Bob Dylan in Brussel door Arjan en Hennie

Het tweede Dylan avontuur na Krefeld verscheen in contouren langzaam voor onze voorruit van de auto. Brussel. Vorst National. Beroemde zaal. 35 jaar geleden voor het laatst geweest. Destijds zonder navigatie en moederziel alleen en dat bleek een perfecte cocktail voor een horror scenario. Vandaag verliep alles perfect. Keurig op tijd liepen we door de straten van deze beroemde stad. Bekende gezichten zaten op de Brusselse terassen die gestreeld werdt door een mistral achtige wind. Een gelukte rendez-vous met Leaurette toverde een nog bredere glimlach op ons gelaat. Dylan kwam iets later dan 20.00 uur op het podium. Opener 'Watching the river flow' kwam, zoals vaker, wat ongepolijst en rommelig over. In Krefeld was de piano dominant in de mix. In Brussel was dit meer gepolijst en werden solo's ondersteund en aangevuld met briljante summiere gitaren. Deze band van Dylan is geweldig. 'I'll be your baby tonight' wordt, zoals alle oudere songs, met groot enthousiasme onthaald. 'Tonight' wordt 2 keer 'Ce soir'. Dat zijn toch de toefjes op de taart. Geen harp dit keer. Er gaat een siddering door het publiek als hij tijdens 'Masterpiece' 'Brussels' zingt. Naast de logische hoogtepunten zoals 'Key West' en 'Black Rider' , springt 'Rubicon' er deze avond bovenuit. Alles en iedereen lijkt boven zichzelf uit te steigen. Een perfecte performance. Het publiek vanavond was respectvol en op de juiste momenten in extase. De afsluiter 'Every Grain' eindigd met de harp en dat alleen is al goud waard. Overall zagen we vanavond een goede, maar meer zakelijke Dylan. Hij genoot minder dan in Krefeld en dat resulteerde ook in minder interactie. Een prachtige ervaring in Vorst kan worden bijgeschreven. Tijdens de terugrit kwamen we de bussen van onze held(en) weer tegen op de Belgische snelweg..... Onderweg naar Amsterdam... Wij terug naar Hengelo..... See you in Amsterdam!!!!