Ik weet niet wat het is deze zondag, maar het is niet mijn dag. Het is een dag om platen te draaien en verder niks. De platen komen vandaag uit de kast met folk en blues. Barbara Dane, Lightnin' Hopkins, Hedy West, The Old Reliable String Band, ze komen allemaal voorbij vandaag.
Ergens gedurende het struinen tussen de platen stuit ik dan vanzelf een keer op die ene plaat van The McPeake Family die ik bezit. Ik denk dan altijd aan dat interview dat Bono met Bob Dylan had, ergens in de jaren tachtig.
Bob Dylan: There’s another group I used to listen to called the McPeake Family. I don’t know if you ever heard of them?
Bono: The McPeake Family! I’d love to have heard of them, with a name like that.
Bob Dylan: They are great. Paddy Clancy recorded them. He had a label called Tradition Records, and he used to bring back these records; they recorded for Prestige at the time, and Tradition Records, his company. They were called The McPeake family. They were even more rural than the Clancy Brothers. The Clancy Brothers had always that touch of commerciality to them – you didn’t mind it, but it was still there, whereas the McPeake Family sang with harps. The old man, he played the harp – and it was that (gestures) big – and the drums.
En dan draai ik die plaat en is de dag weer een beetje oké. Zo simpel is het soms.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten