Dylan kort #3804

Ik heb sinds de laatste
Dylan kort weer een en ander verzameld dat kort aandacht behoeft. Deze aflevering van Dylan kort is dan ook een inhaalslag. Mocht ik een door jou gestuurde bijdrage / tip / link zijn vergeten, laat het even weten. De ervaring leert dat ik soms zaken over het hoofd zie.

Nieuw boek: Wouter van Oorschot - Dylan en wij zonder Amerika verschijnt op 20 februari 2024, zie hier.

Mixing Up The Medicine bladzijden 114 en 115 bevatten stills van een film uit de zomer van 1964. Naast Bob Dylan is onder andere Mason Hoffenberg te zien. Hoffenberg is vooral bekend vanwege het boek Candy dat hij samen met Terry Southern schreef. Candy werd in 1958 gepubliceerd Olympia Press in Parijs. Olympia Press was uitgever van Engelstalige 'dirty books' zoals William Burroughs' The Naked Lunch, Lolita van Nabokov en dus Candy van Southern & Hoffenberg. Volgens mijn Amerikaanse editie van Candy werd dit boek in Amerika pas in februari 1964 uitgegeven, slechts enkele maanden voor de home movie werd geschoten waarvan stills in Mixing Up The Medicine staan. Candy bevat niet alleen expliciet beschreven seksscènes - waardoor het boek vaak als pornografisch wordt aangemerkt - maar is vooral ook grappig. Een van de eerste personen met wie hoofdpersoon Candy het bed deelt is de tuinman. Wanneer Candy's vader de twee betrapt, zijn de eerste woorden die hij kan uitbrengen in zijn poging de tuinman te verjagen: 'You ... You ... You... COMMUNIST!' 
Ik moest gelijk denken aan 'Motorpsycho Nitemare' waarin Dylan een geestige draai geeft aan het in Candy voorkomende verhaal: vader betrapt dochter & partner waarna deze laatste door vader als communist wordt bestempeld en het huis uit geschopt wordt. Las Dylan Candy voor hij 'Motorpsycho Nitemare' schreef? Ik ben geneigd om te denken van wel, vooral om dat dit boek - hoewel al in 1958 in Parijs verschenen - voor het eerst in februari 1964 in Amerika te krijgen was, slechts enkele maanden voor Dylan 'Motorpsycho Nitemare' opnam voor Another Side Of Bob Dylan. [later meer over Mixing Up The Medicine]

'Tom Petty's Gone (But Tell Him I Asked For Him)' is een song op het net verschenen album Back To Moon Beach van Kurt Vile. Het tweede couplet van die song begint zo:

Bob Dylan's here
And what a slippery son of a gun
If he was ever in my sights
I'd probably melt down like nuclear reactor
Yeah, I would

De Standaard over Cat Powers Dylan-album, zie hier.

Mike Scott van The Waterboys is een Dylanliefhebber. Ooit speelde hij met Dylan samen, een beetje 'jammen'. Een instrumentale, tijdens die jamsessie door Dylan geschreven song verschijnt binnenkort in de uitvoering van The Waterboys op de boxset editie van het album This Is The Sea. 'Meridian West' is de titel van de song.

Sweet Relief: 28 januari 2024 vindt een benefiet concert voor Ramblin' Jack Elliott plaats in San Francisco met onder andere Jackson Browne, Steve Earle en Rickie Lee Jones. De 'Surprise Guests' op de aankondiging intrigeren. Zou het kunnen? 


Grammy's 2024: Fragments, het zeventiende deel van The Bootleg Series is genomineerd in de categorie Best Historical Album. Dit is - voor zover ik heb kunnen nagaan - Dylans enige Grammy-nominatie dit jaar.
Mania 402 (3 nov 2023) bevat een ietwat verwarrende recensie van Mixing Up The Medicine. De afbeelding bij deze recensie is van de elpee / cd met deze titel terwijl de tekst van Rosanne de Boer gaat over het boek Mixing Up The Medicine. Dat de recensie staat tussen andere recensies van geluidsdragers en dat als uitgever Sony wordt genoemd, maakt de verwarring alleen maar groter. In deze Mania ook een recensie van Cat Power Sings Dylan.
Mania 403 (8 december 2023) heeft een recensie van The Complete Budokan 1978 / Another Budokan. Achterin deze Mania de eindejaarslijsten met Mixing Up The Medicine op de vierde plek van de Muziekboeken top 5, achter Sinéad O'Connors Wat Ik Me Herinner op plek 1, Robert McCormicks Biography Of A Phantom: A Robert Johnson Blues Odyssey (#2) en op plek 3 Thank You van Sly Stone. Het boek van O'Connor bevat een aantal aardige hoofdstukken over haar Paus-scheur-actie tijdens Saturday Night Live en de consequenties van die protestactie, onder andere tijdens het 30th Anniversary Concert waarbij zij Dylans 'I Believe In You' zou zingen, maar zich door het joelende publiek gedwongen voelde Bob Marleys 'War' te scanderen. Een boek kortom dat zeker ook voor de Dylan-liefhebber interessant is. Hoewel Dylan voorbij komt in het boek van Robert McCormick, is dit te weinig om alleen op die gronden Biography Of A Phantom te lezen. Dat neemt niet weg dat dit boek werkelijk schitterend is en een absolute aanrader voor iedereen die ook maar een beetje in Robert Johnson geïnteresseerd is.
'Let It Be Me': Van alle door Bob Dylan opgenomen covers sla ik zijn versie van 'Let It Be Me' van de flipside van de single 'Heart Of Mine' erg hoog aan. Meer over deze song (maar nauwelijks over Dylans versie), zie hier.
'Workingman's Blues #2': Bijna zeven jaar geleden schreef ik op de blog Bob Dylan in (het) Nederland(s): Voor mij is Modern Times het album van "Nettie Moore", "Ain't Talkin'" en vooral "Workingman's Blues #2".
Na het horen van Dylans "Workingman's Blues #2" heb ik lang gezocht naar "Working Man Blues" van Merle Haggard, uiteindelijk vond ik op een rommelmarkt het nummer op een singletje. Bij het horen van Haggards "Working Man Blues" is gelijk duidelijk waar Bob Dylan een uitgangspunt vond voor het schrijven van een klassieker voor de eenentwintigste eeuw: "Workingman's Blues #2".
Er is altijd meer: Afgelopen week hoorde ik op de door Folkways in 1950 uitgebrachte elpee Jazz Vol. 2: The Blues het in september 1923(!) opgenomen 'Working Man's Blues' van King Oliver's Jazz Band. Nee, ik zal niet beweren dat Dylan hier de inspiratie voor zijn #2 vond, maar iets, ergens in de melodie, een klein riedeltje klinkt wel bekend... Luister hier.
Marja Pruis - Huiswerk [met dank aan Alja]:



Niña Weijers - Zelf doen [met dank aan Alja]:


Bluestown Music over The Complete Budokan, zie hier.
10 februari 2024: Dylan-tribute in Lokeren, zie hier.
Website Eye over Pat Garrett & Billy The Kid, voor wie in de stemming moet komen voor de nieuwe 50th Anniversary Collection 1973, zie hier.

Geen opmerkingen: