Tryin’ To Get To Heaven
1. Time Out Of Mind albumversie
2. 2022-mix van Time Out Of Mind-versie
3. Fragments versie 1 18/01/1997
4. Fragments versie 2 12/01/1997
5. 07/04/1999 live online
6. 20/09/2000 live
7. 05/10/2000 live Tell Tale Signs
8. 04/04/2004 live online
Aangezien versie 2 eerder is opgenomen dan versie 1, luister ik in die volgorde: eerste versie 2, dan versie 1. Deze versie 2 ligt al behoorlijk dicht bij de uiteindelijke Time Out Of Mind-versie. Opvallend is dat Bob Dylan in alle drie de studioversies in het derde couplet zingt: ‘When you think you’ve lost everything you find out you can lose a little more’ terwijl er in de songtekst zoals afgedrukt in Lyrics 1962 – 2001 toch echt wat anders staat. Hetzelfde geldt voor het laatste couplet. Zou er een versie van ‘Tryin’ To Get To Heaven’ bestaan waarin Dylan de tekst zoals die in Lyrics staat zingt?
De zes dagen later opgenomen versie 1 lijkt muzikaal minder op de TOOM-versie dan versie 2. Deze versie is zo’n anderhalve minuut langer dan versie 2 en de TOOM-versie. Al luisterend zou je bijna denken dat de Fragments-samenstellers een fout hebben gemaakt, dat versie 2 later is opgenomen dan versie 1.
Op de bonusdisc bij Fragments staat de sterke concertversie van ‘Tryin’ To Get To Heaven’ van 5 oktober 2000. Disc 3 van de luxe editie van dit zeventiende deel van The Bootleg Series bevat nog een concertversie van zo’n twee weken eerder. Onlangs heb ik al eens over deze concertversie geschreven en nu ik ‘m weer hoor, blijf ik bij mijn oordeel: werkelijk schitterend. Een van de hoogtepunten van Fragments.
‘Till I Fell In Love With You
1. Time Out Of Mind albumversie
2. 2022-mix van Time Out Of Mind-versie
3. Fragments versie 1 03/10/1996
4. Fragments versie 2 16/01/1997
5. Fragments versie 3 16/01/1997
6. 16/12/1997 live online
7. 05/04/1998 live
Een van de grote verrassingen van Fragments zijn de drie studioversies van ‘’Till I Fell In Love With You’. Met dank aan deze outtakes, heb ik opnieuw waardering voor deze song gekregen.
Versie 1 is van oktober 1996. Muzikaal drijft de song op het orgel. Heerlijk stuwend ritme. Een korte versie van nog geen 3 minuten, slechts 3 coupletten. Maar let op: 3 unieke coupletten, met uitzondering van de stockregel ‘I don’t know what I’m gonna do I was all right ‘til I fell in love with you’ is er geen zinsnede in deze eerste versie te vinden die ook in de Time Out Of Mind-versie te horen is.
Versie 2 van 16 januari 1997 is compleet anders. De muziek is wederom stuwend, maar veel minder door het orgel gedreven. De tekst lijkt al aardig op de uiteindelijke versie, met uitzondering van het derde en vierde couplet. Deze wijken deels af. Opvallend is daarbij dat Dylan in het derde couplet een regel zingt die later in licht gewijzigde vorm een plek in ‘Not Dark Yet’ krijgt: ‘…. Looking in anyones eyes’. Vijf coupletten in iets minder dan vier minuten.
Versie 3 is op dezelfde dag opgenomen als versie 2. Muzikaal ligt deze versie dicht bij de Time Out Of Mind-versie. Met iets meer dan 6 minuten is dit de langste van de drie outtake-versies. Wat deze versie vooral interessant maakt, is Dylans zang, hij is hoorbaar zoekende naar de juiste zanglijn om de woorden kracht bij te zetten, op een aangename manier. Daarnaast wijken de coupletten 3 en 4 sterk af van de Time Out Of Mind-versie waarbij in couplet 4 een regel te horen is die in ‘Marchin’ To The City’ te vinden is: ‘Sorrow and pity make the earth and the sky’.
Alle drie de outtakes die op Fragments te vinden zijn bevatten flink wat tekstvarianten zowel ten opzichte van de Time Out Of Mind-versie als ten opzichte van elkaar.
De concertversie op de derde cd van Fragments is een stevige versie die niet kan tippen aan de drie studio-outtakes.
Not Dark Yet
1. Time Out Of Mind-versie
2. Time Out Of Mind-versie single edit (bij mijn weten nooit op single verschenen, wel in de videoclip gebruikt en op de verzamel-cd His Ultimate Top 40 Collection)
3. 2022-mix van Time Out Of Mind-versie
4. Fragments versie 1 11/01/1997
5. Fragments versie 2 18/01/1997
6. 20/09/2000 live
‘Not Dark Yet’ is zo’n song waarvan je denkt na het horen van de Time Out Of Mind-versie dat het niet beter kan. Zelfs even goed is niet mogelijk. En dan verschijnt het zeventiende deel van The Bootleg Series en blijken zaken die onmogelijk leken toch mogelijk te zijn.
Ik heb in deze stukken nog weinig gezegd over de individuele songs op de 2022-mix, maar voor ‘Not Dark Yet’ maak ik een uitzondering: wat is deze nieuwe mix van deze song een openbaring! Opeens is de toch al sterke song nog sterker, opener.
Versie 1 van ‘Not Dark Yet’ heeft een aangenaam, wat stuwend ritme. Met iets meer dan zeven minuten speeltijd is het een lange versie. En wat zingt Dylan sterk.
Als het om de tekst gaat, is deze versie zeker ook een verrassing. De song begint hetzelfde als de Time Out Of Mind-versie, maar vanaf vlak na het begin van het tweede couplet tot het eind blijkt de tekst van deze versie compleet anders te zijn dan de bekende versie. Deze afwijkende tekst – en dat is misschien wel het meest verbluffende – doet niet onder voor de bekende versie. Een staalkaart van Dylan-de-tekstdichter.
Een van de hoogtepunten van Fragments.
Versie 2 is van een week later, begint met alleen gitaar. Muzikaal ligt deze versie veel dichter bij de Time Out Of Mind-versie dan versie 1. De tekst is, op kleine details na, identiek aan de TOOM-versie, dit doet vermoeden dat versie 2 is opgenomen vlak voor de uiteindelijke versie werd vastgelegd.
Op 27 september 2000 zag en hoorde ik Bob Dylan een concert geven in Rotterdam. Toen hij ‘Not Dark Yet’ speelde, verdween de zaal om mij heen. Het is een van de momenten uit mijn concertverleden die ik koester. De concertversie op Fragments is van een week eerder en natuurlijk is de beleving anders bij het thuis beluisteren dan wanneer je in een concertzaal zit. Dat neemt niet weg dat ook deze liveversie - zittende in de luie stoel thuis - hard binnenkomt. Samen met ‘Tryin’ To Get to Heaven’ een van de hoogtepunten van de concertopnamen op Fragments.
Tot zover dit derde deel, volgende keer de laatste vier songs van Time Out Of Mind.
Afbeelding: waarschijnlijk de kortste recensie van Fragments; Daily Express, 27 januari 2023
1 opmerking:
Aangezien versie 2 eerder is opgenomen dan versie 1... Waarom is het dan versie 2? Ik ben net begonnen met luisteren en de muziek is goed, maar de opbouw is een puinhoop. Waarom hebben ze niet net als bij The Cutting Edge alle opnames bij elkaar gezet in chronologische volgorde?
Een reactie posten