Bij het opruimen van enkele platen kreeg ik Pat Garrett & Billy The Kid weer eens in handen, de soundtrack die Bob Dylan opnam voor de gelijknamige film. Prima album, met name de song "Billy" spreekt mij wel aan.
Van dit album werd "Knockin' On Heaven's Door" gehaald en op single uitgebracht. Die single deed in Nederland niet zo veel, drie weken tipparade, daarmee was 't wel gedaan. Toch was dat voor CBS Nederland reden om op de simpele, hagelwitte hoes van het album Pat Garrett & Billy The Kid een gifgroene sticker te plakken om de potentiële platenkoper er op te wijzen dat "Knockin' On Heaven's Door" op dit album te vinden is. Die sticker is mooi van lelijkheid.
Wat ik verbazingwekkend vind is niet zozeer dat CBS Nederland een sticker op de hoes van Pat Garrett & Billy The Kid plakt om de verkoop te stimuleren, maar de tekst op de sticker. Waarom voelt CBS de noodzaak om te melden dat niet "Knockin' On Heaven's Door" op dit album staat, maar "Bob Dylan's Knockin' On Heaven's Door"?
Pat Garrett & Billy The Kid is een Bob Dylan-album, niet een soundtrack waar toevallig ook nog wat Dylan-muziek op staat. De sticker doet vermoeden dat dat anno 1973 niet altijd even duidelijk was.
De hierboven afgebeelde sticker is overigens niet de enige sticker die CBS Nederland op de hoes van Pat Garrett & Billy The Kid plakte om de aandacht van de potentiële koper te vangen. Er zijn ook persingen van dit album met daarom een ronde sticker, wederom gifgroen, en de tekst "de nieuwe Dylan elpee".
Zijsprong: ik val in herhaling, ontdek ik net, acht jaar geleden schreef ik ook over deze sticker. (zie hier)
Het is kwart over negen op zo maar een dinsdagochtend, halverwege november. Het jaar dat de boeken in zal gaan als het jaar van het virus telt nog maar anderhalve maand. Het is een beetje druilerig weer. Koud is het niet.
Het is een goede dag om Pat Garrett & Billy The Kid op de draaitafel te leggen. Het past, op de een of andere manier. En dan dagdromen, terwijl de muziek de kamer vult, dagdromen over Pat en Billy en over de film die al zo lang niet gezien is. En dan het voornemen om die film toch weer eens te zien. Het nog niet doen, alleen het voornemen is voor nu, voor deze dinsdagochtend ergens halverwege november 2020 genoeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten