Van maart 2008 tot en met september 2020 verschenen 3658 afleveringen van Dylan kort op de weblog Bob Dylan in (het) Nederland(s). Na bijna anderhalf jaar na het publiceren van die laatste aflevering wordt het tijd om die serie nieuw leven in te blazen.
Hetzelfde anders: geen lange lijsten met internetlinks meer in Dylan kort, zoals voorheen, wel korte berichten, soms niet meer dan een enkele regel, te kort voor een eigen bericht, maar te interessant om niks mee te doen.
~ * ~
13 januari 1965 is de dag waarop Bob Dylan begon met het opnemen van het magistrale Bringing It All Back Home. 13 januari 1965, dat is vandaag 57 jaar geleden. Luisterend naar de opnamen van die dag - op The Cutting Edge - klinken ze alsof ze gisteren zijn opgenomen.
~ * ~
Aanvulling op Aantekening #8043: het boek Eye to Eye [2004] van Graham Nash bevat één foto van Bob Dylan gemaakt tijdens The Concert for Bangla Desh.
~ * ~
Aanvulling op het stuk over 'When I Paint My Masterpiece': In dat stuk schreef ik gisteren dat het tussenstuk van 'When I Paint My Masterpiece' eerste de regels
Sure wish I hadn't sold my old Victrola
Ain't nothing like to that good old rock-n-rolla
bevatte, maar dat Dylan het tussenstuk, na een colaatje met Robbie Robertson te hebben gedronken, veranderde in:
Sailin’ round the world in a dirty gondola
Oh, to be back in the land of Coca-Cola!
Vanochtend, scrollend door berichten op Facebook, zag ik een albumhoes voorbij komen die die verandering van rock-n-rolla naar Coca-Cola in beeld brengt:
In eerste instantie dacht ik nog even dat het niet het colaatje met Robbie Robertson is geweest die Dylan het idee gaf voor het herschrijven van de regels, maar deze albumhoes van Judas Priest, maar dat kan niet kloppen. Dit album verscheen in 1974, drie jaar na het herschrijven van 'When I Paint My Masterpiece'.
Judas Priest vond overigens die bandnaam in Dylans song 'The Ballad Of Frankie Lee And Judas Priest' van John Wesley Harding (1967).
~ * ~
'Er wordt soms wat lacherig gedaan over Shadows In The Night en die andere Sinatra-platen van Bob Dylan, maar nu ik er weer eens naar luister, naar Shadows, moet ik zeggen dat 't eigenlijk best goed is.'
~ * ~
Lezers van Bob Dylan in Nederland 1965 - 1984 weten het al: schrijver, dichter, performer Jules Deelder - de man met een compromisloze liefde voor Rotterdam, Sparta en vooral jazz - heeft een zwak voor Bob Dylan. In een uitvoerig interview in Jazz [nr. 2, 2006] zegt hij: 'Een songtekst is nu eenmaal iets anders dan een gedicht, vaak is het zonder muziek lang niet zo goed. In sommige gevallen kan het wel. Bob Dylan is daar een voorbeeld van.'
~ * ~
Om nog even bij de jazz te blijven: Jules Deelder is een voorstander van instrumentale muziek, zang, woorden voegen - aldus Deelder - zelden iets toe.
Die gedachte andersom: is er bestaansrecht voor instrumentale covers van songs die eigenlijk tekst hebben in het algemeen en Bob Dylans songs in het bijzonder? Over het algemeen vind ik van niet, al maak ik graag een uitzondering voor het album Jewels & Binoculars van Michael Moore.
Niet lang na het verschijnen van Bringing It All Back Home, in juli 1965, nam Gerry Mulligan de songs op voor het album If You Can't Beat 'Em Join 'Em met daarop zijn versies van onder andere 'Can't Buy Me Love' en 'A Hard Days Night' van The Beatles, en Dylans 'Mr. Tambourine Man'.
Wie even zoekt ontdekt dat het album If You Can't Beat 'Em Join 'Em van begin tot eind op YouTube te beluisteren is. Ik heb wat fragmenten geluisterd en kan het niet aanraden. Liftmuziek, iets aardigers kan ik er niet over schrijven. Tenenkrommend denkt waarschijnlijk beter de lading.
~ * ~
De documentaire An Irish Story: This Is My Home (Netflix) begint met een cover van 'Wagon Wheel', de op Dylans 'Rock Me Mama' gebaseerde, door Ketch Secor geschreven song.
~ * ~
John Schoorl - Uitloopgroef; Heaven juli / augustus 2015:
Bij bovenstaand gedicht van John Schoorl wordt melding gemaakt van de dan net verschenen, door John Schoorl en Kees 't Hart samengestelde bloemlezing Als een zwerfkei; dichters over Dylan [2015]. In deze bloemlezing staat uiteraard ook een gedicht van John Schoorl, maar verrassend genoeg is dat een ander gedicht dan het gedicht dat in Heaven werd afgedrukt.
~ * ~
Vlak voor Leon Russell met Bob Dylan de studio indook voor het opnemen van "When I Paint My Masterpiece" en "Watching The River Flow", produceerde hij - samen met Don Nix - het album Getting Ready... van Freddie King. Op dit album staat het door Leon Russell en Don Nix geschreven 'Living On The Highway'. Die song begint met:
It was twenty years ago, I was about fourteen years old,
When I first heard that Wolfman's howl.
wat mijn gedachten gelijk stuurt naar Dylans:
Wolfman, oh wolfman, oh wolfman, howl
Rub a dub dub – it’s murder most foul
De gedachte aan 'Murder Most Foul' wordt alleen maar sterker wanneer even verderop in de song King met namen begint te strooien:
I played the blues with Walter, and Muddy pulled me through
I know a Jimmy Rogers song or two
Betekent dat dat ik denk dat 'Living On The Highway' ergens, enigszins Dylan inspireerde tijdens het schrijven van 'Murder Most Foul'? Zeker niet, daarvoor is de overeenkomst wat te mager. Maar dat ik het hoor zegt vooral iets over hoe Dylans muziek altijd aanwezig is, ergens in mijn achterhoofd.
~ * ~
Geen opmerkingen:
Een reactie posten