aantekening #8729

Dochterlief werkt  op zaterdagen in de boekwinkel. Dat heeft veel voordelen, maar voor de portemonnee pakt het vaak wat minder gunstig uit. Een week of twee geleden meldde ze mij dat ze het boek The Last Days Of Roger Federer van Geoff Dyer had verkocht en dat haar oog viel op Bob Dylans naam op de achterzijde van het boek terwijl ze het inpakte. Of ik dat boek wilde kopen, zo ja, kon ze het voor mij bestellen. Ergens online las ik de tekst op de achterzijde van dat boek:

In this endlessly stimulating investigation into 'things coming to an end', Geoff Dyer sets his own encounter with late middle age against the last days and late achievements of a variety of writers, painters, atheletes and musicians. He examines Friedrich Nietzsche's breakdown in Turin, Bob Dylan's reinventions of old songs, Beethoven's final quartets, Jean Rhys's return from the dead (while still alive) and much more.

en uiteraard vroeg ik daarna dochterlief een exemplaar van The Last Days Of Roger Federer voor mij te bestellen. Nu ik het gelezen heb, vraag ik me af in hoeverre Dyer zich al dan niet voldoende gestort heeft op Dylans reinventions of old songs om dit zo expliciet te melden op de achterzijde van het boek. Begrijp me niet verkeerd, The Last Days Of Roger Federer is een prima boek - een beetje te veel aandacht voor tennis naar mijn smaak, maar met zo'n titel had ik dat kunnen zien aankomen, als ik had geweten wie Roger Federer is.... En om misverstanden te voorkomen, Bob Dylan komt zeker veelvuldig voorbij in dit boek. Het boek telt - minus de noten achterin - 269 pagina's. Bob Dylan is - in meerdere of mindere mate - te vinden op de pagina's: 5, 6, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 25, 26, 55, 56, 65, 192, 198, 210, 216, 234, 257, 258, 259 en 265.

Met die informatie moet het mogelijk zijn om te beslissen of je The Last Days Of Roger Federer voor je Dylan-collectie wilt aanschaffen.

~ * ~ * ~

In Bob Dylan in Nederland 1965 - 1984 schreef ik over de eind 1971 verschenen single 'George Jackson':

Op beide kanten van de single staat 'George Jackson', op de A-kant de ‘big band version’ en op kant B de ‘acoustic version’. Dylan schrijft het nummer na de dood van activist George Jackson. Jackson wordt neergeschoten tijdens een opstand in San Quentin waar hij terecht is gekomen in 1961 na het plegen van een gewapende overval. Op de hoes van de single staat een ingenieuze collage van drie close up foto’s van Bob Dylan. De foto’s zijn gemaakt tijdens The Concert For Bangladesh op 1 augustus.

Ook in Duitsland, Frankrijk, Spanje, Italië, Portugal, Noorwegen, Joegoslavië en Japan werd op de hoes van de single 'George Jackson' een foto van Bob Dylan gemaakt tijdens The Concert For Bangladesh gedrukt.* Wat de Nederlandse hoes uniek (en voor mij fascinerend) maakt, is dat die hoes niet één foto, maar een collage van drie foto's van Bob Dylan bevat. Ik heb lang gedacht dat die hoes met de collage van drie portretten door CBS Nederland is gemaakt, hoewel ik ook een overeenkomst zag tussen deze hoes en de kaft van de in 1965 verschenen bundel Solitudes Crowded With Loneliness van Beatdichter Bob Kaufman. In een voetnoot in Dylan & de Beats vroeg ik me dan ook af - gezien de invloed van de Beats op Bob Dylan - in hoeverre de kaft van Kaufmans boek van invloed is geweest op het ontwerp voor de hoes van 'George Jackson'. Maar hoe graag ik ook wil geloven dat ook in deze overeenkomst tussen het Kaufman-boek en de Dylan-single een invloed van een Beatschrijver op het werk van Bob Dylan te vinden is, kwam ik in Dylan & de Beats tot de conclusie dat dit zeer onwaarschijnlijk is. Ga maar na: het hoesje van de Nederlandse persing van 'George Jackson' zal door CBS Nederland ontworpen zijn, zo was mijn redenering. Daar zal Bob Dylan zich niet mee bemoeid hebben. Zonder Dylans directe bemoeienis, is een invloed van Kaufman-boek op Dylan-hoes niet aannemelijk. 

Wat ik echter voor vandaag nooit heb geweten, is dat die collage op de hoes van 'George Jackson' helemaal niet ontworpen is - al dan niet in opdracht - door CBS Nederland, maar dat diezelfde collage in 1971 in Amerika is gebruikt voor een reclame voor Bob Dylan's Greatest Hits vol. II. Het is algemeen bekend dat Bob Dylan zich flink bemoeid heeft met in ieder geval de tracklist van Bob Dylan's Greatest Hits vol. II. Hoe (on-)waarschijnlijk is het dan dat hij zich ook bemoeid heeft met het hoesontwerp en - in het verlengde daarvan - de reclamecampagne voor dit album? Is het denkbaar dat Bob Dylan ergens tijdens de ontwerpfase voor de hoes (en reclame) voor Bob Dylan's Greatest Hits vol. II heeft gewezen op de schoonheid van de collage op de kaft van Solitudes Crowded With Loneliness? Ik blijf mijn twijfels houden, maar tegelijkertijd spreekt die mogelijkheid mij wel aan.

* Venezuela is het enige land waar 'George Jackson' in een fotohoes werd uitgebracht, zonder dat die hoes een foto van Bob Dylan gemaakt tijdens The Concert For Bangladesh bevat. 

~ * ~ * ~

Nick Hornby, schrijver van High Fidelity, publiceerde in 2019 State Of The Union. Dit boek bestaat uit tien hoofdstukken, ieder hoofdstuk bestaat uit een gesprek tussen man (Tom) en vrouw (Louise) in een kroeg, vlak voor ze naar relatietherapie gaan. Zij is vreemdgegaan. Hij is een uitgebluste muziekjournalist. Ze hebben kinderen, waarvan er eentje Dylan heet. 

Fragment uit gesprek zeven:

'You're reading too much into it. As my mum used to say when I tried to talk to her about Bob Dylan.'

'And was she right or wrong?'

'She was wrong then, I'm right now.'

Fragment uit gesprek tien: 

'The thing is, I didn't have any friends like you. I still don't have any friends like you. When I met you, you had no idea why anyone would shout "Judas" at Bob Dylan.'

'Now I even know the shouter's name.'

This makes Tom happy.

'Do you?'

'Yes,' says Louise. 'Keith Butler. He lives in Toronto.'

~ * ~ * ~