Jochen Markhorst - I Contain Multitudes; Bob Dylans verslag van de lange vreemde reis

Als een tornado raast de rusteloze duider Jochen Markhorst door het oeuvre van Bob Dylan om in hoog tempo lezenswaardige boeken uit te spugen, geen biografieën of andere neuzelverhalen, maar gedegen en vooral eigenzinnige verbale graafwerkzaamheden die de lezer langs de (mogelijke) bronnen van de songschrijver leiden. In zijn laatste pennenvrucht - I Contain Multitudes; Bob Dylans verslag van de lange vreemde reis - is het de openingstrack van Dylans meest recente studioalbum - het is 2020 verschenen Rough And Rowdy Ways - dat de inmiddels bekende Markhorst-behandeling krijgt. 

Ja, Walt Whitmans 'Song Of Myself' komt voorbij, uiteraard, maar ook veel verrassender mogelijke inspiratiebronnen voor het schrijven van de song legt Markhorst bloot, zoals Freud, Goethe, Les Enfants du Paradis en Marcus Aurelius en zoals we inmiddels van Markhorst gewend zijn, blijft er voldoende ruimte in de tekst over voor de lezer om te ademen. Markhorst is er niet de man naar om - zoals sommige andere Dylanduiders - op zijn eigen gelijk te hameren en daarbij iedere afwijkende duiding van de besproken song bij voorbaat als fout te bestempelen. Markhorsts schrijven is open, luchtig en met voldoende ruimte voor de lezer om niet te vervreemden van zijn eigen gedachten.

Ik heb nog nooit een boek van Jochen Markhorst gelezen - en dat zijn er inmiddels al een aantal (16, als ik me niet vergis) - waarmee hij mij niet aan het denken heeft gezet. Zijn boek over 'I Contain Multitudes' is geen uitzondering. Iedere keer weer weet hij mij terug te sturen naar de muziek, daar waar het uiteindelijk allemaal om draait. Markhorst lezen is een genot. 

Lees dus I Contain Multitudes; Bob Dylans verslag van de lange vreemde lees. Dat kan in het Nederlands, Engels of Duits, zowel in paperback als op een e-reader. Het boek is in allerlei mogelijke edities aan te schaffen via Amazon.