Dat het nu het moment is om Hard Rain te laten knallen, heeft geen moer te maken met de stormen, de vliegende dakpannen, de omgevallen bomen en al die andere ellende van de afgelopen dagen, al lijkt dat wel voor de hand te liggen. Geen ene malle moer dus. Hard Rain is er nu om de duf uit mijn kop te blazen, om de spreekwoordelijke schop onder mijn hol te geven, maar bovenal om even niet te zijn.
Hard Rain is geen album om bij te zitten, het is muziek om bij te blijven staan. Bevroren in het moment, midden in de kamer, tussen de boxen. Hard Rain is het album van de vermoeide voeten. Blijven staan, van de eerste noten van 'Maggie's Farm' tot het einde van 'Idiot Wind'.
Tussen enkele songs door schreeuwt het publiek om 'Lay Lady Lay'. Ik kan die kreten perfect playbacken. Moet ik mij zorgen maken?
Er is geen adempauze, het dendert maar door. Meer zou niet beter zijn geweest. Meer zou te veel zijn. Twee elpeekanten, negen songs, samen iets minder dan een uur. Het is goed zo. Bij meer zou ik bij mijn enkeltjes afbreken.
Perfectie bestaat niet en als 'ie wel bestaat, wil ik 'm niet. Geef mij maar Hard Rain. Het rammelt, het maakt de buurman boos, het bezweert het moment. Meer heeft een mens soms niet nodig.
~ * ~ * ~
'30 rockgedichten' is de ondertitel van Jaap Boots' eerste dichtbundel: Bambalam. De gedichten lezen makkelijk weg, handelen over Boots' liefde voor muziek en zijn ervaringen in de muziekwereld. Beste gedichten zijn 'Koffie met Coltrane' en 'Cultuur'. In 'Cultuur' komt Dylan nog even voorbij, hij staat in een lange lijst met namen van muzikanten, schrijvers, filmmakers en andere cultuurdragers. Conclusie van dit gedicht: het leven is kut zonder AC/DC.
Ook Dylan krijgt een gedicht in Rambalam: 'Kneiterhard' heet het. Een vroege versie van dit gedicht verscheen in 2015 in de door Kees 't Hart en John Schoorl samengestelde bloemlezing Als een zwerfkei; Dichter over Dylan. Boots heeft zijn Dylan-gedicht sinds die eerste publicatie flink op de schop genomen. De herschreven - en veel betere versie - is te vinden in Bambalam.
Bambalam is door Erik Kriek geïllustreerd. Schitterende tekeningen van onder andere Ian Curtis en Shane MacGowan, maar helaas niet van Dylan.
Bambalam van Jaap Boots is uitgegeven door Concerto Books.
~ * ~ * ~
You tamed the lion in my cage but it just wasn’t enough to change my heart
Now everything’s a little upside down, as a matter of fact the wheels have stopped
What’s good is bad, what’s bad is good, you’ll find out when you reach the top
You’re on the bottom
2 opmerkingen:
Edoch, het beste nummer "Hard Rain" zelf -met de onderbroken tempowisseling- staat er niet op.....
Ben ik niet met je eens, Patrick. In de eerste plaats is het beste nummer 'Idiot Wind' en in de tweede plaats is het album - zonder 'Hard Rain' - prima in balans.
Een reactie posten