Dertiende open brief

Mister D,

Vandaag precies vier jaar geleden stond je voor het laatst op een podium in Nederland. Ik was bij dat concert, samen met mijn vrouw. We gaan aantal samen.
Ik weet dat ik onder de indruk was, maar ik kan mij er weinig meer van herinneren. Ik lees net in het stukje dat ik over dat concert schreef dat ik onder de indruk was van "Love Sick", "Scarlet Town" en "Desolation Row". Ik kan mij niks van deze songs herinneren. Het is gek hoe het geheugen werkt, ik weet nog welke schoenen jij droeg op 15 juni 1998, maar wat je 19 jaar later speelde is verdwenen. Misschien toch nog maar eens naar een opname van dat concert luisteren, dat zal het geheugen opfrissen.
Nu Bob Dylan in Nederland 1965 - 1984 geschreven is, denk ik aan het vervolg. Ergens daarin zal ook dat concert uit 2017 aan de orde komen. 
Wat voor jou another day at the office is, is voor ons concertbezoekers bijzonder. Eigenlijk hangt er maar één vraag boven vandaag: komt er nog een keer een concert in Nederland of was het optreden van 18 april 2017 de allerlaatste? En ik weet het: het zijn de omstandigheden, niet een keuze om niet deze kant op te komen, maar weet dat er wordt gesnakt naar een concert.

groet,
T

Geen opmerkingen: