Watching The River Flow / Most Likely You Go Your Way (And I'll Go Mine) / I Contain Multitudes / False Prophet / When I Paint My Masterpiece / Black Rider / My Own Version Of You / I'll Be Your Baby Tonight / Crossing The Rubicon / To Be Alone With You / Key West (Philosopher Pirate) / Gotta Serve Somebody / I've Made Up My Mind To Give Myself To You / That Old Black Magic / Footlights / Mother Of Muses // [band introductions] // Goodbye Jimmy Reed / Every Grain Of Sand
Op plek 15 op de setlist op de derde avond in Boston geen song van Grateful Dead, maar van Merle Haggard. Een van de recensenten op Bob Links schrijft ietwat teleurgesteld te zijn door de keuze voor een Haggard-song. Hij had gehoopt op een song van een lokale band, zoals J. Geils Band, Aerosmith, The Cars of The Pixies. Vooral om die laatste suggestie moest ik lachen, zie jij Dylan al 'I've Been Tired' of 'Mr. Grieves' brengen? Ik zou het toejuichen, maar zie het nog niet 1, 2, 3 gebeuren.
Volgens dezelfde recensent werd de keuze voor een song van Merle Haggard ingegeven door de herinnering aan een concert, achttien jaar eerder. In december 1995 speelde Bob Dylan - samen met Patti Smith - tijdens de Paradise Lost tournee twee avonden in Orpheum in Boston. Het voorprogramma werd verzorgd door Merle Haggard. Of Dylan hier iets over gezegd heeft voor hij 'Footlights' inzette, of dat de gedachte dat de keuze voor de Haggard-song terug te voeren is naar december '95, wordt niet helemaal duidelijk in de recensie.
Ik had bij het zien van een Haggard-song op de setlist een geheel andere associatie: Grateful Dead. Zoals de Buddy Holly-song 'Not Fade Away' door Grateful Dead in de loop der jaren tot een eigen song is gemaakt (en Bob Dylan, als hij 'Not Fade Away' speelt, dit op de Dead-manier doet), zo heeft Grateful Dead ook de Merle Haggard-song 'Mama Tried' naar zich toegetrokken. Dylan draaide Haggards 'Mama Tried' in de tweede aflevering van Theme Time Radio Hour. Hoe (on-)waarschijnlijk is het dat Dylan, met Grateful Dead in het achterhoofd, na het spelen van 'Brokedown Palace', 'Truckin'' en 'Stella Blue' in de afgelopen dagen zocht naar een andere song uit het repertoire van Grateful Dead, bij 'Mama Tried' uitkwam, daar onvoldoende de vinger achter wist te krijgen en overstapte naar een andere compositie van Merle Haggard?
Misschien is het wat te ver gezocht, misschien liep de keuze voor 'Footlights' helemaal niet via Grateful Dead. Want laten we eerlijk zijn, Bob Dylan heeft een zwak voor de muziek van Haggard. In de eerste elf afleveringen van Theme Time Radio Hour kwam Merle Haggard maar liefst drie keer voorbij, zo draaide Dylan naast het eerder genoemde 'Mama Tried', 'I Threw Away The Rose' in aflevering 11 en 'Sing Me Back Home' in aflevering 6. Het schitterende 'Sing Me Back Home' werd door Dylan tijdens een aantal concerten gezongen.
Een belangrijker aanwijzing dat Bob Dylan Merle Haggard hoog heeft zitten is zijn song 'Workingman's Blues #2' van het album Modern Times dat (deels) gebaseerd is op Haggards 'Working Man Blues'.
Maar de meest waarschijnlijke reden dat Bob Dylan gisteravond in Boston voor 'Footlights' van Merle Haggard koos, is herkenning, zo stel ik me voor. Luister alleen al eens naar dat eerste couplet van deze Haggard-song en je weet genoeg:
I made my livin' writin' songs and singin' them
But I'm forty-one years old and I ain't got no place to go
When it's over
So I hide my age and make the stage and
Try to kick the footlights out again
Geen opmerkingen:
Een reactie posten