Waarom ik het doe, weet ik niet, maar voor ik de cd met de White House-'Times' van zolder haal, zoek ik op Olof's Files, de website van Olof Björner, de precieze datum van dit optreden op: 11 februari 2010. Over grofweg een maand 12 jaar geleden dus. Met die wetenschap in mijn achterhoofd loop ik naar boven om de bewuste cd te zoeken. Als ik het schijfje pak, zie ik er in mijn eigen handschrift een andere datum op staan: 9 februari 2010. Heb ik me vergist, of ligt de vergissing bij Olof Björner? Ik kan zoveel jaar na dato de feiten niet meer oplepelen uit mijn geheugen en dus pak ik er mijn oude aantekeningen uit die tijd bij. Wat blijkt: Bob Dylans optreden in het Witte Huis stond niet gepland op 9 of 11 februari, maar op de 10de. Een dag later, de 11de dus, zou het optreden op de buis te zien zijn. Toen duidelijk werd dat het weer op de 10de slecht ging worden, werd het optreden een dag naar voren geschoven, naar de 9de. Dylans optreden in het Witte Huis was dus op 9 februari 2010, dit was via een livestream te volgen. Wie de stream had gemist, kon op 11 februari naar de uitzending van het concert op tv kijken.
Wat is die Witte Huis-'Times' toch mooi. Ik herinner mij dat ik in de dagen na dit optreden het maar bleef draaien en ook vandaag grijp ik keer op keer naar deze song. Dank Jochen, voor het mij herinneren aan 'een adembenemende uitvoering' van 'The Times They Are A-Changin''.
Later meer over het boek Bringing It All Back Home; Bob Dylans tweede Big Bang van Jochen Markhorst.
~ * ~ * ~
Vier, vijf jaar geleden opperde Rob in een van onze vele Dylan-gesprekken dat het zinvol kan zijn om boeken van en over andere muzikanten dan Dylan te lezen, vooral muzikanten die met Dylan gewerkt hebben en / of door zijn muziek geïnspireerd zijn. Voor een nieuw perspectief, zeg maar.
Met dat in het achterhoofd bleef (en blijf) ik boeken kopen. Het probleem is dat ik meer boeken koop dan ik kan lezen. In huis liggen honderden boeken te wachten om gelezen te worden. Een van die boeken is Wild Tales; A Rock & Roll Life van Graham Nash. Had ik dit boek eerder gelezen, was ik gisteren niet zo verbaasd geweest.
Voor ik naar gisteren ga, nog even dit: Graham Nash verliet The Hollies omdat deze band Dylan-songs tot pulp vernagelde op Hollies Sing Dylan. Alleen daarom al verdient Graham Nash alle respect.
Goed, gisteren.
Gisteren las ik in het tijdschrift Goldmine een interview met Graham Nash naar aanleiding van het boek A Life In Focus: The Photography Of Graham Nash. Bij dit artikel staan twee foto's afgedrukt van Bob Dylan, gemaakt in augustus 1971 tijdens The Concert For Bangladesh. Uit het artikel blijkt dat de foto's zijn gemaakt door Nash. Ik heb me nooit gerealiseerd dat hij bij dat concert was, laat staan dat ik wist dat hij foto's maakte, foto's die ik al vele malen gezien heb. Aanvankelijk dacht ik nog dat Nash de rechten van de foto's had gekocht, ooit, ergens, zoals hij op veilingen ook wel eens manuscripten van Dylan-songs heeft gekocht. Nash is namelijk een Dylan-liefhebber. Maar niets is minder waar: Nash is zelf de fotograaf. Mijn fout, ik had het kunnen weten had ik Wild Tales gelezen - of zelfs maar doorgebladerd. In dit boek staat een van die Bangladesh-foto's namelijk afgedrukt.
Na even zoeken op internet, vind ik twee foto's uit Life In Focus: The Photography Of Graham Nash op de website van Rolling Stone. In de fotogalerij op die site staat niet alleen een van de twee Bangladesh-foto's die ook in Goldmine staan, maar ook een foto van Bob Dylan en Johnny Cash tijdens de oefensessie voor The Johnny Cash Show. Na even bladeren in Wild Tales lees ik dat Nash bij de opnamen van The Johnny Cash Show was als vriend van de in de show optredende Joni Mitchell. In Wild Tales verder niks over The Johnny Cash Show (of The Concert For Bangladesh), maar wel een aardig stukje over het diner in huize Cash op de avond voor de opnamen van de show.
Op de website van Amazon zijn een aantal foto's uit Life In Focus: The Photography Of Graham Nash te zien, waaronder een Bangladesh-foto die ook in Goldmine staat, en een foto van The Johnny Cash Show, een andere foto dan op de website van Rolling Stone.
Ik moet een beetje doorlezen, door de boekenbergen worstelen. Wie weet wat ik allemaal nog meer tegenkom.
~ * ~ * ~
Geen opmerkingen:
Een reactie posten