De ervaring leert dat Bob Dylan best een goede smaak heeft als het om boeken gaat. Als Dylan zegt dat een schrijver goed is, lees 'm dan. Vaak - niet altijd - blijkt hij gelijk te hebben.
Met dat in het achterhoofd schafte ik in 2009 - zo rond het verschijnen van Together Through Life - een boek van Larry Brown aan. Ik koos voor zijn derde boek, de verhalenbundel Big Bad Love uit 1990. Dat ik voor dit boek koos, is geen toeval, kijk maar naar de foto op de voorzijde van dat boek.
Big Bad Love werd bezorgd, kwam op de stapel nog te lezen boek en werd vergeten. Er verstreken veertien jaren en in die veertien jaren dacht ik soms wel eens aan dat boek dat nog gelezen moest worden, maar vergat het dan ook weer net zo snel. Tot eergisteren. Eergisteren pakte ik het op, begon te lezen en was verkocht. Wil nu alles van Larry Brown lezen.
Bij het verschijnen van Together Through Life werd hier en daar gesuggereerd dat Bob Dylan de foto van Bruce Davidson uit de serie 'Brooklyn Gang' koos voor de hoes van dat album als hommage aan Larry Brown. Het lijkt zelfs - zoals David Kelly oppert - misschien wel geen toeval dat Bob Dylan in een periode waarin in de media meer aandacht was (is) voor zijn bronnen voor zijn schrijven dan voor wat hij met deze bronnen deed (doet) - het vermeende plagiaat - lijkt te verwijzen naar uitgerekend dit boek van Larry Brown, het boek met het verhaal 'Discipline' over een gevangenis 'where writers are punished for plagiarism and other sins against literary tradition,' aldus recensent Bruce Allen.
Tot slot Big Bad Love, bladzijde 166: 'I hated that I had a scratchy, raspy voice, the kind of voice that made me sick when I taped it along with "Top Forty Hits" and listened to it at night, singing songs like "Puff the Magic Dragon" and "Blowin' in the Wind."'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten