden. Dylan's Lost Songs vol. 1 wordt positief besproken in Uncut 325 van mei 2024. Volgens de recensie in Uncut zal het 12 tracks tellende album, naast 'One Man's Loss' covers van onder andere 'Next Time On The Highway' en 'She's On My Mind' bevatten.

Hacks seizoen 1, aflevering 9 [met dank aan Floater]:

A Complete Unknown: De Telegraaf, Gazet van Antwerpen.

Recensie Dylan en wij zonder Amerika: Nederlands Dagblad (achter betaalmuur).

Joan Baez: I Am A Noise: op 20 april te zien in Melkweg. Op 16 juni in Hilversum.

Setlist 26 maart, Nashville: Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / I'll Be Your Baby Tonight / My Own Version Of You  / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Big River / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed // [band introductions]  Every Grain Of Sand

Setlist 27 maart, Nashville: Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider  / I'll Be Your Baby Tonight / My Own Version Of You / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Big River / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed / Every Grain Of Sand

Jochen Markhorst - Bob Dylans High Water (for Charley Patton)

In de laatste zin van zijn nieuwste boek noemt Jochen Markhorst de song 'High Water (for Charley Patton)' van "Love And Theft" (2001) 'een masterclass in het samenbrengen van oude elementen en het maken van iets nieuws.' En zo is het. Bob Dylan heeft gedurende zijn gehele carrière als songschrijver geleund op en geleend uit een breed scala aan bronnen. 'High Water' is daar een schoolvoorbeeld van. Songs, boeken, films. Een kort zinnetje ergens gehoord of gelezen kan de songsmid inspireren tot die twist die zijn song nou net nodig heeft en Jochen Markhorst weet als geen ander al dat lenen & leunen van Dylan bloot te leggen. Dat doet hij al vele jaren in een steeds verder uitdijende serie boeken met als meest recente toevoeging Bob Dylans High Water (for Charley Patton).

Aan het eind van zijn boek geeft Markhorst een lijst van maar liefst veertig mozaïeksteentjes - zoals Markhorst de Dylans bronnen noemt - waarvan elementen, frasen en zinsneden zijn terug te vinden in 'High Water'. En al die mozaïeksteentjes zijn in de voorafgaande ruim 120 pagina's voorbij gekomen op de manier zoals we dat inmiddels van Markhorst gewend zijn, met inzicht, flair en een sprankje eigenwijs. Ik ben er een liefhebber van.

Nieuwe elementen in Bob Dylans High Water (for Charley Patton) - mede met dank aan het vorig jaar verschenen boek Mixing Up The Medicine - is de blik op de vroege versies van 'High Water', op de coupletten die nooit de plaat hebben gehaald; en de aandacht voor hoe deze weggegooide regels weer kunnen opduiken in andere songs, soms jaren later. 

De boeken van Jochen Markhorst zijn een genot om te lezen en een must read voor iedere liefhebber van Bob Dylans muziek. Met Bob Dylans High Water (for Charley Patton) heeft Markhorst zichzelf overtroffen. 

Dylan kort #3819

Setlist 24 maart Louisville, Kentucky: Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / I'll Be Your Baby Tonight / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Big River / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed / Every Grain Of Sand

Groenteman op zondag (NPO 2, 24 maart): In dit programma was Lucky Fonz III te gast om te praten over zijn nieuwe voorstelling. Tijdens de uitzending komt Fonz' bewondering voor de muziek van Bob Dylan ter sprake, terugkijken kan hier. [met dank aan Hans en Peter]

'The Roving Blade', 17 maart 2024. Luister hier.

A Complete Unknown: Nu de film daadwerkelijk geschoten wordt, verschijnen er meer en meer berichten over deze film op het internet, zie bijvoorbeeld hier.

update 15:00 uur:

Nieuwe concertdatum: Dit jaar zal Bob Dylan spelen tijdens Willie Nelsons jaarlijkse 4th of July picknick, zie hier.

Dylan kort #3818

'het regent bob dylan': Mogelijk is het je al opgevallen: ik heb een nieuw tabblad aan de blog toegevoegd met de titel 'het regent bob dylan'. Deze pagina bevat een overzicht van de boeken (romans, dichtbundels, etc.) waarin Bob Dylan of een van zijn songs of albums wordt genoemd. Voor meer uitleg, zie de tekst op de pagina 'het regent bob dylan'.

Setlist 21 maart Asheville, North Carolina: Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / I'll Be Your Baby Tonight / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Big River / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed / [band introductions] / Every Grain Of Sand

Setlist 23 maart Louisville, Kentucky: Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / I'll Be Your Baby Tonight / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Big River / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed / [band introductions] / Every Grain Of Sand

Once Upon A Time In Northern Ireland aflevering 2 begint met een kort fragment van Bob Dylan uit 1965. Terugkijken kan met een NPO-account hier. [met dank aan Hans]

Tekielja is een band die op het album Tou mor songs van onder andere Townes van Zandt, Doug Sahm en Bob Dylan covert, niet in het oorspronkelijke Engels, maar in het Gronings. De door Tekielja opgenomen Dylan-song is 'To Ramona'. Deze staat niet op YouTube. Ik heb begrepen dat we er ook weinig aan missen... [met dank aan Hans] 

NPO Radio 2 over 'Blowin' In The Wind', zie hier.

Lezing 'Bob Dylan, muzikale ekster' op 11 april in Maassluis, zie hier.

Bob Dylan schreef een song voor Huey Lewis, zie hier.

A Complete Unknown (de film), zie hier.

De poëziepodcast: Daan Doesborgh praat met Lucky Fonz III onder andere over 'de geheime echte reden waarom Bob Dylan de Nobelprijs voor de literatuur heeft gewonnen', zie hier. (Podcast is van juli 2022)

Dylan kort #3817

Setlist 17 maart 2024, Charlotte: Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / I'll Be Your Baby Tonight / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Big River / The Roving Blade / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed / [band introductions] / Every Grain Of Sand

18 songs dit keer, de extra song is een cover: 'The Roving Blade'.

Setlist 18 maart 2024, Fayetteville: Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / I'll Be Your Baby Tonight / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Big River / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed / [band introductions] / Every Grain Of Sand

Tour '74 boxset: Het staat er terloops in, maar het staat er echt in het artikel van Harvey Kubernik op de website Music Connection: "Sony Entertainment this year will be releasing a box set of 1974 Dylan/Band tour concerts." Die verwachte '74-boxset gaat er dus komen, zo lijkt het. Verder nog geen informatie over de omvang van de boxset of een releasedatum. [met dank aan Klaas]

Jochen Makhorst - Bob Dylans High Water (For Charley Patton): Net verschenen, het nieuwe boek van Jochen Markhorst, in het Nederlands, Engels & Duits. Dit keer neemt Markhorst een van de sterkte songs van "Love & Theft" (2001) onder de loep. Bob Dylans High Water (For Charley Patton) is te koop bij Amazon.

The Still Traveling Wilburys, een tributeband, tourt door Nederland en speelt onder andere op 26 april in Iduna, 3 mei Het Podium, 10 mei in Nieuwe Nor en 25 mei in Bibelot. [met dank aan Hans] Een promoclip van 'Handle With Care' door The Still Traveling Wilburys is hier te zien.

Mojo 366 (mei 2024) bevat een ingezonden brief van Hanns Peter Bushoff over albumhoezen die erg lijken op de hoes van Dylans Bringing It All Back Home. Het zal toch geen toeval zijn dat de website Legacy Of Music sinds twee dagen een stuk staat over de hoes van Bringing It All Back Home? Zie hier.

Searching For A Gem: Volgens een bericht op Facebook wordt er gekeken naar de mogelijkheden voor een doorstart voor de website Searching For A Gem & terecht. Een site met dusdanig veel informatie mag niet verloren gaan.

De eerste foto's van Timothée Chalamet in zijn rol als Bob Dylan. zie hier en hier.

Dylan kort #3816

setlist 15 maart, Athens Georgia: Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / I'll Be Your Baby Tonight / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Big River / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed / [band introductions] / Every Grain Of Sand

'Gotta Serve Somebody' is weer terug op de setlist, 'I'll Be Your Baby Tonight' is verschoven van plek 12 naar 8 en 'Big River' is de wisselsong.

Searching For A Gem: Alan Fraser heeft via Facebook laten weten tegen software-, geld-  en tijdproblemen voor het updaten van zijn website Searching For A Gem aan te lopen. Hierdoor heeft hij besloten per 1 mei met de website te stoppen. Het verdwijnen van Searching For A Gem zal een enorme aderlating zijn voor de Dylangemeenschap, de site behoort sinds jaar en dag tot een van de beste Dylansites op het wereld wijde web. Met dank aan Alan voor de vele jaren waarin hij een grote hoeveelheid tijd en energie heeft gestoken in het bijhouden van zijn website. (En ergens hoop ik nog dat er voor 1 mei een oplossing komt.)

Humo over Dylan en wij zonder Amerika van Van Oorschot, zie hier.

Stretto over Dylan en wij zonder Amerika, zie hier.

Puzzel in de Volkskrant van vrijdag 15 maart 2024 [met dank aan Hans]:

Toeval: Afgelopen week was ik regelmatig op zolder te vinden, druk met het opnieuw rangschikken van de inhoud van de eerste van twee kasten vol boeken waarin Bob Dylan zijdelings voorbij komt. Die kasten puilen uit van de dichtbundels, romans, verhalen- en essaybundels. Stapels met boeken die nog een plekje in de kast moeten krijgen liggen er op de grond voor of nemen (tijdelijk?) een plank van een derde kast in beslag. 

Ik ben niet geschikt als opruimer, laat mij maar lezen en meer chaos creëren, dat ligt mij beter. Om het leed wat te verzachten, sta ik mezelf toe om na een uur opruimen een half uur te lezen. Tijdens zo'n leeshalfuurtje pakte ik het onlangs gekochte One of a kind van Jack Micheline op, sloeg het boek open op de bladzijde waar ik was gebleven en las: 

There are many shades of red
Bill Saroyan, Henry Miller, Bob Dylan, Charles Mingus wear red hats 

in het eerste deel van het gedicht 'Satellite #4', getiteld 'red'. En in het tweede deel van datzelfde gedicht, getiteld 'blue' staat:

Most people walk around feeling blue
It is the sadist's favorite color
Bob Kaufman is blue
Bill DeKooning is blue
Henry Miller is blue
Bill Saroyan has a blue face
Bob Dylan has a blue face
Bill Burroughs is blue
Frank Lloyd Wright is blue
Charles Mingus and Jack Kerouac have blue faces
Norman Mailer was always blue
Bukowski wears a blue hat
Ferlinghetti's ass has always been blue

Terwijl mijn ogen over al die namen glijden, kan ik een glimlach niet onderdrukken. Alle door Micheline genoemde namen zeggen me wat en de meeste ook wel iets meer dan wat. Zo is een van de beste boeken die ik afgelopen jaar heb gelezen van Henry Miller (A Devil In Paradise), luister ik regelmatig naar platen van Mingus, bracht de postbode afgelopen week nog drie boeken van Charles Bukowski en weet een ieder die mijn Dylan & de Beats heeft gelezen van mijn zwak voor de werken van Bob Kaufman, William Burroughs en Lawrence Ferlinghetti. Ik zou bijna denken dat Jack Micheline en ik met hetzelfde hoofd denken.

Enfin, na het lezen van nog enkele bladzijden werd het weer tijd om op zolder verder te gaan met de opruimklus. Het eerste boek dat ik oppakte was De saaiste jongen ter wereld van Erik Bindervoet. Ik sloeg het open en las:

Blauw als je billen van fluweel

Blauw als je billen van glas

Blauw als Bob Dylan

In zijn kubistische periode

Blauw als een schoolfeest

Met Thé Lau

Blauw als de glimlach van een junk

Blauw als een knal

Ik denk aan Jules Deelder die ooit zei dat toeval niet bestaat, 'Toeval? Wij hadden vroeger thuis een hond, díe had toevallen.' Dat dan weer wel, aldus Deelder.

ik heb On of a kind van Jack Micheline bijna uit, nog een paar bladzijden te gaan. Bob Dylan ben ik nog twee keer in dit boek tegengekomen. En het herschikken van de boeken in de kasten op zolder? Daar ben ik nog wel even mee bezig, vrees ik.

Boekenweek: Yolanda Chabot in het boekenweekgeschenk Gezinsverpakking: 'Ja, maar ik weet het niet, Dibbes, ze houdt niet van Dylan en weet niet wie Mulisch was.'

Setlist 14 maart 2024, Athens, Georgia

Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / I'll Be Your Baby Tonight / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Walking By Myself / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed / [band introductions] / Every Grain Of Sand

Het bij dit bericht afgebeelde werk is van Fritz Sauter.

Wouter van Oorschot - Dylan en wij zonder Amerika

‘Over Bob Dylan zijn de spreekwoordelijke bibliotheken volgeschreven. (…) En daar komt dit boek nu dus bij. Ik had er plezier in het te schrijven en leg er voor de geïnteresseerde leek in uit waarom ik zijn kunst van mondiaal belang vind’. Zo begint het net verschenen boek Dylan en wij zonder Amerika van Wouter van Oorschot. Het is als lezer dan ook zaak om binnen die immer uitdijende, exponentieel groeiende Dylanbibliotheek het koren van het kaf te scheiden. Welke recent verschenen Dylan-titels verdienen wel de investering van de leesuren en welke titels kunnen beter genegeerd worden? Voor grofweg driekwart van de in de afgelopen decennia verschenen Dylan-boeken heeft de auteur zich (grotendeels) beperkt tot het in eigen woorden opnieuw opschrijven van het overbekende verhaal: geboren in Duluth, in 1961 als Guthrie-kloon naar New York vertrokken, ‘Blowin’’ & ‘Times’, Newport 1965, ‘Like A Rolling Stone’ & Blonde On Blonde, motorongeluk, country & americana, Blood On The Tracks, Rolling Thunder Revue, wereldtournee 1978 & echtscheiding, de God-vinder, de donkere jaren ’80, de wederopstanding vanaf Time Out Of Mind & The Never Ending Tour, Nobelprijs, ergens tussendoor nog iets over 'stem van een generatie', veer in z’n reet & klaar. Wie een of twee van deze boeken heeft gelezen, heeft ze allemaal gelezen. Ze zijn niet interessant, behalve voor de leek, voor de newbies onder de Dylanliefhebbers. 

Het kleine deel van de immer uitdijende Dylanbibliotheek dat wel interessant is voor de man en / of vrouw die al eens eerder een Dylanboek las & wel beschikt over een stel goed werkende hersenen, bevat het werk van auteurs die wat nieuws te melden hebben. Dat nieuws valt in twee categorieën uiteen: als eerste zijn er de auteurs die door middel van eigen research nieuwe feiten en / of inzichten presenteren in het geschrevene en als tweede auteurs die schrijven over hun eigen, persoonlijke beleving van Dylans muziek. Van Oorschots Dylan en wij zonder Amerika valt in de laatste categorie. Het boek bevat Van Oorschots persoonlijke beleving van – of misschien nog beter: een leven met (een klein deel van) Dylans oeuvre. Dat maakt Dylan en wij zonder Amerika tot een interessant boek, niet zozeer voor de startende Dylanliefhebber, maar voor de man en / of vrouw die al een paar dagen meeloopt in het Dylancircus. Mijns inziens had Van Oorschot er verstandig aan gedaan om zijn boek de titel Dylan en ik zonder Amerika te geven in plaats van Dylan en wij, maar dit terzijde.

In het eerste hoofdstuk zet Van Oorschot uiteen voor wie zijn Dylanboek niet geschikt is: voor de christen-evangelisten is het niet relevant, aldus de auteur; de luisteraars die Dylans oeuvre vooral bekijken als zijnde gedrenkt in de Amerikaanse cultuur; en tot slot: de Dylanologen, zeg maar de mierenneukers die van iedere scheet die Dylan laat geur, duur & volume boekstaven. Met name de laatste groep vind ik een opmerkelijke keuze. Niet alleen zet de auteur hiermee een groot aantal potentiële lezers buiten spel, ook ondermijnt hij daarmee de kracht van zijn boek. Nogmaals: de kracht van Dylan en wij zonder Amerika is dat Van Oorschot in dit boek zijn persoonlijke Dylanverhaal vertelt en die persoonlijke aard van dat verhaal maakt het boek juist uitermate interessant voor de Dylanoloog. Immers: een persoonlijk verhaal, een eigen interpretatie van een song, een unieke visie op een tekst is in potentie een eyeopener voor de man / vrouw die denkt alles al te weten en te begrijpen (lees: Dylanoloog). Een boek als Dylan en wij zonder Amerika is in potentie het breekijzer om de vastgeroeste gedachtewereld van de Dylanoloog open te breken.

Aan het eind van zijn boek schrijft Van Oorschot terecht: ‘Bij Dylans meerdimensionale teksten regent het (…) conflicterende interpretaties. Sterker, het lijkt er vaak op dat elke bewonderaar een geheel eigen begrip van zijn werk heeft, dat op zijn hoogst soms op hoofdlijnen met dat van anderen overeenstemt.’ De kracht van Dylan en wij zonder Amerika zit ‘m nou juist daar in, in de eigen interpretatie van Van Oorschot van enkele Dylansongs. Dat is de reden dat Dylan en wij zonder Amerika gelezen moet worden.

De kern van Van Oorschots Dylanverhaal beslaat een aantal songs die in 1965 en 1966 op single verschenen: ‘Subterranean Homesick Blues’ en dan met name de zinsnede ‘Don’t follow leaders’, ‘Like A Rolling Stone’, ‘Positively 4th Street’, ‘Can You Please Crawl Out Your Window?’ – volgens Van Oorschot een hoogtepunt in Dylans oeuvre -, ‘(Sooner Or Later) One Of Us Must Know’ en ‘Rainy Day Women #12 & 35’. Dat uitgerekend deze zes songs in Dylan en wij zonder Amerika de meeste aandacht krijgen, heeft alles te maken met het feit dat Van Oorschots puberjaren samenvielen met het verschijnen van deze singles. Van Oorschot beschrijft in zijn boek dan ook wat deze songs voor zijn opgroeiende zelf betekende en wat deze songs bijna zestig jaar later nog steeds voor hem betekenen. Natuurlijk is er in Dylan en wij zonder Amerika een breder perspectief. Van Oorschots eerste kennismaking met Dylans muziek was nog voor het verschijnen van ‘Subterranean Homesick Blues’, namelijk eind 1964 met het horen van ‘All I Really Want To Do’ van Another Side Of Bob Dylan. Daarnaast schrijft hij uitvoerig over bijvoorbeeld ‘She’s Your Lover Now’ als voorloper voor ‘One Of Us Must Know’. De kernjaren uit Dylans oeuvre voor Van Oorschot zijn de mid-sixties, de jaren van Bringing It All Back Home, Highway 61 Revisited en Blonde On Blonde. In Dylan en wij zonder Amerika weet hij de songs uit deze periode op een dusdanige wijze te koppelen aan zijn eigen leven, zijn puberjaren, dat hij daardoor voor de lezer de mogelijkheid creëert met nieuwe ogen naar deze songs te kijken. Het meest sterk is het hoofdstuk over ‘Can You Please Crawl Out Your Window?’ en dan vooral het stuk over de verschillende schrijfwijzen van deze songtitel op de verschillende uitgaven van deze song op single. Het is een hoofdstuk – en Van Oorschot zal mij dit niet in dank afnemen, gezien het eerste hoofdstuk van zijn boek – een Dylanoloog waardig. 

En nee, het is niet allemaal koek en ei met Dylan en wij zonder Amerika. Natuurlijk heb ik wat te zeuren, want nee, ‘One Too Many Mornings’ staat niet op Another Side Of Bob Dylan zoals Van Oorschot schrijft, maar op Times en nee, Song And Dance Man is geen boek van Anthony Scaduto, maar van Michael Gray, maar het zijn kleinigheden in vergelijking met wat Dylan en wij zonder Amerika aan positiefs te bieden heeft. 

Dus lees Dylan en wij zonder Amerika en oordeel zelf of het je wat te bieden heeft. Smijt het niet bij voorbaat in een hoek als zijnde het zoveelste boek in de Dylanbibliotheek met de gedachte ‘hoef ik niet te lezen, ik weet het allemaal al’, maar pak het op, juist als veellezer, als Dylanoloog en laat het het middel zijn om verder te komen dan de eigen vooringenomenheid. Ik schreef het al eerder: Dylan en wij zonder Amerika is in potentie het breekijzer om de gedachtewereld van de Dylanliefhebber open te breken. Het enige dat je hoeft te doen is dat breekijzer, dat boek op te pakken. Je zult geen spijt krijgen.

Meer over Dylan en wij zonder Amerika vindt u hier.

setlist 12 maart 2024, Jacksonville

Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / I'll Be Your Baby Tonight / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Walking By Myself / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed / [band introductions] / Every Grain Of Sand

Setlist 10 maart 2024 Orlando, Florida

Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / I'll Be Your Baby Tonight / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Walking By Myself / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed / [band introductions] / Every Grain Of Sand

Weer een 16 songs tellende setlist: 'Gotta Serve Somebody' is van de setlist verdwenen en 'I'll Be Your Baby Tonight' is opgeschoven van plek 8 naar 11. 

Riekus Waskowsky; de één-Dylangedicht-dichter

Het moet denk ik eind jaren negentig geweest zijn dat ik voor het eerst de naam Riekus Waskowsky hoorde. In een aflevering van Dode Dichters Almanak las deze Rotterdamse dichter zijn gedicht 'Salt Peanuts' voor en dat maakte indruk. Niet heel veel later stuitte ik op een aantal gedichten van Waskowsky in de befaamde bloemlezing van de Nederlandse poëzie van Gerrit Komrij. Eén van die gedichten is 'Aars Poetica':

AARS POETICA

(She got ev'rything she needs
        she's an artist, she don't look back)

Dichten is net als koken:
je pleurt maar wat in de pan
als je koken kan.

Het citaat waarmee het gedicht opent is natuurlijk afkomstig uit Dylans 'She Belongs To Me' van het album Bringing It All Back Home (1965) & ja, het moet zijn 'She's' en 'everything', maar een kniesoor die daar op let. De dichter die met 'Salt Peanuts' naar een stukje onrustjazz van Dizzy Gillespie verwijst, citeert in 'Aars Poetica' Dylan. Een dichter met oor voor muziek dus. Dat maakt nieuwsgierig, zou de man meer naar Dylan hebben verwezen in zijn poëzie, zo vroeg ik me toen af.

Eerste stap in mijn zoektocht was Wie het eerste z'n stenen kwijt is... (1970), de derde bundel van Waskowsky, de bundel waar 'Aars Poetica' in te vinden is. De bundel opent met citaten van Paul Simon, William Shakespeare & Ludwig Wittgenstein, maar een Dylan-citaat, naast het eerder genoemde citaat in 'Aars Poetica', bevat Wie het eerste z'n stenen kwijt is... niet. Ook geen andere verwijzing naar Dylan in deze bundel, wel een iets andere opmaak van 'Aars Poetica' dan in de dikke van Komrij:

Aars Poetica

        (She got ev'rything she needs
        she's an artist, she don't look back)

Dichten is net als koken:
je pleurt maar wat in de pan

als je koken kan.

Volgende logische stap: de verzamelde gedichten van Riekus Waskowsky en om een lang verhaal kort te maken, ook in dit bijna 300 pagina's tellende boek slechts één aanwijzing dat Riekus Waskowsky wel eens van Bob Dylan gehoord had: het citaat aan het begin van 'Aars Poetica'. Daarmee leek het verhaal af, de koek op, de mogelijkheden onderzocht. Er was maar één conclusie mogelijk: Riekus Waskowsky was een één-Dylangedicht-dichter. An sich niet uniek, er zijn er (veel) meer in de Nederlandse poëzie te vinden. 

Dat was het verhaal zo'n kwart eeuw geleden en in die tijd is er weinig verandering in dat verhaal gekomen. Mijn geheugen zegt dat ik ergens een Waskowsky-interview las waarin Dylan voorbij komt - mijn geheugen vertelt me niet of Waskowsky de interviewer of de geïnterviewde is - maar dat is een interview & geen gedicht. Status blijft onveranderd, Waskowsky is een één-Dylangedicht-dichter.

Maar dan ontstaan er basten in die status, in de al een kwart eeuw geldende aanname & nee, er zijn geen niet eerder gepubliceerde gedichten van de in april 1977 overleden dichter opgedoken. Er is een oud gedicht, een andere (vroegere?) versie van een gedicht dat zowel in Wie het eerste z'n stenen kwijt is... als (uiteraard) in Verzamelde gedichten te vinden is waarin Bob Dylan toch... 

Maar eerst nog even terug naar 'Aars Poetica'. Dat gedicht werd namelijk - zo ontdekte ik afgelopen donderdag - in 1970 niet alleen in de bundel Wie het eerste z'n stenen kwijt is... gepubliceerd, maar ook in het literaire tijdschrift Maatstaf (#12, april 1970) en gek genoeg wijkt het gedicht zoals afgedrukt in Maatstaf wat af van de versie in Wie het eerste z'n stenen kwijt is... 

aars poëtica

        She's got everything she needs
        she's an artist, she don't look back

        (Bob Dylan)

DICHTEN is net als koken:
je pleurt maar wat in de pan

als je koken kan.

Niet alleen is het citaat uit 'She Belongs To Me' in deze versie van het gedicht foutloos gegeven, ook is Dylans naam aan het citaat toegevoegd. 

Veel interessanter nog is het gedicht 'dichters' dat in deze Maatstaf aan 'aars poëtica' vooraf gaat:

dichters 

       opgedragen aan dr. R. v.d. Hoofdakker

       dichtend psychiater te Groningen

Oh psychiater, wat kijk je weer ernstig,

wat is er, wat hebben we misdaan? Wij dichters

- stuk voor stuk puddinkjes, in ruimte en

tijd, tot in eeuwigheid - ook al zijn wij dan 

slechts puddinkjes, crème de cacao, vanille

of mislukt, de MUZE redt ons puddinkjes

en zo niet dan vragen wij ootmoedig:

is DOKTER OETKER in de zaal?

Dit gedicht staat - op enkele details na - ook zo in Wie het eerste z'n stenen kwijt is... en Verzamelde gedichten, maar aan de versie van dit gedicht in Maatstaf is een voetnoot toegevoegd die in zowel Wie het eerste z'n stenen kwijt is... als Verzamelde gedichten ontbreekt:

Dr. Oetker is de auteur van o.a. 'De jonge psychiater is ook een roofdier, maar hij moest eens weten', 'de linkse arts en het rijwiel' en 'How many roads must a man walk down before you can call him a man?'

Voor wie het kwartje niet gelijk valt, die laatste titel (minus het woordje 'can') is natuurlijk een citaat uit Dylans 'Blowin' In The Wind'. Na een kwart eeuw kan de status van Riekus Waskowsky dus opgekrikt worden van één naar anderhalf-Dylangedicht-dichter. 

En nu braaf Dylan luisteren & Waskowsky lezen (maar nooit tegelijkertijd).

Setlist 9 maart 2024 Orlando, Florida

Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / I'll Be Your Baby Tonight / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Walking By Myself / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed / [band introductions] / Every Grain Of Sand

Dylan kort #3815

Setlist 5 maart (Clearwater): Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / I'll Be Your Baby Toninght / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Walking By Myself / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed / [band introductions] / Every Grain Of Sand

"I'll Be Your Baby Tonight" is weer aan de setlist toegevoegd.

Setlist 6 maart (Clearwater): Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / I'll Be Your Baby Toninght / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Big River / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed / [band introductions] / Every Grain Of Sand

Het door Johnny Cash geschreven "Big River" vervangt "Walking By Myself" op de setlist, luister hier.

Setlist 7 maart (Fort Myers): Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You  / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / I'll Be Your Baby Tonight / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Roll Over Beethoven / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed / [band introductions] / Every Grain Of Sand

"I'll Be Your Baby Tonight" is een paar plekken opgeschoven op de setlist. "Gotta Serve Somebody" is van de setlist verdwenen. Het door Chuck Berry geschreven "Roll Over Beethoven" vervangt "Big River" op de setlist.

"Play something we know!": Tijdens het eerste concert van de huidige tour, op 1 maart jongstleden, schreeuwde een dame vanuit het publiek na "False Prophet" "Play something we know" richting podium. Dylan & band spelen na "False Prophet" "When I Paint My Masterpiece" in een nieuw arrangement. Dat nieuwe arrangement heeft wat weg van de Irving Berlin-song "Puttin' On The Ritz" (luister hier). Een andere bron suggereert "Instanbul (Not Constantinople)" van The Might Be Giants als bron voor de nieuwe versie van "Masterpiece", luister hier. [met dank aan Hennie]

We zijn een aantal dagen verder en de hierboven beschreven toevallige samenloop van omstandigheden is uitgegroeid tot 'een dingetje'. Men hoeft niet lang of uitvoerig te zoeken om nieuwsberichten te lezen waarin geschreven - dan wel gesuggereerd - wordt dat het nieuwe arrangement van "When I Paint My Masterpiece" een reactie is op de "Play something we know"-roepende dame. Zie bijvoorbeeld hier. Daar klopt geen reet van. Op een opname van "When I Paint My Masterpiece" van 1 maart is het "Play something we know" duidelijk hoorbaar, het intro van "When I Paint My Masterpiece" wordt dan al gespeeld. Luister zelf, hier. Wanneer de band de song al speelt op het moment dat de vrouw roept, kan de gespeelde (versie van de) song nooit meer een reactie zijn op die roep.

Onderstaande foto is van de serie Time. Met 'Bob Dylan' verwijst de hoofdpersoon naar de godganse dag mondharmonica spelende vrouw met wie ze een gevangeniscel deelt. [met dank aan Hilda]

setlist 2 maart 2024 Fort Lauderdale, Florida

Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Walking By Myself / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed / [band introductions] / Every Grain Of Sand

Dezelfde setlist als een dag eerder.

Luister hier naar 'When I Paint My Masterpiece' van (waarschijnlijk) 1 maart.

Luister hier naar 'Walking By Myself'.

setlist 1 maart 2024 Fort Lauderdale, Florida

Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Walking By Myself / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed / [band introductions] / Every Grain Of Sand

Dylans band is, in vergelijking met eind 2023, ongewijzigd. Na een eerste blik op de setlist van Dylans eerste concert van 2024 lijkt er nauwelijks iets veranderd te zijn ten opzichte van de concerten van eind vorig jaar. Oude songs afgewisseld met songs van Rough And Rowdy Ways en een cover. Toch mist er iets: 'I'll Be Your Baby Tonight' is van de setlist verdwenen. Er is geen nieuwe song voor in de plaats gekomen. De cover tijdens dit eerste concert van 2024 is 'Walking By Myself', een song van Jimmy Rogers (en niet van Jimmie Rodgers, zoals ik hier en daar las), luister hier.