Onderstaande opinie stuurde Ed van Tellingen naar de Volkskrant. De krant plaatste dit niet. Ik wel. Met dank aan Ed.
Eigenlijk wel jammer dat Gijsbert Kamer in zijn recensie van de Dylan-concerten (zondag en maandag in Afas Live) niet rept over de telefoonzakjes waarin elke bezoeker zijn smartphone moest opbergen. Een uitkomst: het kwam de beleving van het concert enorm ten goede. Geen oplichtende schermpjes, geen mensen die constant boven hun hoofd filmpjes maken, geen getuur op schermpjes, geen onderling geouwehoer over gemaakte beelden. En ik beken direct: ik maakte mezelf daar even schuldig aan als wie dan ook. Laat de primeur een voorbeeld zijn voor menig concert in muziekhallen. Een absolute aanrader. Je ondergaat de concerten op een pure manier die vroeger doodnormaal was maar die je al bijna was vergeten. Wees gerust: er is nauwelijks sprake van oponthoud bij binnenkomst en weggaan.
Nog even iets anders. Kamer schrijft over ‘het bepaald niet hard afgestelde zaalgeluid’ (wat hij jammer vindt). Hm, ik kan alleen maar constateren dat het weldadig warme geluid nu eens niet overmatig veel decibellen produceerde. Voor de eerste maal had ik bij een popconcert mijn oorbeschermers niet nodig. Het was meer zijn recensie die wat zuur en zuinigjes was afgesteld. Zoals veel Nederlandse recensenten -constateer ik bij elk Dylan-concert – hun mening nogal voorspelbaar en zeurderig debiteren. Alsof ze alleen ten opzichte van elkaar verantwoording moeten afleggen. Enfin, ieder zijn Bob. Nu 81 jaar en nog steeds ‘just a song and dance man’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten