trrrrring

"Met mij, alles goed?"

"Ja, prima. Met jou ook?"

"Geïrriteerd, maar verder wel oké."

"Geïrriteerd? Hoezo?"

"Zit je op Facebook?"

"Ja, maar ik kijk niet zo vaak."

"Op de dag dat Springtime In New York verscheen, zag ik een foto van de luxe editie van die release met het bijschrift 'ik heb een cadeautje voor mezelf gekocht'. Inmiddels is het twee weken geleden dat die box is verschenen. Hoe vaak denk je dat ik in die tijd een foto van die box heb gezien met in het bijschrift de woorden 'cadeau' en 'mezelf' of een variant daar op?"

"Geen idee joh. Twintig keer?"

"Bijna goed. Het zijn er 56."

"En?"

"Het is toch ongehoord irritant om steeds weer geconfronteerd te worden met mensen die zichzelf kietelen. Ik wil lezen wat ze van de muziek vinden, niet hoe ze aan die muziek komen. Wat kan mij het schelen dat ze die box van hun eigen centen hebben gekocht, er een strikje om hebben gedaan, thuis dat strikje eraf getrokken hebben en daarbij verrast hebben gekeken. Vertel me niet dat, vertel me wat je van 'Angelina', van 'Jokerman', 'Fur Slippers' en 'When The Night Comes Falling From The Sky' vindt."

"Je draaft wel lekker door."

"Hoezo?"

"Wat kan jou het nou schelen wat anderen op Facebook zetten? En als het je kan schelen - wat je tot een uitzondering maakt want dat hele Facebook draait niet om het zien, maar om het gezien worden - en het ergert je wat er staat, kijk dan niet."

"Makkelijk gezegd."

"Je maakt je druk om niks. Of geef anders het goede voorbeeld. Zet jij op Facebook wat je van 'Angelina' en 'Jokerman' en - welke noemde je ook al weer als derde - oh ja, 'When The Night Comes Falling From The Sky' vindt. Dan volgen er vanzelf wel mensen die je volgen, lijkt mij, maar dat heb je natuurlijk allang gedaan."

"Wat heb ik al gedaan?"

"Op Facebook zetten wat jij van die songs op Springtime vindt."

".... Nou nee, daar heb ik nog geen tijd voor gehad."

"Niet?"

"Nee..."

"Wat heb je dan al die tijd gedaan?"

"Nou luisteren, om te beginnen."

"En niks op Facebook gezet?"

"Jawel."

"Wat dan?"

"...niks."

"Wat?"

"Niks."

"Zeg het nou maar, wat heb je op Facebook gezet?"

"Het is niks joh. Laat maar. Vergeet maar dat ik er over begonnen ben."

"Heb jij soms ook een foto van Springtime er op gezet?"

"Ik zei toch laat maar..."

"Dus je klaagt over anderen, maar je doet 't zelf ook!"

"Ja, ja. Laat nou maar."

"Dit ga ik echt tegen Annelies vertellen als ze straks thuis komt! Die komt niet meer bij!"

"Doe maar niet. Ze mag me toch al niet zo."

"God, wat ben je toch een sukkel."

"Ja, nou weet ik het wel! Wat vind je eigenlijk van Springtime?"

"Ik geloof dat ik het wel oké vindt. Jij?"

"Wat ik heb gehoord, is goed."

"Heb je nog niet alles gehoord?"

"Geen tijd gehad."

"Maar je hebt wel tijd om op Facebook te tellen hoeveel mensen een foto van Springtime plaatsen. Goed bezig, vrind."

"Ik denk dat ik zo maar ga ophangen."

"Zodat je kunt luisteren of omdat je nog een foto moet plaatsen?"

"Niet grappig."

"Nou, ik vind 't dolkomisch!"

tuut tuut tuut

"Ben je er nog?"

tuut tuut tuut

"Knuppel."