In deze vierde aflevering van deze serie over Fragments komen de laatste vier songs van Time Out Of Mind aan bod waarbij met name de outtakes van ‘Can’t Wait’ erg interessant zijn.
Cold Irons Bound
1. Time Out Of Mind albumversie
2. 2022-mix van Time Out Of Mind
3. Fragments 09/01/1997
4. 20/12/1997 live
5. 09/05/2000 live
6. 18/06/2002 Masked And Anonymous OST
7. 11/06/2004 live Tell Tale Signs
De outtake van ‘Cold Irons Bound’ op Fragments ligt muzikaal dicht bij de Time Out Of Mind-versie. De tekst wijkt hier en daar iets af van de bekende versie, zoals bijvoorbeeld in het zevende couplet. Deze outtake voegt weinig toe aan wat we al kenden van deze song.
Dit geldt ook voor beide concertversies van ‘Cold Irons Bound’ die op Fragments te vinden zijn, waarbij de op derde cd te vinden versie van mei 2000 net een tikje avontuurlijker klinkt dan de inmiddels van Tell Tale Signs bekende versie op disc 5 van Fragments.
Make You Feel My Love
1. Time Out Of Mind albumversie
2. 2022-mix van Time Out Of Mind
3. Fragments 05/01/1997
4. 21/05/1998 live o.a. ‘Things Have Changed’-single
5. 03/02/1999 live online
‘Make You Feel My Love’ is het minst favoriete nummer van Time Out Of Mind van menig Dylanliefhebber, maar door vele artiesten (commercieel) succesvol op de plaat gezet, zoals Adele, Garth Brooks en Billy Joel. Ook hebben enkele muzikanten een Nederlandstalige versie op de plaat gezet, zoals Huub van der Lubbe.
Opvallend is dat in het boekwerk van Fragments staat dat de outtake op disc 3 de eerste take is van ‘Make You Feel My Love’. In de tracklists in het boek van Fragments wordt van geen andere song het take-nummer gegeven. De outtake wijkt niet sterk af van de Time Out Of Mind-versie. Opvallend is het geklets en het applaus aan het eind van de opname dat de samenstellers van Fragments hebben laten staan.
De concertversie van ‘Make You Feel My Love’ op disc 3 is de van verschillende eerdere uitgaven bekende versie.
Can’t Wait
1. Time Out Of Mind albumversie
2. 2022-mix van Time Out Of Mind
3. Fragments versie 1 21/01/1997
4. Fragments versie 2 14/01/1997
5. Tell Tale Signs versie 1 01/10/1996
6. Tell Tale Signs versie 2 05/01/1997
7. 20/12/1997 live
8. 06/02/1999 live
9. 19/05/2000 live
Even de stoel aanschuiven. Op de vijf cd’s van Fragments zijn in totaal zeven (!) versies van ‘Can’t Wait’ te vinden. De eerste is natuurlijk de 2022-mix, die laat ik hier even voor wat 'ie is. Dan blijven er vier studio-opnamen en twee concertversies over. Twee van de vier studio-opnamen zijn eerder op Tell Tale Signs uitgebracht en op Fragments te vinden op disc 5. Wie de vier outtakes van ‘Can’t Wait’ in chronologische volgorde wil beluisteren, moet eerst naar de twee Tell Tale Signs-versie luisteren, daarna naar versie 2 en versie 1 van Fragments.
‘Can’t Wait’ is de enige Time Out Of Mind-song waarvan eerder een outtake is uitgebracht.
Geen van de vier outtake-versies van ‘Can’t Wait’ heeft dezelfde tekst als de Time Out Of Mind-versie. Natuurlijk zijn er wel overeenkomsten in de tekst, maar de verschillen zijn dusdanig groot dat we rustig van meerdere songs kunnen spreken. Ook onderling verschillen de vier outtakes tekstueel sterk. De versies van 5 januari en 14 januari liggen tekstueel het dicht bij elkaar.
Alle vier de versies bevatten achtereenvolgens drie coupletten, een bridge en afsluitend een vierde couplet. De kortste outtake-versie (Fragments 1) duurt nog geen 5 minuten, de langste (Tell Tale Signs 2) bijna zeven en een halve minuut.
Fragments versie 2 is een week eerder opgenomen dan versie 1. Vandaar dat ik eerst kort wat zeg over versie 2, daarna over versie 1.
Fragments versie 2 heeft een heerlijke groove. Het swingt. De enthousiaste ‘Yeah!’ tijdens het intro van de song zegt genoeg. Heerlijke versie. Ik ben inmiddels verslingerd aan deze take. Het ‘Okay, let’s listen to it’ aan het eind van de opname past op de een of andere manier perfect bij het gehoorde.
Fragments versie 1 van 21 januari begint ingetogen, maar al snel maken drums en bas er een stevige song van. Bob Dylan zingt dit van onder uit zijn tenen. Het is met name deze zang die deze versie redt.
De concertopname uit 1999 heeft een aangenaam stuwend ritme. Meer en meer valt op hoe goed Dylan deze song kan zingen, zowel in de studio als tijdens concerten. De tweede live versie uit 2000 is een compleet andere song dan de eerste. Veel meer ingetogen. Het stuwende ritme heeft plaats gemaakt voor een spaarzame muzikale begeleiding in de coupletten. Bij de stokregel, de bridge en het outtro wordt er (muzikaal) iets meer gas gegeven waardoor de opgebouwde spanning voor even verdwijnt.
Op papier lijkt zeven verschillende versies van één song op een boxset mogelijk wat overdreven, maar luisterend naar al die versies achter elkaar is er eerder sprake van zeven verschillende songs dan van zeven versies van een en dezelfde song. Goede keuze van de samenstellers van Fragments om zoveel ruimte in te ruimen voor 'Can't Wait'.
Highlands
1. Time Out Of Mind albumversie
2. 2022-mix van Time Out Of Mind
3. Fragments 16/01/1997
4. 27/07/1999 live online
5. 16/03/2000 live
6. 24/03/2001 live
De kracht van ‘Highlands’ als afsluiter van Time Out Of Mind is dat uit-de-losse-pols-gevoel dat de song heeft. Een song met een knipoog aan het eind van een album met een aantal zware songs. De outtake van ‘Highlands’ – de laatste song van de 2 cd’s met niet eerder uitgebrachte outtakes op Fragments – laat horen dat de song helemaal niet zo spontaan in de studio al spelende ontstaan is als de song op Time Out Of Mind doet vermoeden. De outtake bevat twee coupletten minder dan de TOOM-versie, de tekst is grotendeels identiek aan de bekende versie. Alleen in het gesprek met de serveerster in Boston zijn er wat (kleine) verschillen in de tekst tussen deze en de bekende versie te vinden.
Stel je eens voor: je staat op een podium, paar duizend man voor je neus en je wordt geacht ‘Highlands’ te zingen, uit het hoofd. Volgens de website Olof’s Files speelde Bob Dylan de song negen keer live. Opnamen van drie van de negen zijn officieel uitgebracht, waaronder een opname van 24 maart 2001 op Fragments. Prima versie, niet sterk afwijkend van de Time Out Of Mind-versie. Het is zo’n opname waarvan je denkt: ‘dat moet wat geweest zijn, als je er bij was', maar op cd komt het toch wat minder over.
In de volgende aflevering de songs die niet op Time Out Of Mind terecht kwamen, zoals ‘Marching To The City’ en ‘Mississippi’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten