de Bob Dylan aantekeningen: 2021

aantekening #8032

Het is 31 december, de oude agenda is vol. Er staan meer aanzetjes tot te schrijven stukken in dan afspraken. De nieuwe agenda ligt klaar. Morgen wordt de oude opgeborgen en de nieuwe in gebruik genomen. Ik houd niet van een nieuwe agenda, er zit nog geen leven in.

Het is 31 december, het jaar waarin Bob Dylan tachtig werd, wordt niet afgesloten met een copyright-uitgave. Er zijn natuurlijk wel opnamen van Dylan waarvan morgen het copyright verloopt, maar het is niet veel, of in ieder geval niet genoeg om te moeten beschermen met een uitgave.

Het einde van het jaar is er binnen enkele uren van nu. Ik heb het gevoel dat ik iets op papier moet zetten over dat jaar, terugkijken, maar ik ben het overzicht kwijt. Als ik heel goed mijn best doe, kan ik nog uit mijn hersens opdiepen wat ik gisteren heb gedaan.

Gisteren heb ik voor het eerst in jaren weer eens naar de film How Many Roads van Jos de Putter gekeken. Het mooie aan die film is dat De Putter 12 Dylan-liefhebbers iets laat vertellen over hun Dylan. Alle twaalf hebben ze een eigen Dylan, dat is het wat How Many Roads interessant maakt. Het hadden ook 30 of 150 portretten kunnen worden, zo stel ik me voor. Zoveel Dylans zijn er wel.

Ik geloof niet dat ik mijn Dylan ben tegengekomen in How Many Roads, maar die mededeling veronderstelt dat ik weet wie mijn Dylan is. Ik heb een vaag vermoeden, maar echt weten? Misschien is mijn schrijven wel niet meer dan een zoektocht naar mijn Dylan. Dat geldt niet voor al mijn schrijven, maar in ieder geval wel voor al mijn boeken in de Bob Dylan aantekeningen-serie en - in het verlengde daarvan - de aantekeningen op deze blog.

Als ik mijn Dylan heb gevonden ben ik uitgeschreven, lijkt mij.

Het is 31 december, ik draai Desire. Na het horen van 'Blowin' In The Wind' op de radio was dat het eerste album van Dylan dat ik ooit kocht. Het draaien van Desire voelt altijd een beetje als terug naar het begin. Dat begin ligt ruim dertig jaar achter mij.

Morgen is alles weer nieuw, dat is de belofte die zit opgesloten in de overgang naar een nieuw jaar. Mensen zijn vreemde wezens die zichzelf voorhouden dat de overgang van de ene naar de volgende datum in sommige gevallen bijzonderder is dan in andere gevallen.

Christmas In The Heart

'Is het al tijd?'

'Het is tijd.'

aantekening #8020

Ik was niet eens van plan om naar binnen te gaan, laat staan te kijken in die bak met tweedehands platen. Dat had ik een week of drie geleden nog gedaan. Het aanbod was op z'n zachtst gezegd mager.

Na twee, drie keer cirkelen rond de winkel stapte ik gisteren toch naar binnen. Na wat snuffelen door de bakken met nieuwe platen stond ik dan toch voor de bak met tweedehands spul. Het was druk in de winkel. Er moeten die dag al tientallen mensen door die platen gegaan zijn. Weinig hoopvol begon ik te bladeren en al bladerend begon al snel de hoop op het vinden van iets moois te groeien. De ene goede titel na de andere kwam ik tegen. Niet mijn smaak, dat dan weer niet, maar verwachtingen schept zo iets wel.

En verdomd als het niet waar is, een stapeltje Dylans. Een Blonde On Blonde, een Blood On The Tracks en uiteraard een Infidels en een Street Legal. Ik moet de platenzaak met tweedehands vinyl nog tegenkomen waar ze deze laatste twee titels niet op voorraad hebben, maar dit terzijde. In dit stapeltje een Highway 61 Revisited die ik niet gelijk kan plaatsen. De kleurschakering op de hoesfoto lijkt iets af te wijken van wat ik gewend ben. Het logo van platenmaatschappij CBS is groot en niet helemaal in de linkerbovenhoek gedrukt, zoals ik gewend ben, maar iets meer naar rechts, boven de titel van het album.

Als ik de hoes omdraai en zie dat op de achterzijde Dylans hoestekst ontbreekt, maar er wel ruimte voor reclame vijf elpees en vier EP's van Dylan is gevonden, weet ik wat ik in handen heb: de Franse monopersing van Highway 61 Revisited in klaphoes. Aan de binnenzijde van die hoes staan de songteksten en over iedere song een kort stukkie, in het Frans uiteraard.

Oui Monsieur. Deze jongen is blij.

Ik snap dat voor 99% van de aardklootbewoners Highway 61 Revisited gewoon Highway 61 Revisited is, ongeacht waar die plaat geperst is. Ik heb het geluk dat ik tot die 1% behoor voor wie een Highway 61 Revisited uit Frankrijk een compleet andere Highway 61 Revisited is dan een Highway 61 Revisited uit Nederland, Engeland of Amerika, om maar eens wat te noemen. En dus huppel ik naar de kassa, blij als een kind dat zijn zakgeld geheel opmaakt aan pokémon kaarten.

Terwijl ik dit type, bespeelt Bob Dylan zijn mondharmonica ergens tegen het eind van 'Desolation Row'. Het is die Franse persing, uiteraard. Het klinkt als een klok. Wie deze plaat de afgelopen 56 jaar in zijn bezit heeft gehad weet ik niet, maar veel naald heeft dit vinyl niet gezien. Het is haast alsof ik Highway 61 Revisited voor het eerst hoor. Misschien is dat wel de voornaamste drijfveer achter die verzamelwoede van mij: steeds weer voor het eerst kunnen horen.

~ * ~ * ~

Eric Clapton - de man die menig Dylan-song op de plaat zette, de gitarist die ooit tot God werd benoemd - is definitief van zijn voetstuk gevallen. Ik draai nog een bootleg. Geen Clapton, maar iets van Bob Dylan & The Grateful Dead.

~ * ~ * ~

Je kent het vast: je zet muziek op en ineens hoor je een flard tekst of een stukkie muziek dat je van Dylan kent. Iemand heeft geleend van Bob Dylan of Bob Dylan heeft geleend van iemand. Ik had het bij het draaien van Anthology Of The Banjo. Ineens is daar de melodie die ik ken van Dylans 'John Brown'.

Oliver Trager in zijn Dylanencyclopedie: 'The roots of the song ["John Brown"] may lie in the lyrics of "Mrs. McGarth," thought to be a traditional ballad, and sung to the tune of "900 Miles" with a free adaptation of that traditional melody.'

Op Anthology Of The Banjo is het niet de melodie van '900 Miles' die mij doet denken aan 'John Brown', maar die van 'Hundreds Of Miles'. Toegegeven, gezien de titels zullen '900 Miles' en 'Hundreds Of Miles' onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, maar schuif dat even terzijde en luister naar 'Hundreds Of Miles' zoals het op Anthology Of The Banjo staat, gespeeld door Billy Cheatwood [luister hier]. Ik weet niet hoe het jou vergaat, maar mij lukt het om Dylans tekst voor 'John Brown' te zingen op Cheatwoods spel.

Ik kan niet veel vinden over 'Hundred Of Miles' van Billy Cheatwood. Het enige wat ik op het almachtige internet zo 1, 2, 3 vind, is dat het een opname uit 1961 is. En aangezien die datering mooi past bij mijn aanname dat Dylan de melodie van 'John Brown' bij Cheatwoods 'Hundreds Of Miles' vond, ga ik er van uit dat wat op internet staat altijd waar is. Onomstotelijk, uiteraard.

~ * ~ * ~

'De hoeveelste is het vandaag?'

'De 19de. Hoezo?'

'Gewoon, of het al tijd is.'

'Tijd waarvoor?'

'Die ene. Je weet wel.'

'Ooh, die ene. En?'

'Bijna.'

'Ik kijk er niet naar uit, moet ik zeggen. Maar als 'ie dan eenmaal draait, vind ik het ook wel weer leuk. Zo gaat het ieder jaar.'

'Ook dat hoort er bij.'

aantekening #8018

Is het je ooit opgevallen dat in het albumoverzicht op Dylans website Travelin' Thru ontbreekt? Zie hier.

~ * ~ * ~

Even wat zaken over eerste twee delen van Dylan Vinyl The Definitive Collection. Het tijdschrift dat bij de platen zit is geen tijdschrift, maar een twee maal dubbelgevouwen vel papier met minimale informatie. Zowel de hoes van Times als Freewheelin' bevat het jaartal 2018 en de tekst "This record is part of a De Agostini publication. Not to be sold reparately." De hoes en de labels van Times zijn gebaseerd op de hoes van de eerste Amerikaanse monopersing. In het geval van Freewheelin' lijken hoes en labels op die van de eerste Amerikaanse stereopersing. Verrassend genoeg zit bij Times het inlegvel met het vervolg van de hoestekst. Nog verrassender is misschien wel dat nergens op de hoes van Times een catalogusnummer te vinden is en op de labels alleen het catalogusnummer van de eerste Amerikaanse monopersing staat. Op Freewheelin' is op zowel de hoes als de labels het catalogusnummer van de eerste Amerikaanse stereopersing te vinden. Deze heruitgaven hebben dus gek genoeg geen catalogusnummer gekregen.

De matrijsnummers van deze platen zijn - voor zover ik heb kunnen nagaan - uniek.

~ * ~ * ~

De rechten voor de songs van Bruce Springsteen leveren meer op dan de rechten voor de songs van Bob Dylan. De wereld is definitief van lotje getikt. Zie hier.

~ * ~ * ~

Persconferentie 26 april 1965:

vraag: 'What is your real message?'

Bob Dylan: 'My real message? Keep a good head and always carry a light bulb.'

Beatle George Harrison heeft geluisterd.

aantekening #8015

Na wat heen en weer bladeren in een boekje vol vragen, zegt ze er eentje gevonden te hebben waarvan ze denkt dat ik het antwoord wel weet en leest voor:

Which of the following Top 40 hits was not written by Bob Dylan?

A. 'All Along The Watchtower' by Jimi Hendrix

B. 'Mighty Quinn (Quinn The Eskimo)' by Manfred Mann

C. 'Turn! Turn! Turn! (To Everything There Is A Season)' by The Byrds

D. 'If Not For You' by Olivia Newton-John

Tot mijn grote opluchting weet ik wat het juiste antwoord is. Ik val niet door de mand.

~ * ~ * ~

Jochen Markhorst heeft een nieuw boek geschreven, dat is altijd goed nieuws. Bringing It All Back Home; Bob Dylans tweede Big Bang is te koop bij Amazon. Naast de Nederlandstalige editie, zijn er ook vertalingen in het Duits en Engels verschenen.

~ * ~ * ~

Voor de liefhebbers van covers: Ik lees net in Mojo #339 (februari 2022) dat Tom Jones niet alleen recent Dylans "Not Dark Yet" heeft opgenomen, maar ook plannen heeft om een album met uitsluitend Dylan-songs uit te brengen.

~ * ~ * ~

Onder de titel Dylan Vinyl The Definitive Collection worden een groot aantal van Dylans album opnieuw op vinyl uitgebracht. Bij iedere elpee zit een tijdschrift. Er is een mogelijkheid om een abonnement te nemen - met allerlei extra's - maar het vervelende is dat het bedrijf achter deze serie in Engeland zit, wat weer problemen met invoerrechten e.d. met zich meebrengt.

Kijkend naar de 41 platen die in deze serie uitgebracht worden, zijn er twee zaken die gelijk opvallen. Ten eerste worden de platen niet in chronologische volgorde uitgebracht, en ten tweede is het goed om eens te kijken naar de hoezen zoals afgebeeld op de website van Dylan Vinyl The Definitive Collection: voor Saved wordt de tweede hoes gebruikt, bij Time Out Of Mind is een foutje gemaakt, daar wordt de hoes van de single die bij de 2017-uitgave van Time Out Of Mind zat afgebeeld, niet de hoes van het album zelf, en de letters op de hoes van Shadows In The Night zijn ineens van kleur verschoten.

Wat ontbreekt in deze serie zijn alle verzamelalbums en delen van The Bootleg Series. Daarnaast ontbreken er vijf albums die tot Dylans standaard-oeuvre gerekend kunnen worden. Allereerst Dylan, het album dat door Columbia zonder Dylans medewerking op de markt is gebracht. Geen verrassing dat deze ontbreekt. Ook het ontbreken van Dylans laatste - Rough and Rowdy Ways - is te snappen: deze is nog volop op vinyl te krijgen, lijkt mij. Ik kan me voorstellen dat dat de reden is om dit album niet in deze serie op te nemen. Het ontbreken van Bob Dylan At Budokan kan mogelijk verklaard worden doordat dit album aanvankelijk alleen bestemd was voor de Japanse markt. Waarom Unpluggend en Knocked Out Loaded niet zijn opgenomen in The Definitive Collection is voor mij een raadsel.

De eerste twee van in totaal 41 delen zijn verschenen. Dat zijn The Times They Are A-Changin' en The Freewheelin' Bob Dylan. Deze twee platen worden inmiddels ook te koop aangeboden door Platomania (zie hier en hier).

~ * ~ * ~

Uit de oude doos: The Beatles Monthly Book No. 75 van oktober 1969 bevat een verslag van Bob Dylans optreden op het Isle Of Wight, inclusief enkele foto's. In het verslag wordt geen enkele door Dylan gespeelde song genoemd, het gaat de schrijver dan ook voornamelijk om de aanwezigheid van enkele Beatles tijdens dit optreden, niet om Bob Dylan.

The Beatles Monthly Book was het tijdschrift van de officiële fanclub van The Beatles. De editie van het blad met het Wight-verslag kan hier online gelezen worden.

~ * ~ * ~

Pop Media Prijs 2021

Ik ben vereerd. Mijn boek Bob Dylan in Nederland 1965 - 1984 staat op de longlist voor de Pop Media Prijs 2021.

Voor het bepalen van de winnaar van de prijs, is er eerst een publieke stemronde. Op basis van deze stemronde zal een onafhankelijke jury 3 genomineerden benoemen.

Stemmen kan tot 22 december via het formulier hier.

Meer informatie over de Pop Media Prijs vind je hier.

aantekening #8010

John Craigie - 'I Wrote Mr. Tambourine Man', luister hier en luister hier voor het verhaal achter de song. Geen idee hoe ik deze ochtend bij John Craigie uitkwam, een muzikant waar ik nog nooit van gehoord had, en al luisterend naar een aantal van zijn song, kwam deze voorbij.

Quizvraag: is er een albumhoes waarop Rob de Nijs, Dolly Parton en Bob Dylan afgebeeld staan? Sinds kort wel, het album van de Top 4000, editie 2021. Dylans bijdrage: 'Hurricane'. Ik meen mij iets te herinneren dat Dolly Parton een aantal jaren geleden een duet met Dylan wilde opnemen, maar dat hij daarvoor bedankte. Het is een vage herinnering, misschien heb ik het wel verzonnen. Als ik iets in de afgelopen jaren heb geleerd, is dat herinneringen geen feiten zijn. Wat wel een feit is, is dat Rob de Nijs niet zo lang geleden een Nederlandstalige versie van Dylans 'Gotta Serve Somebody' op de plaat heeft gezet. 'Je zult iemand moeten dienen' heet die song dan ineens. Zouden er meer albums zijn met een hoes waarop Bob Dylan, Rob de Nijs en Dolly Parton staan?

Het is niet 'Mr. Tambourine Man'. 'Gotta Serve Somebody' of De Nijs' Nederlandse versie van die laatste wat de deze dagen door mijn hoofd spookt. Het is 'Watching The River Flow' en dan vooral het begin van die song. Die piano net voor de gitaar er doorheen jakkert. En dan die stem:

What’s the matter with me
I don’t have much to say
Daylight sneakin’ through the window
And I’m still in this all-night café
Walkin’ to and fro beneath the moon
Out to where the trucks are rollin’ slow
To sit down on this bank of sand
And watch the river flow

Roll On, John

Doctor, doctor, tell me the time of day
Another bottle’s empty, another penny spent
He turned around and he slowly walked away
They shot him in the back and down he went

Shine your light
Move it on
You burned so bright
Roll on, John

From the Liverpool docks to the red light Hamburg streets
Down in the quarry with the Quarrymen
Playing to the big crowds, playing to the cheap seats
Another day in the life on your way to your journey’s end

Shine your light
Move it on
You burned so bright
Roll on, John

Bob Dylan - 'Roll On, John'

setlists

De setlists voor de concerten op 23, 24, 26, 27, 29, 30 november en 2 december zijn identiek:

Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / I'll Be Your Baby Tonight / My Own Version Of You / Early Roman Kings / To Be Alone With You / Key West (Philospher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Melancholy Mood / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed // [encore] // Every Grain Of Sand

Geen verrassingen in de setlist dus in het staartje van de eerste en enige tournee van 2021. De Rough And Rowdy Ways tour zal doorlopen tot (en met) 2024. Er zijn nog geen nieuwe concertdata bekend.

aantekening #8000 (Bob Dylan & The Beatles)

Afgelopen donderdag ging op streamingdienst Disney+ het eerste deel van Get Back in première. Get Back is een uit drie delen bestaande documentaire van regisseur Peter Jackson over The Beatles. In deze docu zijn beelden te zien van de opnamesessies die gehouden werden tussen 2 en 31 januari 1969. De reclamecampagne van Disney+ rond Get Back is enorm. Wie in de afgelopen weken niks over deze docu-serie heeft meegekregen, moet wel haast onder een rots leven. (Het is overigens mogelijk: ik was afgelopen weekend bij een zelfverklaarde Beatles-liefhebber. Toen ik Get Back ter sprake bracht, wist hij niet waar ik het over had).

In Get Back komt Bob Dylan een aantal malen voorbij. Zo zijn er (zeer korte) fragmenten van covers van "Quinn The Eskimo", "I Shall Be Released" en "Mama, You Been On My Mind" te horen in het eerst deel. In deel twee zegt George Harrison dat als hij Bob Dylan zou vragen het vijfde lid van The Beatles te worden, dat hij zit zou doen.

Naast de film is er het Get Back-boek, een door John Harris samengesteld boek vol foto's en transcripties van de opnamesessies van The Beatles uit januari 1969. De transcripties in het boek komen grotendeels overeen met wat in de film te zien is, maar niet helemaal. Ook in het boek komt Dylan een aantal malen voorbij.

In het boek lees ik dat The Beatles op 26 januari Dylans "Like A Rolling Stone" speelden, door Paul McCartney gezongen. Na een online speurtocht ontdek ik dat The Beatles tijdens deze sessie vervolgens "Twist And Shout" en "Dig It" speelden. Het is de eerste keer dat The Beatles "Dig It" opnamen. De tekst van "Dig It":

Like a Rolling Stone
Like a Rolling Stone
Like a Rolling Stone
Like the FBI
And the CIA
And the BBC
B.B. King
And Doris Day
Matt Busby
Dig it
Dig it
Dig it
Dig it

Toeval? Waarschijnlijk niet.

Mijn enthousiasme voor de documentaire Get Back zorgt er voor dat ik verder ben gaan lezen in een boek dat al enkele jaren op mijn nachtkastje ligt: het door Hunter Davies samengestelde brievenboek van John Lennon. Er zijn twee dingen waar recent mijn oog op viel tijdens het lezen in dit boek.

1. In juli 1975 was Yoko Ono zwanger. In twee brieven noemt John Lennon een mogelijke naam voor zijn dan nog ongeboren zoon: Dylan Ono Lennon. In een van die twee brieven schrijft Lennon over die naam: "Het is spijtig dat Big Zimm die naam heeft genomen... maar... tegen de tijd dat hij (want het is (een) hij) groot is... is Bobbie een OUWE TEKSTSCHRIJVER!!!"

2. Eind 1979 schrijft John Lennon een boodschappenbriefje. Punt 6 op het 7 punten tellende briefje gaat over twee albums die aangeschaft moeten worden. Lennon: "Dylans & Randy (Born Again) Newman Albums". Hunter Davies schrijft dat het gaat om de dan recent verschenen albums Slow Train Coming van Bob Dylan en Born Again van Randy Newman. Op zich is dit niks bijzonders, behalve het aardige toeval: Slow Train Coming is het eerste album van Dylans zogenaamde Born Again-periode.

Als antwoord op "Gotta Serve Somebody" van Dylans Slow Train Coming schreef John Lennon "Serve Yourself".

de boekenlijsten - deel 2

Na aanleiding van de publicatie in Mojo van een lijst met de tien beste Dylan-boeken vroeg ik lezers van de blog een eigen top 10 te maken en deze naar mij te sturen. Een week geleden plaatste ik de eerste lijsten. Hierbij een tweede (en laatste) serie boekenlijsten.

~ * ~ * ~

De lijst van Hilda Fernhout

Hallo Tom,

Ik heb een kast vol met boeken.....
En ik doe eigenlijk niet aan lijstjes.
Ik vroeg mezelf af, welke boeken ik zou missen.
Nou, dat zijn alle fotoboeken:

Ted Russell
Daniel Kramer
Barry Feinstein
Elliott Landy
Jerry Schatzberg
John Cohen
Ken Regan

De kunstboeken:
Drawn Blank
The Beaten Path
Face Value
Mondo Scripto

Alle lyrics boeken. Van de eerste uit elkaar vallende uit 1969 tot en met de bijna 7 kilo zware uit 2016 en alle uitgaven daar tussen in.

O ja, en dit boek:

Hollywood Foto- Rhetoric.
Het zijn er meer dan 10...het zij zo.

Hilda Fernhout

~ * ~ * ~

De lijst van Bart Devos

Dag Tom,

Hierbij mijn top 10.

1. Bob Dylan - Kronieken

2. Daniel Kramer - A Year and a Day

3. Patrick Roefflaer - Bob Dylan in de studio

4. Schatzberg - Dylan By Schatzberg

5. Philippe Margotin & Jean-Michel Guesdon - Bob Dylan Compleet

6. Jonathan Cott - Dylan on Dylan

7. Tom Willems - Laat mij vandaag vergeten tot morgen

8. Jochen Marchorst - Blood On The Tracks

9. Bert Van Kamp - ABC Dylan

10. Derek Baker - Bob Dylan Anthology vol. 3

11. Derek Baker - Bob Dylan Anthology vol. 1. & 2

Mvg,

Bart Devos

~ * ~ * ~

De lijst(-en) van Johan Kruithof

Hallo Tom,

Een top 10 maken van favoriete Dylan boeken is niet te doen. Daar zijn de verschillen te groot voor als je het per categorie beschouwt. Daarom hierbij wat lijstjes met top 5 boeken. Met indeling op onderwerp/thema of genre zou ik ook nog wat andere lijstjes kunnen produceren. En ook met deze top 5 lijstjes kun je nog discussie genoeg hebben…

met vriendelijke groet,

Johan Kruithof

Biografieën

Ian Bell - Once on a time/Time out of mind

Robert Shelton - No direction home (Revised Illustrated Edition)

Howard Sounes – Down the highway

Clinton Heylin – The double life of Bob Dylan vol. 1

Bop Spitz – Dylan, a biography

Nederlandstalig

Tom Willems - Bob Dylan in Nederland

Martin Bril - Een man uit de verte

Patrick Roefflaer - Bob Dylan in de studio

Bert van der Kamp - ABCDylan

Jacques Van Son and Theo Stokkink – The Beatgeneration - Bob Dylan

Fotoboeken

Paolo Brillo - No such things as forever

Daniel Kramer – A year and a day (Taschen uitgave)

Jerry Schatzberg - Dylan by Schatzberg

Barry Feinstein - Real moments (37x31 cm uitgave Schwarzkopf & Schwarzkopf)

Douglas R. Gilbert – Forever young

Voor verzamelaars van officiële discografie

Christoph Maus - Bob Dylan World Wide - The first twenty years

Jean-Louis Dréau & Robert Schlockoff - Hypnotist Collectors

Hermann Anschlag – Small talk

出版社: ミュージックマガジン; 不定版 - Bob Dylan Disc Guide

Record Collector nr. 34 (Bob Dylan’s singles)

Voor verzamelaars van bootlegs

The Bob Dylan Underground Discography (vol 1 t/m 4)

Phill Townsend - Galileo’s Math Book (vol 1 t/m 4)

Dominique Roques - The great white answers

Ray Stavrou – A vinyl headstone almost In place

Phill Townsend – Strangers and prophets – CD boots (vol 1 t/m2)

Dylan en religie

Paul Williams - Dylan -What Happened?

Scott M. Marshall with Marcia Ford - Restless pilgrim

Michael J. Gilmour - Tangled up in the bible

Bert Cartwright – The bible in the lyrics of Bob Dylan

Clinton Heylin – Trouble in mind

The never ending tour

Paul Williams – Performing artist (Vol. 1 t/m 4)

Andrew Muir – One more night – Bob Dylan’s never ending tour

Christof Graf – Man on the road – The never ending tour 1988-1999

Günter Amendt - The never ending tour

Paolo Vites – Stories from a never ending concert

Landenboeken

Tom Willems – Bob Dylan in Nederland

Francisco García – Bob Dylan en España

Brady J. Leyser - Bob Dylan Live in Canada

Göran Holmquist - Bob Dylan i Sverige

Jackie Lees - Bob Dylan in London

Dylan voor beginners

Alan Rinzler - Bob Dylan - Het complete platenverhaal

Patrick Humphries – The complete guide to the music of Bob Dylan

Nigel Williamson - The Rough Guide (second edition)

Robert Santelli - The Bob Dylan Scrapbook 1956-1966

Sjoerd de Jong - Bob Dylan (Passatempo Mini-Biografie)

Dylan zelf aan het woord

Philippe Margotin and Jean-Michel Guesdon - Bob Dylan - All the songs

Bob Dylan - The Lyrics 1962-2012

Bob Dylan - Chronicles vol. 1

Edited by Jeff Burger - Dylan on Dylan

edited by Jonathan Cott - The Essential Interviews

Kinderboeken

Bob Dylan - Forever young

Bob Dylan - If dogs run free

Bob Dylan - If not for you

Bob Dylan - Man gave names to all the animals

Bob Dylan - Blowin’ in the wind

~ * ~ * ~

De lijst van Hans Altena

Hai Tom

Ik wilde eigenlijk niets insturen, want ik ben een van die uitzonderingen die liever niet die biografieën leest, zich soms ergens van op de hoogte stelt op grand van die ínkijkjes in het leven van... maar ik kwam er achter dat ik toch wel een paar boeken met plezier gelezen of ingekeken heb.

Dylan Chronicles, Lyrics, Tarantula

Tom Willems Dylan & The Beats (en daarna Bob Dylan in Nederland, een pracht naslagwerk)

Jochen Markhorst Streetlegal (en daarna al die andere juweeltjes)

D.A. Pennebaker Don't look back

Sam Sheppard Rolling Thunder logbook

Michael Gray Song and Dance Man

met hartelijke groet

Hans Altena

~ * ~ * ~

aantekening #7994

‘Twas a dark day in Dallas - November ‘63

The day that will live on in infamy

~ * ~ * ~

De afgelopen paar dagen heb ik van een aantal lezers nog een lijstje met Dylan-boeken ontvangen. Mocht je nog een eigen lijst willen sturen, dan kan dat tot en met donderdag. Ergens in de dagen daarna zal ik voor de tweede en laatste keer de ontvangen lijsten op deze blog zetten.

~ * ~ * ~

Luisterend naar de recente concerten van Bob Dylan zijn er twee zaken die gelijk opvallen: 1. Dylan is bijzonder goed bij stem, en 2. de nadruk tijdens deze tour ligt op de songs van Rough And Rowdy Ways. Wie de recensies leest van deze tournee, merkt dat veel concertbezoekers nog een derde punt benoemen, een punt dat niet op de opnamen te horen is: Bob Dylan wordt oud. [Lees bijvoorbeeld de recensie van Michael Kim Roos van het concert van 9 november, zie hier. Met dank aan Hennie] Meerdere recensenten hebben het over de moeite die Dylan heeft om het trappetje van en naar het podium op en af te lopen. Ook het staan kost hem moeite. Dit laatste is mogelijk de reden voor het plaatsen van de staande piano in het midden van het podium. Dylan houdt zich, zo lees ik in enkele verslagen, soms even vast aan het instrument terwijl hij achter de microfoon staat.

Hoewel Bob Dylan in mijn gedachten altijd een leeftijdsloze muzikale god zal zijn, moet ik erkennen dat hij in de echte wereld tachtig jaar is. Forever Young in gedachten, maar in de werkelijkheid is hij een man op leeftijd.

Waarom ik hier over schijf? Tot mijn schaamte moet ik bekennen dat dat uit egoïsme is. De man heeft ons al zo veel gegeven, maar eigenlijk wil ik nog veel meer. Ik zei het al: egoïsme.

Ik wil nog een knallende opvolger van Rough And Rowdy Ways die al het voorgaande overtreft. Ik wil mijn kinderen meenemen naar een Dylan-concert in Carré of Ahoy of AFAS Live. De man heeft er de stem nog voor, dus waarom niet?

Maar of het er nog in zit?

Ik maak me zorgen en ja, het is eigenbelang, egoïsme van de vetste soort. En ja, ik schaam me er ook wel enigszins voor. Maar, hé, ik ben ook maar een mens met wensen en dagdromen.

Ik schrijf niet "de tijd zal het leren", hoewel waar, geeft dat mij geen rust. Wat dan wel? Luisteren, verdwijnen in de klanken. Uit de tijd stappen op de muziek. Voor wie luistert is het nooit vandaag. Voor wie luistert is Bob Dylan leeftijdsloze muzikale god.

~ * ~ * ~

Bob Dylan & band stonden drie avonden op rij - 19, 20 en 21 november - in het Beacon Theatre in New York en speelden drie avonden op rij dezelfde setlist:

~ * ~ * ~

Soms moeten platen jaren in de kast staan voor ze echt gezien worden.

In 1965 verscheen Highway 61 Revisited met op de voorzijde van de hoes een schitterende foto van Bob Dylan die de luisteraar recht de ziel inkijkt en op de achterzijde een door Dylan geschreven tekst en drie zwart-wit foto's waarop Dylan de luisteraar juist niet aankijkt, dit in tegenstelling tot de voorzijde van de hoes.

De hoes die in Engeland om de plaat werd gedaan ziet er anders uit. Op een aantal punten wijkt de tekst iets af. Bovendien bevat die hoes geen drie, maar één - totaal andere - foto van Bob Dylan. Algemeen wordt aangenomen dat CBS Engeland een vroege versie van Dylans hoestekst / van het hoesontwerp ontving en gebruikte voor Highway 61 Revisited. Dit verklaart de afwijkingen.

Je zou verwachten dat na het ontdekken van die fout CBS Engeland voor latere persingen van Highway 61 Revisited de juiste foto's en tekst voor het drukken van de hoes zou gaan gebruiken. Niet dus. Tot diep in de jaren tachtig gebruikte CBS Engeland de één-foto-hoes voor Highway 61 Revisited. Sterker, toen er respectievelijk in 1998 en 2000 in Engeland Absolute Analogue en Simply Vinyl-persingen van Highway 61 Revisited verschenen, zaten deze platen in de oude hoes met één foto op de achterzijde. Mogelijk heeft CBS Engeland nooit de juiste hoestekst en foto's gekregen voor de achterzijde van de hoes van Highway 61 Revisited en is dat de reden dat de fout nooit gecorrigeerd is.

Een paar maanden na het uitkomen van Highway 61 Revisited bracht CBS Engeland een EP - een schijfje op singleformaat met 3 of 4 songs - van Bob Dylan met een aantal oude songs uit. One Too Many Mornings heet die EP. Wat deze EP uniek maakt, is dat er niet 3 of 4 songs op staan, maar 5. Het is de enige Dylan-EP met 5 songs ooit verschenen. Geen songs van Highway 61 Revisited op deze uitgave, maar songs van The Freewheelin' Bob Dylan, The Times They Are A-Changin', Another Side Of Bob Dylan en Bringing It All Back Home.

De achterzijde van het hoesje van One Too Many Mornings bevat naast de titels van de songs op deze EP en reclame voor vier andere EP's, twee foto's van Bob Dylan. Op de ene foto zien we Dylan die naar beneden kijkt, alsof hij bezig is zijn gitaar in te pluggen. Op de andere foto zit Dylan achter de piano. Het zijn twee van de drie foto's die ook op de achterzijde van de hoes van Highway 61 Revisited staan, alleen niet op de hoes van Engelse persing van dit album.

Wacht even. Deze EP laat dus zien dat CBS Engeland in 1966 wel degelijk over in ieder geval twee van de drie foto's van de achterzijde van de juiste hoes van Highway 61 Revisited beschikte. Is het heel raar om te denken dat CBS Engeland anno 1966 dus ook beschikte over die derde foto en over de juiste hoestekst? Als dat het geval is, waarom is de fout op de hoes van Highway 61 Revisited dan nooit gecorrigeerd door CBS Engeland?

Ik heb geen antwoord.

~ * ~ * ~

Play Marchin’ Through Georgia and Dumbarton’s Drums

Play Darkness and death will come when it comes

Play Love Me or Leave Me by the great Bud Powell

Play the Blood Stained Banner - play Murder Most Foul

~ * ~ * ~

de boekenlijsten

Na aanleiding van de publicatie in Mojo van een lijst met de tien beste Dylan-boeken vroeg ik lezers van de blog een eigen top 10 te maken en deze naar mij te sturen. Ik heb inmiddels een aantal lijsten ontvangen, soms met toelichting, soms niet. Ik plaats hier de lijsten in de volgorde zoals ik ze ontvangen heb. Het aardige is dat ik dacht dat er binnen de Dylan-wereld wel aardig consensus is over wat de goede Dylan-boeken zijn. Niet dus, zo blijkt uit de zeer gevarieerde lijsten. Het aardige van het doornemen van al die lijsten, vind ik, is dat het kan aanzetten om nog eens kritisch te kijken naar de eigen keuzes.
Mocht je nog nog geen lijst hebben ingestuurd, maar was je dit wel van plan? Gewoon doen! Meer lijsten betekent meer duidelijkheid over de Dylan-boeken die de moeite van het lezen waard zijn.
Dank aan de mannen die inmiddels een lijst hebben samengesteld en gestuurd.
Cor van Montfort plaatste zijn lijst als reactie op een bericht op deze blog, deze lijst kan hier bekeken worden en zal ik hier niet nogmaals publiceren.

~ * ~ * ~

De lijst van Bert Bunte

Hoi Tom,

Hierbij mijn lijstje.
Ik hou ook van kinderboeken/ prentenboeken, vandaar hier en daar een wat opmerkelijke titel.

1. Bob Dylan – Kronieken volume 1
2. Bert van de Kamp – ABCDylan
3. Patrick Roefflaer – Bob Dylan in de studio
4. Andrew Muir – One more night: Bob Dylan’s never ending tour
5. Mark Polizzotti – 33 1/3: Highway 61 Revisited
6. Maria Isabel Sanchez Vegara - Bob Dylan (Little People, Big Dreams)
7. Jonathan Cott – Dylan on Dylan
8. Jim Arnosky – Man gave names to all the animals
9. Jim O’Connor – Who is Bob Dylan
10. Meneer Tom – Bob Dylan in Nederland: 1965-1984
Reservebank: Bob Dylan - Tarantula

Met vriendelijke groet,
Bert

~ * ~ * ~

De lijst van Harry Prenger

1 Bob Dylan – Chronicles
2 Larry 'Ratso' Sloman – On The Road With Bob Dylan
3 Sean Wilentz – Bob Dylan In America
4 Patrick Roefflaer – Bob Dylan In De Studio
5 Greil Marcus – Invisible Republic
6 The Bob Dylan Scrapbook 1956-1966
7 Adam Rinzler – Bob Dylan Het Volledige Platenverhaal
8 Howard Sounes – Down The Highway
9 Clinton Heylin – Behind The Shades Revisited
10 Brian Hinton – Bob Dylan Complete Discography

Reserve:
Bert van de Kamp – ABC Dylan

~ * ~ * ~

de lijst van John Spoor

Dag Tom,

Leuk initiatief, ik ben dol op lijstjes.

Heerlijk om alle boeken erbij te pakken.

Met de tape van Bloomington 2021 op de achtergrond heb ik mijn lijstje gemaakt.

Het valt niet om mijn Dylan boeken terug te brengen tot een Top 10.

Maar door ze stuk voor stuk in mijn hand te nemen en ze door te bladeren weet ik, in ieder geval op dit moment (L. van Gaal), dat dit mijn lijst is.😉

Hartelijke groet, John

Top 10 Dylan-boeken John Spoor 17 november 2021

1. The Double Life of Bob Dylan - Clinton Heylin

2. Bob Dylan Anthology Vol. 3 - Edited by Derek Baker

3. Bob Dylan in America - Sean Wilentz

4. All the Songs - Jean-Michel Guesdon & Philippe Margotin

5. Song and Dance Man III - Michael Gray

6. Bob Dylan Revisited; 13 songteksten in beeld gebracht

7. No Such Thing as Forever - Paolo Brillo

8. Why Dylan Matters - Richard F. Thomas

9. Bob Dylan Performing Artist 1974★1986 - Paul Williams

10. Million Dollar Bash - Sid Griffin

11. Bob Dylan in de studio - Patrick Roefflaer

~ * ~ * ~

de lijst van Frits Tromp

10 beste Dylan-boeken

Bob Dylan – The Nobel Speech
Howard Sounes – Bob Dylan | Down the highway
Ernst Jansz – Dromen van Johanna
Axel Honneth, Peter Kemper en Richard Klein – Bob Dylan | Ein Kongreß
Jan Donkers & Jan Stroop – Bob Dylan bij benadering
Jochen Markhorst – Street-Legal
Tom Willems – Dylan & The Beats
Suze Rotolo – A Freewheelin' Time
Harm Peter Smilde – How does it feel? Leven met Bob Dylan
Bob Dylan – Writings & Drawings (1974)

Reservebank

Levon Helm – This wheel's on fire

Een lijstje maken met de tien best Dylan-boeken is eigenlijk niet te doen. De geselecteerde boeken zijn een momentopname. De volgorde is willekeurig. Daarom toch maar een soort toelichting. Die net zo arbitrair is als al het andere.

Nummer 1 en nummer 10, starten en sluiten met Dylan zelf. Dat lijkt me wel het minste wat je kunt doen. De liedteksten horen dan natuurlijk in het lijstje – is het overzicht uit 1974 de beste, omdat het de eerste verzamelde werken zijn? Het had ook het lijvige boek The Lyrics: 1961-2012 van Christopher Ricks kunnen zijn geweest. Een verantwoording op de teksten van Dylan zelf mag ook niet ontbreken; in zijn Nobel Speech, waarmee Dylan de 1 miljoen Zweedse kronen in ontvangst nam, leg hij rekenschap af over zijn liedteksten.

Ernst Jansz moet ook op het lijstje, met zijn vertalingen en toelichting op die vertalingen.

Het boek van de Jannen Donkers en Stroop kreeg ik jaren geleden van mijn oudste broer. Hij noteerde hierbij: “Misschien wel het beste boek dat ooit over Dylan is geschreven.”

Suze Rotolo is het meisje waarmee Dylan gearmd op de hoes van The Freewheelin' Bob Dylan is te zien. Haar herinneringen aan die periode zijn natuurlijk altijd leuk om te lezen.

Bob Dylan | Ein Kongreß is een verslag van een Duitstalig congres over Dylan. Ik kwam het op het spoor door een lezing op de -toen nog- Katholieke Universiteit Nijmegen. Een professor gaf een lunchlezing over zijn 'verborgen passie' Bob Dylan.

Harm Peter Smilde interviewde tal van Nederlandse Dylan-fans. Mag dus ook niet afwezig zijn op een Nederlands lijstje van Dylan-boeken.

Hetzelfde geldt voor de boeken van Tom Willems en Jochen Markhorst. Hun boeken kun je allemaal op het lijstje zetten, maar dan is een top-10 wel heel vlot gevuld. Beide auteurs hebben zo hun charmes: Tom doet aan historisch onderzoek en kan zijn speurwerk goed onderbouwen. Jochen bespreekt de songs per stuk, en weet originele invalshoeken te gebruiken – evenals grappige dwarsverbanden.

Voor op de reservebank de muzikale autobiografie van Levon Helm. De titel is een lied van de hand van Dylan met Band-bassist Rick Danko. Het boek gaat niet zozeer over Dylan, hoewel The Band wel veel te danken heeft aan de korte maar intensieve samenwerking met de bard. En de titel is dus een semi-Dylan-tekst. Reden genoeg voor de reservebank.

~ * ~ * ~

de lijst van Jochen Markhorst

Moin Tom,

het leek me wel zo elegant om jouw en mijn boeken hors category te laten. Anders zou het een nogal monochrome Top 10 worden, natuurlijk.

Grüße!

1. Chronicles – Bob Dylan

2. Why Dylan Matters – Prof. Richard F. Thomas

3. Million Dollar Bash – Sid Griffin

4. Revolution In The Air & Still On The Road – Clinton Heylin

5. Rolling Thunder Logbook – Sam Shepard

6. A Simple Twist Of Fate - Andy Gill and Kevin Odegard

7. Biograph – Cameron Crowe

8. Short Life of Trouble (True Dylan) – Sam Shepard

9. The Songs He Didn't Write - Derek Barker

10. Every Mind Polluting Word - collected interviews

Reservebank:

Things Twice - Eyolf Østrem

~ * ~ * ~

de lijst van Hans Beverdam

Hallo Tom

Mijn lijstje; zonder fotoboeken (Rolling Thunder - Ken Regan!) en boeken van Dylan zelf (Writings and Drawings!):

1. On The Road – Larry Sloman (Geweldig verslag van een van Dylan's beste tours)

2. Performing Artist 1&2 – Paul Williams (Niemand kan zo goed verwoorden wat Dylan’s zang zo bijzonder maakt. Zijn What Happened is ook de moeite waard)

3. Rolling Thunder Logbook – Sam Shepard (zie 1)

4. Stolen Moments – Clinton Heylin (Jeugdsentiment; gaf in de jaren 80 richting aan het bandjes ruilen)

5. No One Else Could Play That Tune – Clinton Heylin

6. Like The Night – C.P. Lee

7. Million Dollar Bash – Sid Griffin

8. All Across The Telegraph – John Bauldie & Michael Gray

9. Blotting Paper Man 1 & 2 – Ben Cruickshank (echte Labour of Love boekjes)

10. Dylan in Minnesota – Dave Engel

11. The Dylanologists -David Kinney (warme beschrijving van aantal Dylan fans)

Met dank voor alle energie die je in het blog stopt. Wordt zeer gewaardeerd!

Vriendelijke groet,

Hans Beverdam

~ * ~ * ~

de lijst van Gerben Kroese

Michael Gray – Song & Dance Man III

Bob Dylan – Chronicles

Greil Marcus – Like a Rolling Stone. Dylan at the Crossroads

Christopher Ricks – Dylan’s Visions of Sin

Jochen Markhorst – Meneer de Tamboerijnman en de Regenachtige Vrouwen

Robert Shelton – No Direction Home

Sean Wilentz – Bob Dylan in America

Clinton Heylin – Revolution in the Air

Clinton Heylin - Still on the Road

Michael Gray - Outtakes on Bob Dylan

~ * ~ * ~

de lijst(-en) van Klaas Boonen

Beste Tom,

Naar aanleiding van je herhaalde oproep ben ik gisteravond er eens goed voor gaan zitten.

Voor de lijst van 10 beste Dylan-boeken, titels die in ieder kast zouden moeten staan, die essentieel zijn.

Nou dat was nog een hele klus. Ruim zes meter heb ik in de kast staan.

Eerst maar de boeken uit kast gehaald die goed zijn qua inhoud, levensbeschrijving, muziekduiding, foto’s, en stilistisch.

Toen lag er op mijn bureau een stapel van veertig boeken!

De (echte) fotoboeken heb ik laten afvallen, alsmede de meeste boeken die voornamelijk betrekking hebben op een beperkt periode of slechts één of enkele albums.

Enfin, 5 uur later resteerde een lijst van nog ruim 20 boeken.

Vanochtend, zojuist ben ik daar wederom anderhalf uur mee bezig geweest.

Dat resulteert erin dat ik je onderstaand twee lijstjes stuur!

Het enige waarin ze overeenkomen is de nummer 1.

En ook al zijn het er dus veel meer dan 10, ik durf te stellen dat beide lijsten verantwoord zijn.

Goed weekend.

Hartelijke groet,

Klaas Boonen

1. Bob Dylan - Chronicles vol. 1

2. Robert Shelton - No Direction Home

3. David Hajdu - Positively 4th Street

4. Bob Dylan - The Lyrics

5. Paul Williams - Performing Artist I - III

6. John Friedman - Forget about today

7. Ian Bell - The Lives of Bob Dylan (Once Upon A time + Time Out of Mind)

8. Oh no! Not another Bob Dylan Book

9. Sam Shepard - Rolling Thunder Logbook

10. David Kinney - The Dylanologists

Reservebank: Michael Gray & John Bauldie [ed.] - All Across The Telegraph

1. Bob Dylan - Chronicles vol. 1

2. Sean Wilentz - Bob Dylan In America

3. Clinton Heylin - Behind The Shades

4. Lee Marshall - The Never Ending Star

5. Michael Gray - Song and Dance Man III: The Art of Bob Dylan

6. Larry Sloman - On the road with Bob Dylan

7. Daniel Epstein - The Ballad of Bob Dylan. A Portrait

8. Donald Brown - American Troubador

9. Dylan. Visions, portrait, and Back pages (Mojo)

10. Greil Marcus - Invisible Republic

Reservebank: Tom Willems - Bob Dylan In Nederland 1965-1984

~ * ~ * ~

de lijst van Floater

Beste Tom,

Bijna 10 jaar geleden stuurde ik jou een lijst met 10 boeken die me waren bijgebleven:

PERFORMING ARTIST, BOOK ONE, 1960-1973, Paul Williams

PERFORMING ARTIST, THE MIDDLE YEARS: 1974-1986, Paul Williams

SONG AND DANCE MAN III, THE ART OF BOB DYLAN, Michael Gray

SONGS HE DID NOT WRITE (The), Derek Barker

ALIAS BOB DYLAN REVISITED, Stephen Scobie

LIFE IN STOLEN MOMENTS (A), BOB DYLAN DAY BY DAY: 1941-1995, Clinton Heylin

NO DIRECTION HOME: THE LIFE AND MUSIC OF BOB DYLAN, Robert Shelton

WATCHING THE RIVER FLOW, 1966-1995, Paul Williams

RAZOR'S EDGE: BOB DYLAN & THE NEVER ENDING TOUR, Andrew Muir

LIFE ON THE TRACKS, BOB DYLAN'S SONGS, Guido Bieri

Als ik nu naar bovenstaande lijst kijk dan valt me op dat er nogal wat naslagwerk bij zit.

Kennelijk was dat toch wat mij toen bij boeken over Dylan aansprak. En dat vind ik eigenlijk nog steeds…

Er zijn de afgelopen 10 jaar enorm veel boeken over Dylan verschenen.

Veel van die boeken heb ik aangeschaft, maar ik moet zeggen dat ze mij vaak tegenvielen.

Ze zien er weliswaar fraai en gelikt uit maar ze voegen inhoudelijk niet al te veel toe.

Als ik nu een top 10 zou moeten maken dan ziet deze er ongeveer zo uit:

PERFORMING ARTIST I-II-III, by Paul Williams (blijft toch de schrijver die mij het meest kan boeien, is ook de enige die ik ooit persoonlijk heb ontmoet..)

BOB DYLAN IN AMERICA, by Sean Wilentz, 2010

NO DIRECTION HOME: THE LIFE AND MUSIC OF BOB DYLAN, by Robert Shelton, 2011

A RESTLESS HUNGRY FEELING, by Clinton Heylin, 2021 (Ik kijk zeer uit naar het vervolg. Clinton is arrogant maar dat vind ik niet zo’n probleem, aangezien hij wel wel veel kennis van zaken heeft)

BOB DYLAN, THE NEVER ENDING STAR, by Lee Marshall

DYLAN & ME, by Louie Kemp, 2019 (geeft een aparte inkijk in het leven van onze held, waarbij ik wel vind dat Louis ons wil doen geloven dat hij ook een held is..)

SONG AND DANCE MAN III, THE ART OF BOB DYLAN, by Michael Gray, 1999 (geen gemakkelijke kost, maar bevat veel interessante inzichten)

BOB DYLAN IN NEDERLAND 1965-1984, by Tom Willems, 2021 (niet om te slijmen, gewoon prachtig vormgegeven boek dat inhoudelijk wèl een toegevoegde waarde heeft)

BOB DYLAN ILLUSTRATED, by Theo Bogart, 2013 (een lust voor het oog)

NO ONE ELSE COULD PLAY THAT TUNE, by Clinton Heylin, 2018

Reservebank:

Het verzameld werk van Jochen Markhorst (als dat ooit gaat uitkomen…)

N.B. Het zijn allemaal boeken van anderen over Dylan. Dus ik heb Dylan de Schrijver buiten beschouwing gelaten.

Groeten,

Floater

~ * ~ * ~

de lijst van Tom Willems

1. Bob Dylan - Lyrics

2. Bob Dylan - Tarantula

3. Paul Williams - Performing Artist I - III

4. Clinton Heylin - Revolution In The Air / Still On The Road

5. Sean Wilentz - Bob Dylan in America

6. John Bauldie - The Ghost Of Electricity

7. David Yaffe - Bob Dylan Like A Complete Unknown

8. Jochen Markhorst - Desolation Row

9. Sean Latham [ed.] - The World Of Bob Dylan

10. Arthur [ed.] - Every Mind Polluting Word

reservebank: fanzines Isis en The Bridge

Ruim negen jaar geleden stelde ik - net als veel anderen - al eens een Dylan-boeken-top-tien samen voor Bob Dylan in (het) Nederland(s). Ik had verwacht wanneer ik - zonder spieken - een nieuwe lijst zou maken, deze min of meer identiek zou zijn aan de lijst van negen jaar geleden. Niet dus. Slechts twee titels staan zowel op mijn lijst van negen jaar geleden als op bovenstaande lijst: Tarantula en de fanzines.

Dylans verzamelde songteksten moesten mijn lijst aanvoeren, dat is de kern. Het probleem is alleen welke versie? Je kunt grijpen naar The Lyrics 1961 - 2012 voor het meest complete overzicht van de songteksten, maar in dit boek ontbreken dan weer hoesteksten e.d. die wel in bijvoorbeeld Writings & Drawings zijn opgenomen. Of wat te denken van de tekstvarianten die in Mondo Scripto zijn te vinden? Mijn nummer 1 is eigenlijk een niet bestaand droomboek. Het wordt tijd dat het verschijnt, misschien in delen zodat het in de loop der jaren met nieuwe delen aangevuld kan worden: Dylans verzamelde teksten.

Tarantula zou natuurlijk onderdeel moeten zijn van die verzamelde teksten. In eerste instantie stond dit dan ook niet op mijn lijst. Dat voelde niet goed. Tarantula is een boek voor het leven, een boek dat keer op keer herlezen kan worden. Ik heb altijd een leesexemplaar van Tarantula binnen handbereik, alleen daarom al verdient het een eigen plekje op mijn lijst.

De Performing Artist-serie van Paul Williams is uniek in de Dylan-bibliotheek omdat Williams als geen ander ingaat op de performer Dylan. Er zijn niet veel boeken in de Dylan-bibliotheek die ik meer dan één keer gelezen heb. De Performing Artist-serie heb ik drie maal gelezen en als ik ooit de tijd vind, komt daar een vierde keer lezen bij.

Clinton Heylin schreef een eigen Dylan-bibliotheek bij elkaar (en hij gaat nog door). Er zijn weinig mensen met zo veel kennis van Dylans leven en werk als Heylin. Hij schreef onder andere biografieën, boeken over de tournee van 1966, Dylans opnamesessies, Dylans religieuze periode en Blood On The Tracks naast deze twee boeken over de Dylan-songs. Er is geen boek van Heylin dat niet de moeite van het lezen waard is en vol staat met nieuwe feiten en inzichten. De man is een wandelende Dylan-encyclopedie. Van alle Heylin-boeken die de moeite waard zijn, heb ik gekozen voor het duo Revolution In The Air en Still On The Road omdat dit de titels zijn die ik het meest regelmatig uit de kast pak om nog eens wat in op te zoeken.

In Bob Dylan in America plaatst Sean Wilentz Dylan in de Amerikaanse cultuur, van Beat-schrijvers tot moderne muziek. Origineel uitgangspunt, zeer lezenswaardig.

The Ghost Of Electricity van John Bauldie verscheen voor het eerst in 1988 in een zeer beperkte oplage. In 2016, twintig jaar na de dood van Bauldie en vijftig jaar na tournee 1966 - het onderwerp van The Ghost Of Electricity - werd een expanded and updated versie van het boek uitgebracht. Het is deze editie die op mijn lijst staat. Met dank aan het lezen van dit boek begrijp ik iets meer van tournee 1966 en de reacties waar Dylan & band iedere avond mee geconfronteerd werden.

Met name het hoofdstuk over het (vermeende) plagiaat van Bob Dylan maakt Like A Complete Unknown van David Yaffe tot een boek dat gelezen moet worden.

Dylans songs worden veelvuldig in boekvorm en online geïnterpreteerd. Het gros van de interpreteerders kopieert van of bouwt voort op voorgangers. Jochen Markhorst is een uitzondering. Zijn stukken over Dylans songs zitten altijd vol unieke inzichten, invalshoeken en interpretaties. Zijn boek over "Desolation Row" is zijn beste, maar dat neemt niet weg dat al zijn boeken de moeite van het lezen waard zijn.

The World Of Bob Dylan is een recent verschenen verzameling essays van verschillende auteurs. The World Of Bob Dylan is in tegenstelling tot veel van dit soort bloemlezingen aangenaam goed.

Every Mind Polluting Word is een PDF - een e-book, zo je wilt - van bijna veertienhonderd pagina's interviews met Dylan. Essentieel. Laat alle andere boeken met interviews achter zich, simpelweg door de omvang.

Op de reservebank fanzines, een aantal malen per jaar verschijnende tijdschriften vol artikelen over Bob Dylan. Artikelen die vaak dieper, verder gaan dan welk boek ook. Er zijn nog twee titels die regelmatig verschijnen: Isis en The Bridge.

~ * ~ * ~

herhaalde oproep / aantekening #7989

Twee dagen geleden plaatste ik hier een oproep voor het inzenden van een Dylan-boeken top 10 (+ één titel voor de reservebank). Ik heb inmiddels een paar reacties ontvangen (dank daarvoor!), maar nog lang niet voldoende om een goed beeld te krijgen van de Dylan-titels die volgens de lezers van deze blog in iedere boekenkast moeten staan. Daarom nogmaals het verzoek aan lezers van deze blog om een lijstje met essentiële boektitels te sturen naar: twillems87[at]gmail.com.

Bij voorbaat dank!

~ * ~ * ~

Het Bob Dylan Center in Tulsa heeft een aantal nieuwe, vroege opnamen van Bob Dylan (+ het archief van Harry Smith, de man achter The Anthology Of American Folk Music) aan de collectie weten toe te voegen.

Een opname van "He Was A Friend Of Mine" van het concert op 4 november 1961 - een van die nieuwe opnames - is te beluisteren op blog van Harold Lepidus, zie hier.

~ * ~ * ~

Setlist 16/11/2021 Bob Dylan & Band @ Hershey Theatre, Hershey

oproep: boekenlijsten

Tijdschrift Mojo (januari 2022) publiceert een overzicht van de tien beste Dylan-boeken (en een elfde, reserve titel).

Een jaar of negen geleden heb ik op Bob Dylan in (het) Nederland(s) - mede op verzoek van een lezer van die blog - gevraagd aan lezers om lijstjes met favoriete Dylan-boeken in te sturen. Dat resulteerde in een aantal mooie, verrassende en opmerkelijke lijstjes die ik op die weblog publiceerde.

Nu, negen jaar later, is het misschien tijd voor een nieuwe blik op de boekenkast.

Meedoen? Dat kan.

Stuur een lijst met de 10 beste Dylan-boeken (+ eentje voor de reservebank) - eventueel met toelichting - naar: twillems87[at]gmail.com

Ontvangen bijdragen worden op deze weblog gepubliceerd.

De Mojo-lijst:

1. Bob Dylan - Chronicles vol. 1

2. Robert Shelton - No Direction Home

3. Sean Wilentz - Bob Dylan In America

4. Greil Marcus - Invisible Republic

5. Howard Sounes - Down The Highway

6. David Hajdu - Positively 4th Street

7. Sam Shepard - Rolling Thunder Logbook

8. Clinton Heylin - Behind The Shades

9. Paul Williams - Performing Artist I - III

10. Michael Gray & John Bauldie [ed.] - All Across The Telegraph

Reservebank: David Kinney - The Dylanologists

setlist 15/11/2021 Bob Dylan & band @ Robert Morris University UPMC Events Center, Moon Township

The Drawn Blank Series 2021

aantekening #7985

Vrijdag ergens aan het eind van de middag kwam het nieuws binnen dat de platenbeurs in Utrecht een dag later niet door zou gaan. Was dat niet gebeurd, had ik het volgende niet kunnen schrijven.

Gisteren stond ik in een platenzaak in Nijmegen. Zoals in zo veel platenzaken stond ook in deze zaak muziek op. Zelden tot nooit maakt de gedraaide muziek in zo'n zaak voldoende indruk op mij om op te kijken van de bakken vol koopwaar, laat staan dat ik informeer naar wat het is dat ik hoor. Als ik de muziek ken, mompel ik al zoekende door de bakken wel eens een regeltje gezongen tekst mee, maar daar houdt het ook wel op. Wat mij gisteren toch deed opkijken, was dat ik de zanger van het bandje dat de winkel met geluid vulde de woorden "Desoltation Row" hoorde zingen. Niet de gehele Dylan-song, alleen de woorden "Desolation Row" en dus vroeg ik bij het afrekenen toch even welke album er op stond.

Het bleek te gaan om het nieuwste album van War On Drugs, I Don't Live Here Anymore. Volgens de winkelmedewerker bevat het album meer Dylan-verwijzingen, of ik het wilde kopen. Dat wilde ik niet. Na nog wat doorvragen bleek de gehoorde song het titelnummer te zijn. Eenmaal thuis de songtekst opgezocht. Couplet vier:

Like when we went to see Bob Dylan
We danced to "Desolation Row"
But I don't live here anymore
But I got no place to go

Dansen op "Desolation Row"? Ik kan me er weinig bij voorstellen. Er zijn veel songs van Bob Dylan waarbij een dansje mogelijk is - alleen voor de dansliefhebbers uiteraard - maar "Desolation Row" hoort daar volgens mij niet bij.

Er zijn concertopnamen uit de tijd dat "Desolation Row" nog zo groen was als een lenteblaadje. Op die opnamen is te horen dat het publiek lacht om de song. Dat is anno 2021 misschien moeilijk voorstelbaar. Met dat in het achterhoofd: zal er een tijd komen waarin het voorstelbaar is dat er gedanst wordt op "Desolation Row"?

~ * ~ * ~

In OMG Magazine 3 (herfst 2021) staat een vierpagina's tellend artikel over Bob Dylan en de bijbel. Ik heb het tijdschrift nog niet gezien, kan er verder dus nog niks over melden. [met dank aan Henk]

~ * ~ * ~

Op Facebook volg ik een groep die geheel draait om vinyl. Niet het vinyl wat je op je vloer legt, maar het vinyl voor de draaitafel. Het doel van de groep is vrij simpel: maak een foto van de plaat (de hoes) die draait en plaats die foto. Dat klinkt infantiel, maar het werkt. Bij het scrollen door die groep zie je tientallen, honderden platen voorbij komen waarbij onvermijdelijk regelmatig een van de twee volgende Pavloviaanse reacties door het hoofd schieten:

1. die moet ik ook weer eens draaien
2. die wil ik

Ik moet bekennen dat ik vaker door de berichten in die groep scrol, dan dat ik zelf een foto plaats. Misschien eens in de twee, drie maanden plaats ik een foto, niet vaker. Twee dagen geleden deed ik dat, ik had Good As I Been To You op de draaitafel liggen. Die post leverde enkele reacties op waarvan meer dan de helft iets zei over World Gone Wrong, het album dat na Good As I Been To You verscheen. De reageerders vonden of World Gone Wrong beter, of even goed als Good As I Been To You. De vraag welke van die twee albums beter is, vind ik niet zo interessant. Wat ik wel interessant vind, is dat toen ik twee dagen geleden met Good As I Been To You bezig was, ik geen seconde aan World Gone Wrong heb gedacht. Ik ben de uitzondering, concludeer ik uit de reacties op mijn post op Facebook: Good As I Been To You en World Gone Wrong zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, die twee platen vormen een duo.

Dat zette me aan het denken: zijn er meer duo's in Dylans oeuvre te vinden? Ik kon het 1, 2, 3 niet bedenken. Wel zijn er trio's. De Dylan-literatuur noemt er steevast drie - een trio trio's dus: de midden sixties albums: Bringing It All Back Home, Highway 61 Revisited en Blonde On Blonde, de drie Sinatra-abums: Shadows In The Night, Fallen Angels en Triplicate en de religieuze albums Slow Train Coming, Saved en Shot Of Love.

ik heb wat moeite met dit lijstje trio's. De mid-sixties albums Bringing It All Back Home, Highway 61 Revisited en Blonde On Blonde zijn geen trio, eerder een drietal uitstekende albums die uitsluitend door tijd aan elkaar gekoppeld zijn (tussen begin 1965 en een motorongeluk). De albums Bringing It All Back Home, Highway 61 Revisited en Blonde On Blonde verschillen onderling te veel van elkaar om echt van een trio te spreken, naar mijn idee. Bringing It All Back Home bevat een dualiteit tussen band en solo die op geen van de andere twee albums te vinden is, Highway 61 Revisited drijft in tegenstelling tot de andere twee voornamelijk op piano, Blonde On Blonde is veel relaxter dan de twee voorgaande platen. Er zijn meer verschillen die de trio-theorie voor mij stukslaan, maar het voert hier te ver om daar nu op in te gaan. Ik moet nog twee trio's bekijken.

Goed, het Sinatra-trio: dit zijn onmiskenbaar drie albums die bij elkaar horen, al is het een trio met een twist: Triplicate an sich is óók een trio, die release bevat immers drie minialbums van elk tien songs en ongeveer een half uur speeltijd. Betekent dit dat Shadows In The Night, Fallen Angels en Triplicate samen geen trio, maar een kwintet is, of toch gewoon een trio?

Tot slot het religieuze trio. Het drietal albums dat - naast Dylans mid-sixties - in de literatuur het vaakst wordt aangemerkt als een trio, is helemaal geen trio: Slow Train Coming en Saved zijn albums waarop de songs doordrenkt zijn van religie, geschreven door een songschrijver die er van overtuigd is dat het christendom de enige ware religie is. Shot Of Love bevat songs van een songschrijver die lijkt te twijfelen over de vraag of dat christendom wel de juiste weg is. Shot Of Love is het album van de twijfelaar, het is de brug tussen Slow Train Coming en Saved aan de ene kant en Infidels aan de andere kant.

Good As I Been To You en World Gone Wrong is dus niet het enige platen-duo in Dylans oeuvre, er is ook een duo religieuze platen: Slow Train Coming en Saved. Een trio kent Dylans oeuvre niet.

~ * ~ * ~

Wat ik kocht in de platenzaak waar War On Drugs draaide? Een andere persing van Good As I Been To You.

~ * ~ * ~

~ * ~ * ~

setlist 12/11/2021 Bob Dylan & band @ Louisville Palace, Louisville

Dezelfde songs als tijdens het concert van 10 november, alleen "Early Roman Kings" en "To Be Alone With You" hebben van plek gewisseld.

setlist 13/11/2021 Bob Dylan & band @ Charleston Municipal Auditorium, Charleston

aantekening #7983

setlist 10/11/2021 Bob Dylan & band @ Knoxville Civic Auditorium, Knoxville

Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / I'll Be Your Baby Tonight / My Own Version Of You / To Be Alone With You / Early Roman Kings / Key West (Philospher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Melancholy Mood / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed // [encore] // Every Grain Of Sand

~ * ~ * ~

Met dank aan een boek vol reportages van Jip Golsteijn kom ik uit bij Debbie Gold. Niet dat Golsteijn deze dame noemt in zijn boek, maar via via via brengen de links die mijn kop legt mij bij Debbie Gold.

In 1992 werd Jimmy Wachtel gevraagd Dylan te fotograferen voor de hoes van zijn nieuwe album, Good As I Been To You. Die dag maakte Wachtel niet alleen foto's van Dylan, maar schoot hij ook enkele kiekjes van Bob Dylan en Debbie Gold samen (zie hier en hier). Good As I Been To You werd door Debbie Gold geproduceerd.

Begin 1993 kwam ik in een huis waar ik niet eerder geweest was. Ik stelde mij voor aan de aanwezige vader en moeder, zoals dat hoort. Het korte kennismakingsgesprek met de vader kwam uit op Bob Dylan, hoe weet ik niet meer. Ik luisterde toen al naar Dylans muziek, maar was verre van goed op de hoogte. Wat ik me van dat korte gesprek herinner, is dat de vader Dylans muziek helemaal niks vond en ook nooit gevonden had. Hij was meer van Bach en Beethoven en al die andere "echt grote jongens". Voor één album maakte hij een uitzondering, Dylans nieuwste: Good As I Been To You en om zijn mededeling kracht bij te zetten, pakte hij het album uit een stapeltje cd's met werken van Bach, Beethoven en al die andere "echt grote jongens" en overhandigde mij die nieuwste Dylan. Dat was de eerste keer dat ik dat album in handen kreeg, ik had er zelfs nog nooit van gehoord. De release, een paar maanden eerder, was volledig langs mij heengegaan. Die dag hoorde ik Good As I Been To You niet, dat zou nog enkele maanden duren, tot ik eindelijk genoeg geld had om het album zelf aan te schaffen.

Good As I Been To You is een album dat ik geweldig vind, maar dat ik vergeet te draaien. Als ik voor mijn platenkast sta, zie ik het over het hoofd. Gek eigenlijk. Misschien is het wel het ten onrechte meest over het hoofd geziene Dylan-album in huize Willems.

Hoe kan een album dat in een garage is opgenomen zo goed klinken?

Jaren voor Music On Vinyl Good As I Been To You opnieuw op vinyl uitbracht, in de tijd dat dit album op elpee nagenoeg onvindbaar was, stuitte ik op een exemplaar op een platenbeurs. Ik betaalde de Duitse handelaar acht euro en schoof de plaat in mijn tas. Die plaat ligt nu op de draaitafel.

Zoals altijd wanneer ik Good As I Been To You weer eens draai, neem ik me voor het album minstens eens per week door de kamer te laten schalen. Tegen beter weten in. De ervaring leert dat ik die plaat straks weer over het hoofd zal zien, tot het moment waarop een kronkel in mijn kop mij via via via weer brengt bij Good As I Been To You.

~ * ~ * ~

Pagina's