Het schokje

Het schokje was er weer deze ochtend. Het hart dat een slag overslaat. De behoefte om de rest van het gezin te wekken met de woorden ‘wat hij nou weer heeft gedaan…’ Hij is Bob Dylan, mocht dat nog niet duidelijk zijn. Gisteravond deed hij als toegift ‘Friend Of The Devil’ en dat terwijl hij al sinds november vorig jaar op die plek op de setlist ‘Every Grain Of Sand’ speelt. 

Waarom ‘Friend Of The Devil’? Goede song natuurlijk. Hij speelde deze Grateful Dead-klassieker al vaker en eigenlijk altijd goed. Waarom nu? Is het zoveel jaar geleden dat Jerry Garcia – Grateful Dead-gitarist en Dylans metaforische grote broer – werd geboren of overleed? Nee, die gedenkdata vallen in augustus. Zou het met de concertzaal te maken hebben? Dylan en band speelden gisteravond in het Fox Theater in Oakland, California. Oakland is natuurlijk wel Grateful Dead-terrein. Mogelijk is dat de reden dat hij gisteren ‘Friend Of The Devil’ speelde.

Het is zondagochtend iets na acht uur. Ik heb de verschillende  plekken op het net waar ik mogelijk de ‘Friend Of The Devil’ van gisteravond kan horen al bezocht, zonder resultaat. Ik moet geduld hebben, op mijn handen zitten. Dat valt me niet mee. De onrust is er weer.

Voor later vandaag staat er een flinke rit op het programma. Het zou mooi zijn als ik voor die tijd nog… En anders moet American Beauty van Grateful Dead maar mee tijdens die reis, of een van de vele concertopnamen van Dylan. Het liefst eentje met ‘Friend Of The Devil’.