zondagochtend

Zondagochtend. Met een kop koffie in de hand heb ik alsnog gekeken naar Nacht Van De Popmuziek. In de bijna vier uur durende uitzending ontbreekt Bob Dylan. Het laat zien dat er meer in de wereld van de popmuziek te vinden is dan alleen Bob Dylan. Dat blijft wennen.

Oké, op de tafel waaraan Matthijs van Nieuwkerk en Leo Blokhuis zitten ligt Desire en Van Nieuwkerk noemt Rough And Rowdy Ways als het gaat over de beste plaat van 2020, maar daarmee houdt het op. Een beetje meer Dylan had gemogen.

Ik weet het, ik ben een zeikerd, zet me op de schavot.

Met een tweede bakkie in de hand is het luisteren naar de BOBCast, gast Lucky Fonz III, deel 2. Sinds vorige week staat deze online, maar ik was er nog niet aan toegekomen. De beste uitzending blijft voor mij met Leon Ramakers, maar Lucky Fonz III is ook prima. 

Wordt er veel geluisterd naar de BOBCast van Chris Kijne en Lars Hulshof? Herman Sandman luistert, verder geen idee. Maakt het uit? Eigenlijk niet. Als het aantal luisteraars bepalend is voor de kwaliteit is Karen Carpenter God, niet Dylan.

Wat de BOBCast vooral laat horen is dat Bob Dylan uitsluitend bestaat in het hoofd van de luisteraar. Natuurlijk is dat niks nieuws, maar het is goed dat het weer eens voor het voetlicht wordt gebracht. Wie luistert er naar de BOBCast? Hardcore-Dylanliefhebbers? Gematigde fans? Toevallige passanten? Zijn er luisteraars voor wie de BOBCast een eerste aanraking met de muziek van Dylan betekent?

Waarom vraag ik me dit überhaupt af?

Waarom hecht ik er aan dat ik niet de enige ben die naar Dylan luistert? Zendingsdrang? De behoefte aan delen? Stel: ik ben de enige die naar Dylans muziek zou luisteren, dat maakt zijn muziek niet beter of slechter, maar de beleving wel anders.

Waarom sturen mijn gedachten mij deze kant op?

Het is tijd om de gedachten een andere kant op te sturen. Richting Planet Waves bijvoorbeeld. Die plaat knaagt sinds enkele dagen aan de wanden van mijn hersenpan. Dat knagen is goed, vooral niet toegeven aan de drang om de plaat daadwerkelijk te draaien. Laat maar knagen. Tijdens dat knagen hoor ik andere details van de muziek dan wanneer de plaat daadwerkelijk opstaat. Is dat te volgen? Pas wanneer ieder detail van de gedachtenversie van Planet Waves is gehoord moet de plaat daadwerkelijk gedraaid worden. Dat werkt.