Dylan kort #3668

Beatles scheurkalender, zie afbeelding. [met dank aan John]

Record Store Day is dit jaar op 23 april. Sony brengt niks uit van Dylan voor Record Store Day. Het label Culture Factory brengt wel iets uit: Talkin' New York is de zoveelste heruitgave in een matige hoes van Dylans debuutelpee. De plaat bevat twee extra tracks en een cd met nogmaals dezelfde muziek. Wat deze compleet overbodige uitgave moet gaan kosten, is nog niet duidelijk. Zie hier. 

Platenblad 265 [met dank aan John] bevat een artikel van Marcel Koopman over songteksten en uiteraard komt Dylan in dit stuk voorbij. Koopman: 'Dat tekst als een gelijkwaardige bouwsteen ten opzichte van de muziek kan staan, hebben we voor een groot deel aan Bob Dylan te danken. Niet dat er voor Dylan geen goede teksten werden geschreven, uiteraard. Dat neemt niet weg dat deze heer zich een weg gebaand heeft met teksten die niet alleen het gemiddelde ver achter zich laten, maar die zich diep in het bewustzijn van minstens twee generaties hebben genesteld.'

Het is jammer dat in ditzelfde blad Henk Dekker de ruimte krijgt om uit zijn nek te kletsen. Over Dylans activiteiten in 2021 schrijft Dekker: 'Tijdens zijn concerten [...] werd elk nummer - ook zijn geweldige oude songs - compleet om zeep geholpen door diens [Dylans] kreupele praatzingen. Dat impliceert dat de man eerst een hap adem en dan een aanloopje nam om een zin met een noodtempo en redelijk onverstaanbaar uit zijn gerafelde stembanden te persen om na deze uitputtingsslag de regel te beëindigen met het geluid van een labrador die gretig een bak yoghurt leeg slurpt.' 

Dekker heeft naar filmpjes op YouTube gekeken en heeft ontdekt - oh, horror - dat Dylan niet zingt als Mariah Carey. Dekker is doof voor de kwaliteiten van Dylan-de-zanger, zoveel moge duidelijk zijn. Jammer voor hem, hij weet niet wat hij mist. 

Associatie: In 1957 verscheen op Vanguard het album Free Wheeling van The Ted Brown Sextet. Natuurlijk is er gelijk de associatie met The Freewheelin' Bob Dylan. Daar stopt het voor mij niet. Free Wheeling opent met de song 'Aretha' waardoor ik gelijk denk aan het begin van Dylans boek Tarantula: 'aretha / crystal jukebox queen of hymn'. Een aardig toeval, meer niet uiteraard.