Fanzine Isis was Dylan Review en The Bridge voor en besteedde al enkele maanden geleden (in nummer 207-8) in de boekencolumn aandacht aan Bob Dylan; Outlaw Blues. Dit is echter geen recensie. Het is een lang stuk waarin Leigh vertelt waarom zijn boek uniek is en gelezen moet worden.
Overigens een briljante titel voor een Dylanboek: Outlaw Blues. Een titel die al bijna zesenvijftig jaar vanaf Bringing It All Back Home in het gezicht van iedere Dylanauteur schreeuwt en pas nu wordt die titel voor het eerste gebruikt voor een boek: Outlaw Blues. Het is een titel die past bij de muzikale rebel Bob Dylan.
* ~ * ~ * ~ *
Goed, 2021, het jaar waarin Bob Dylan tachtig wordt. Een jaar dat schreeuwt om Dylanaandacht. Die aandacht zal tussen nu en eind mei langzaam maar zeker steeds verder toenemen om vanaf juni weer af te nemen. Dat er in deze periode meer Dylanboeken dan anders verschijnen is wel zeker, dat er aandacht zal zijn voor Bob Dylan en zijn muziek in kranten en op de radio in de aanloop naar die tachtigste verjaardag staat wel vast. Maar de grote vraag is natuurlijk of Sony een graantje zal proberen mee te pikken van alle extra aandacht voor Bob Dylan. Zal Sony bijvoorbeeld een nieuw album uitbrengen?
Stel dat er iets komt, dan zijn er drie mogelijkheden: een nieuw album met nieuwe songs, een album met archiefmateriaal, bijvoorbeeld een aflevering van The Bootleg Series, of een verzamelaar met eerder uitgebracht materiaal, een Greatest Hits-achtige release.
Ik verwacht geen nieuw album. Ten eerste is Rough And Rowdy Ways nog niet zo heel lang geleden verschenen. Bovendien zal voor een nieuw album Bob Dylan zelf de keuze moeten maken om de studio in te duiken, songs op te nemen zodat het resultaat rond mei 2021 in de winkels kan liggen. Dit past, denk ik, niet bij de persoon Bob Dylan, hoewel hij ons in het verleden natuurlijk nogal eens heeft verrast met gemaakte keuzes.
Archiefmateriaal verwacht ik eerlijk gezegd ook niet. In februari komt al 1970, een 3 cd-set met archiefmateriaal uit, by popular demand. Ik verwacht dan niet in mei nog een nieuwe aflevering van The Bootleg Series. Komt het wel? Ik juich het toe - bijvoorbeeld een boxje met de sessies van Shot Of Love - maar ik verwacht het niet.
De meest waarschijnlijke release, als Sony iets uitbrengt, is een Greatest Hits-achtige verzamelaar. Laten we zeggen een boxset met een tracklist waarop publieksfavorieten als "Like A Rolling Stone" en "Knockin' On Heaven's Door" worden afgewisseld met wat de recensenten "opmerkelijke keuzes" zullen noemen, zoals bijvoorbeeld "George Jackson" en "Return To Me" van The Sopranos-soundtrack.
* ~ * ~ * ~ *
Hoe lang is het geleden dat ik The Sopranos-soundtrack uit de kast heb gepakt en "Return To Me" heb gehoord? Het is een vraag die geen antwoord behoeft, maar ook een vraag die er voor zorgt dat als mij die vraag morgen gesteld wordt, ik kan antwoorden met "gisteren nog gedraaid".
Eerst koffie zetten, dan "Return To Me" opzetten. En dan tijdens het luisteren van de koffie nippen, de lippen branden omdat het geduld er niet is.
Dylan nam "Return To Me" eind 2000 op met Larry Campbell op gitaar, Tony Garnier op bas, Brian Mitchell op accordeon en Shawn Pelton op drums. Volgens Olof's Files is dit de enige sessie geweest waarbij Brian Mitchell en Shawn Pelton met Dylan speelden. Tijdens deze sessie werd ook "I Can't Get You Off Of My Mind" voor het Hank Williams-tribute-album Timeless opgenomen.
Was "Return To Me" een voorbode van de Sinatra-platen? Dat lijkt misschien nu wel zo. Wijsheid achteraf.
Overigens mag "I Can't Get You Off Of My Mind" wat mij betreft ook op die verzamelaar.
Ik zal het voorstellen als Sony belt.
Wat ze nooit doen.
* ~ * ~ * ~ *
Geen opmerkingen:
Een reactie posten