The World Of Bob Dylan

Het begon met een bericht van Alan Fraser van de website Searching For A Gem op Facebook: hij meldde dat op eBay een Dylansingle werd aangeboden in een unieke hoes. Die hoes bleek - zo verraadde de afbeelding bij het bericht - helemaal geen hoes te zijn, maar de door Dylans platenmaatschappij in de jaren zeventig verspreidde reclamefolder The World Of Bob Dylan. Deze folder, een dubbelgevouwen blad, heeft het formaat van een singlehoes, de verwarring is dus niet zo verwonderlijk. Op de voorzijde van de folder staat het portret van Bob Dylan zoals dat ook te vinden is op de hoes van Nashville Skyline. Op de binnenzijde staat reclame voor een serie Dylanalbum, op de achterzijde staat een lijst met Dylanalbums zoals die op dat moment te verkrijgen zijn op cassette en 8-track. 

Bij het bericht van Fraser op Facebook plaatste ik foto's van mijn exemplaar van The World Of Bob Dylan om te laten zien dat het niet om een hoes gaat, maar om een reclamefolder. Niet lang daarna ontving ik van Michel Pomarede een e-mail met de vraag of ik voor zijn website Come Writers And Critics scans wilde maken van mijn exemplaar van de reclamefolder. Dat heb ik uiteraard gedaan, Come Writers And Critics is een geweldige website, als ik een bijdrage kan leveren, dan doe ik dat graag. Direct nadat Pomarede de door mij gemaakte scans op zijn site had gezegd, kreeg ik een mailtje van hem met de link naar de bewuste pagina. Daar las ik - en dat was even schrikken - dat die reclamefolder met het er niet bij bijhorende singletje op eBay $1259,99 had opgeleverd. Dat is met de huidige koers ruim elfhonderd euro. Voor een stukje papier. Een stukje papier dat hier in de kast staat. [voeg naar behoefte hier een emoticon in van een exploderend hoofd met een blik vol ongeloof]

Sinds het lezen van wat Pomarede op zijn site schrijft over The World Of Bob Dylan graaf ik in mijn geheugen op zoek naar wanneer ik dat foldertje kocht en wat ik er voor betaald heb, maar mijn geheugen laat mij verschrikkelijk in de steek. Het moet zo'n vijftien jaar geleden zijn dat ik het kocht, op een platenbeurs. Er zat een singletje in, maar welke weet ik niet meer, maar door het ontbreken van een catalogusnummer op dat hoesje, wist ik gelijk dat single en hoesje / folder niet bij elkaar horen. Geen idee wat ik betaald heb, maar het zal niet veel meer zijn geweest dan tien, vijftien euro. En nu staat het dus hier in de kast. Af en toe haal ik het te voorschijn, niet eens zo vaak. Soms als het ter sprake komt, zoals na het ontvangen van de e-mail van Michel Pomarede. En als ik het dan bekeken heb, zet ik het weer terug. Een stukje papier, meer is het niet.

En ja, natuurlijk heeft dat stukje papier waarde voor mij als verzamelaar. En natuurlijk is het voor de Dylangek in mij meer dan alleen een stukje papier. In al die jaren dat ik Dylan verzamel, is het exemplaar dat in de kast staat het enige exemplaar dat ik ooit heb gezien. Tot afgelopen week dan, toen die eBay-afbeelding opdook.

Nadat ik met 'mevrouw Tom' had besproken wat het foldertje op eBay had opgeleverd, kwam de onvermijdelijke vraag: of ik het voor zo'n bedrag zou verkopen. Tot grote verbazing van 'mevrouw Tom' hoefde ik daar niet eens over na te denken: ja, gelijk. Elfhonderd euro is absurd veel geld waar ik veel mee kan doen, voor mijzelf, voor anderen. Maar nu ik een nacht geslapen heb, merk ik dat ik toch wat opstandig word. Wat moet ik met elfhonderd euro? Natuurlijk, je kunt er veel mee kopen, maar word ik daar echt gelukkiger van? 

Misschien moet ik die reclamefolder doormidden scheuren, weg ermee. Hoef ik niet meer te twijfelen of ik het in de kast laat staan of probeer te slijten voor een smak geld. Ik maak er een performance van, laat het scheuren filmen en stuur die paar seconden opstandige vernielzucht de wereld in zodat ik voor even kan regeren als de koning van TikTok, YouTube en Instagram. Maar ook dat idee verwerp ik. Om daarvan te kunnen genieten moet over een aandachtbehoefte beschikken waarmee ik niet behept ben. 

Misschien moet ik met The World Of Bob Dylan maar doen wat ik met andere reclamefolders ook doe: na het bekijken bij het oud papier. Recyclen voor het milieu, voor toekomstige generaties.

Het oud papier wordt over vier weken opgehaald, tot die tijd mag ik nog twijfelen.