aantekening #7983

setlist 10/11/2021 Bob Dylan & band @ Knoxville Civic Auditorium, Knoxville

Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / I'll Be Your Baby Tonight / My Own Version Of You / To Be Alone With You / Early Roman Kings / Key West (Philospher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / Melancholy Mood / Mother Of Muses / Goodbye Jimmy Reed // [encore] // Every Grain Of Sand

~ * ~ * ~

Met dank aan een boek vol reportages van Jip Golsteijn kom ik uit bij Debbie Gold. Niet dat Golsteijn deze dame noemt in zijn boek, maar via via via brengen de links die mijn kop legt mij bij Debbie Gold. 

In 1992 werd Jimmy Wachtel gevraagd Dylan te fotograferen voor de hoes van zijn nieuwe album, Good As I Been To You. Die dag maakte Wachtel niet alleen foto's van Dylan, maar schoot hij ook enkele kiekjes van Bob Dylan en Debbie Gold samen (zie hier en hier). Good As I Been To You werd door Debbie Gold geproduceerd.

Begin 1993 kwam ik in een huis waar ik niet eerder geweest was. Ik stelde mij voor aan de aanwezige vader en moeder, zoals dat hoort. Het korte kennismakingsgesprek met de vader kwam uit op Bob Dylan, hoe weet ik niet meer. Ik luisterde toen al naar Dylans muziek, maar was verre van goed op de hoogte. Wat ik me van dat korte gesprek herinner, is dat de vader Dylans muziek helemaal niks vond en ook nooit gevonden had. Hij was meer van Bach en Beethoven en al die andere "echt grote jongens". Voor één album maakte hij een uitzondering, Dylans nieuwste: Good As I Been To You en om zijn mededeling kracht bij te zetten, pakte hij het album uit een stapeltje cd's met werken van Bach, Beethoven en al die andere "echt grote jongens" en overhandigde mij die nieuwste Dylan. Dat was de eerste keer dat ik dat album in handen kreeg, ik had er zelfs nog nooit van gehoord. De release, een paar maanden eerder, was volledig langs mij heengegaan. Die dag hoorde ik Good As I Been To You niet, dat zou nog enkele maanden duren, tot ik eindelijk genoeg geld had om het album zelf aan te schaffen.

Good As I Been To You is een album dat ik geweldig vind, maar dat ik vergeet te draaien. Als ik voor mijn platenkast sta, zie ik het over het hoofd. Gek eigenlijk. Misschien is het wel het ten onrechte meest over het hoofd geziene Dylan-album in huize Willems.

Hoe kan een album dat in een garage is opgenomen zo goed klinken?

Jaren voor Music On Vinyl Good As I Been To You opnieuw op vinyl uitbracht, in de tijd dat dit album op elpee nagenoeg onvindbaar was, stuitte ik op een exemplaar op een platenbeurs. Ik betaalde de Duitse handelaar acht euro en schoof de plaat in mijn tas. Die plaat ligt nu op de draaitafel. 

Zoals altijd wanneer ik Good As I Been To You weer eens draai, neem ik me voor het album minstens eens per week door de kamer te laten schalen. Tegen beter weten in. De ervaring leert dat ik die plaat straks weer over het hoofd zal zien, tot het moment waarop een kronkel in mijn kop mij via via via weer brengt bij Good As I Been To You.

~ * ~ * ~


Geen opmerkingen: