In drie eerdere delen heb ik het grootste deel van de songs op 50th Anniversary Collection: 1970 al bespreken. In dit laatste deel het staartje.
sessie 4 juni 1970
Volgens Michael Krogsgaard, de man die Dylans opnamesessies op een rijtje zette, werd tijdens de sessie van 4 juni "Big Yellow Taxi" opgenomen, drie takes waarvan 1 compleet en 4 inserts. Dit heeft blijkbaar slechts 1 complete take van de Joni Mitchell-song opgeleverd, deze is te vinden op Dylan. De instrumentale track die op 50th Anniversary Collection: 1970 staat wordt door Krogsgaard in zijn overzicht niet genoemd. Van zowel "Three Angels" als "New Morning" werden tijdens deze sessie 3 takes opgenomen waarvan de eerste en derde take compleet zijn. Van beide songs is de derde take op New Morning terecht gekomen en de eerste take op 50th Anniversary Collection: 1970.
1. Bring Me Little Water, Sylvie – Take 1
2. Three Angels
3. Tomorrow Is a Long Time – Take 1
4. Tomorrow Is a Long Time – Take 2
5. New Morning
6. Untitled 1970 Instrumental #2
De tweede take van "Bring Me Little Water, Sylvie" is te vinden op Another Self Portrait, op 50th Anniversary Collection: 1970 staat de eerste take. Deze eerste take lijkt iets rustiger, iets meer ingehouden gebracht dan de take op Another Self Portrait. Het verschil tussen de twee takes is klein.
Ik ben gecharmeerd van de gitaar in "Three Angels", met name aan het begin van de song. Orgel, gitaar, drums en Dylans stem, meer niet. Pas tegen het eind van de take komen de achtergrondzangeressen er bij. De stemmen van de dames zijn op deze take veel meer op de achtergrond dan op de take op New Morning. Zeer de moeite waard, deze take.
Twee New Morning-takes van "Tomorrow Is A Long Time". Dit klinkt zo anders dan de bekende versie van 12 april 1963 die te vinden is op More Bob Dylan Greatest Hits en tegelijkertijd klinkt de eerste van de twee takes zo bekend, waarschijnlijk van een bootleg.
De tweede take heeft iets meer een hink-stap-sprong-arrangement. Wat deze twee takes van "Tomorrow Is A Long Time" duidelijk maken is dat een song niet één ding, niet "slechts" in één versie kan bestaan / kan werken. Een aanwinst, deze twee takes.
De eerste take van "New Morning" mist nog iets van de drive van take 3. De op het orgel gespeelde partij wijkt op een aantal punten sterk af in vergelijking met take 3. Dylans stem is op deze take grandioos, met dat randje. Die stem die in een woord meer dan één betekenis kan leggen door klankkleur, volume, emotie. Geen blazers op deze take in tegenstelling tot de takes op New Morning (kort) en Another Self Portrait.
De titelloos gebleven instrumentale track is wel aardig, voortgedreven door mondharmonica. Is dit Dylan op harmonica?
Wat is dit? Een serieuze poging om een backing track op te nemen? Een stel muzikanten die wat lopen te klooien in de studio? Geen idee, lekker klinkt het wel.
sessie 5 juni 1970
Krogsgaard overzicht van deze sessie wijkt op twee punten af van wat er op 50th Anniversary Collection: 1970 staat. Zo werden er volgens Krogsgaard twee complete takes van "What It's All About" opgenomen. Dit is niet een of andere onbekende song, maar een foutje op de recording sheet. "What It's All About" is "Sign On The Window". In plaats van deze titel op de recording sheet te schrijven, werd een titel gebaseerd op de laatste regel tekst van deze song genoteerd: "That must be what it’s all about". Daarnaast werd tijdens deze sessie, aldus Krogsgaard, een instrumentaal nummer met de titel "Ahoooah (Owau)" opgenomen. Deze instrumental is niet te vinden op 50th Anniversary Collection: 1970, of dit moet de instrumental zijn die onder de titel "Untitled 1970 Instrumental #2" te vinden is op 50th Anniversary Collection: 1970 wat zou betekenen dat of Krogsgaard of Sony een vergissing heeft gemaakt bij het dateren van deze opname.
1. Went to See the Gypsy
2. Sign on the Window – Stereo Mix
3. Winterlude
4. I Forgot to Remember to Forget 1
5. I Forgot to Remember to Forget 2
6. Lily of the West – Take 2
7. Father of Night – rehearsal
8. Lily of the West
De sessie begint met "Went To See The Gypsy". Dit is de vijfde versie van deze song op 50th Anniversary Collection: 1970 en dit is naar mijn smaak de zwakste van de vijf. Dylan zingt dit sterk, daar ligt het niet aan. Het is de bijdrage van de achtergrondzangeressen die voor mij niet werkt.
"Sign On The Window": Heerlijk dit, hier en daar een iets afwijkende tekst. Mooi die gitaar voor in de mix. Another Self Portrait, het deel van the Bootleg Series vol outtakes van Self Portrait en New Morning, heeft vooral een herwaardering van Self Portrait teweeg gebracht. Ik hoop dat 50th Anniversary Collection: 1970 voor een herwaardering van New Morning gaat zorgen, dat album verdient het.
"Winterlude": luister goed naar de eerste 2, 3 seconden. De mondharmonica, piano. Het lijkt wel alsof Dylan "Thirsty Boots" inzet, opgenomen tijdens de sessie van 4 maart, om dan over te stappen op "Winterlude". Was het spelen van "Thirsty Boots" tijdens die sessie in maart het "opstapje" om "Winterlude" te kunnen schrijven? Volgens Krogsgaard werden er 5 takes van "Winterlude" opgenomen tijdens deze sessie, waarvan alleen de takes 4 en 5 compleet zijn. Take 4, aldus Krogsgaard, verscheen op New Morning en dus is dit take 5. Het loopt net iets meer gesmeerd dan de take die op New Morning staat. Het gitaarspel is op deze take sterk. Mondharmonica aan het eind, helaas wordt de opname weggedraaid. Sony: corrigeer dit op het in februari te verschijnen 1970, graag de hele opname. Dank u.
Twee takes van "I Forgot To Remember To Forget". Sterk harmonicaspel in de eerste take. De tweede take is in een lager tempo gespeeld waarbij de baspartij meer op de voorgrond komt. Deze tweede take vind ik net iets sterker, vooral door hoe Dylan dit zingt. Ook hier weer harmonica.
"Lily Of The West" is naar mijn smaak de sterkste song op Dylan. Hier de eerste van twee alternatieve takes. In een rustig tempo, wat minder goed werkt dan het wat hogere tempo van de versie op Dylan. Halverwege de take wordt het geheel wat levendiger.
Volgens Krogsgaard werden er vier complete takes van "Farther Of Night" tijdens deze sessie opgenomen waarvan er één op New Morning verscheen. Slechts één alternatieve take is te vinden op 50th Anniversary Collection: 1970. Waarom ontbreken de twee andere alternatieve takes op deze release? (Of heeft Krogsgaard zich vergist en zijn er slechts twee complete takes van "Father Of Night" opgenomen tijdens deze sessie?)
De nadruk ligt, nog meer dan bij de New Morning-take, op Dylans stem en piano. Dit klinkt als een ruwe versie, leuk om te horen.
Een tweede alternatieve take van "Lily Of The West" begint net als de vorige rustig. Dylans stem voor in de mix, de stemmen van de achtergrondzangeressen te voor in de mix. De overgang van het rustige naar het tweede deel van de song is in deze take beter dan in de vorige take.
sessie 12 augustus 1970
Na de opnamesessie 5 juni volgden, aldus Krogsgaard, nog één gewone sessie voor New Morning op 30 juni waarbij alleen een aantal takes van "Blowin' In The Wind" werden opgenomen en twee overdub-sessies in juli. Als het klopt dat er op 30 juni opnamen zijn gemaakt, waarom is hiervan dan niks op 50th Anniversary Collection: 1970 terecht gekomen?
Na de twee overdub-sessies volgde op 12 augustus nog een laatste gewone opnamesessie voor New Morning. Tijdens deze sessie werden drie songs opgenomen: "If Not For You", "Time Passes Slowly" en "Day Of The Locusts". Het lijkt er op dat de samenstellers van 50th Anniversary Collection: 1970 zich bij het selecteren van tracks van deze sessie vreselijk vergist hebben. Van "Time Passes Slowly" werden tijdens deze sessie twee complete takes opgenomen, waarvan er eentje op New Morning terecht kwam. Die andere complete take had op 50th Anniversary Collection: 1970 moeten staan. Van "Day Of The Locusts" werden twee complete takes opgenomen, waarvan er eentje op New Morning staat en de andere op 50th Anniversary Collection: 1970 waar deze opname ten onrechte wordt toegeschreven aan de sessie van 1 juni. Van "If Not For You" werden tijdens deze sessie drie complete takes opgenomen, waaronder de take voor New Morning. De andere twee takes hadden op 50th Anniversary Collection: 1970 terecht moeten komen. Volgens de tracklist van 50th Anniversary Collection: 1970 staan er inderdaad 2 takes van "If Not For You" van de sessie van 12 augustus op deze release, maar deze opnamen zijn identiek aan de takes van deze song die de derde cd van 50th Anniversary Collection: 1970 openen, daar toegeschreven aan de sessie van 2 juni.
Dit is een puzzel. Volgens Krogsgaard werden er op 2 juni twee complete takes van "If Not For You" opgenomen waarvan er 1 terecht kwam op Another Self Portrait. Zoals eerder gezegd werden er op 12 augustus 3 complete takes van "If Not For You" opnemen, waarvan er 1 op New Morning verscheen. Logischer wijze zou 50th Anniversary Collection: 1970 dus 1 alternatieve take van "If Not For You" van 2 juni en twee alternatieve takes van deze song van de sessie van 12 augustus moeten bevatten. Wat 50th Anniversary Collection: 1970 heeft is twee alternatieve takes van "If Not For You", beide toegeschreven aan zowel de sessie van 2 juni als van 12 augustus. Op 50th Anniversary Collection: 1970 ontbreken dus in ieder geval 1 take van "If Not For You" en 1 take van "Time Passes Slowly".
In februari verschijnt onder de titel 1970 de 50th Anniversary Collection: 1970 voor een breed publiek. Uit het persbericht blijkt dat in ieder geval 1 fout van 50th Anniversary Collection: 1970 gecorrigeerd is voor die release: "Day Of The Locusts" zal op 1970 niet meer worden toegeschreven aan de sessie van 1 juni, maar aan de sessie van 12 augustus. Uit het officiële persbericht blijkt niet dat die andere fout gecorrigeerd is: de dubbele takes van "If Not For You" vervangen door de ontbrekende alternatieve takes van "If Not For You" en "Time Passes Slowly". Laten we hopen dat dit een foutje in het persbericht is en dat 1970 ook deze twee alternatieve takes zal bevatten.
1. If Not for You – Take 1
2. If Not for You – Take 2
Deze twee takes zijn eerder besproken in deel 3, zie hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten