Mister D,
Ik hoorde eerder vandaag iemand zeggen dat hij eigenlijk nooit luistert naar jouw uitvoeringen van jouw songs, maar uitsluitend naar anderen die jouw songs spelen. Deze man kan dus waardering voor je opbrengen als componist, niet als muzikant. Ik kan daar met mijn pet niet bij. Mogelijk zegt dat meer over (mijn gebrek aan) inlevingsvermogen, dan over deze coverknuffelaar.
Gisteren luisterde ik naar "Murder Most Foul" voor de zoveelste keer sinds je die song grofweg een jaar geleden online zette. Er is veel over die song geschreven en altijd gaat het vooral over de twee hoofdelementen van die song: de moord op John F. Kennedy en wat ik gemakshalve maar even popculture noem, de serie namen, songtitels en dergelijke die voorbij komt, in deze song gekoppeld aan Wolfman Jack. Goed, gisteren luisterde ik dus weer eens naar "Murder Most Foul" en ineens viel me iets op dat me in het afgelopen jaar nog niet was opgevallen. Ik hoorde het in de zes regels voorafgaande aan de eerste keer dat de naam Wolfman Jack valt. Deze regels:
The day that they blew out the brains of the king
Thousands were watching, no one saw a thing
It happened so quickly - so quick by surprise
Right there in front of everyone’s eyes
Greatest magic trick ever under the sun
Perfectly executed, skillfully done
Het gaat even om die laatste regel, om "Perfectly executed". Dat "executed" zegt niet alleen iets over de uitvoering van die "magic trick", maar is ook een verwijzing naar de executie van Kennedy. Niet eerder was 't tot mijn botte hersens doorgedrongen dat dat ene woord in deze zin twee betekenissen heeft. Ik ben er van overtuigd dat dit soort subtiliteiten in een song makkelijker op te pikken zijn door te luisteren naar jouw uitvoeringen in plaats van naar covers te luisteren of de tekst van papier lezen. Voor mij werkt het in ieder geval wel zo.
Hetzelfde geldt voor een zin als "Thousands were watching, no one saw a thing". Het contrast tussen "thousands" en "No one", tussen duizenden en niemand. En natuurlijk het contrast tussen kijken en zien. Duizenden keken, niemand zag. En dat kijken komt dan twee regels verder nog een keer terug in "everyone's eyes". En ook nu weer die link in contrasten: "no one" in regel 2, "everyone" in regel 4.
Het horen van dit soort dingen opent de oren voor de song. Het zorgt er voor dat ik steeds opnieuw luister.
Er zit natuurlijk nog veel meer in "Murder Most Foul", maar dat hoef ik jou natuurlijk helemaal niet te zeggen. Je hebt 't er zelf ingestopt. Dank daarvoor. Ik blijf luisteren, ik blijf mij verbazen.
groet,
T.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten